Art. 24. 1. Jeżeli repatriant nie posiada kwalifikacji zawodowych lub posiada
kwalifikacje, na które brak jest ofert na lokalnym rynku pracy, może być przeszkolony
w celu zdobycia, podniesienia lub zmiany jego kwalifikacji.
2. Przeszkolenie, o którym mowa w ust. 1, polega na:
1) przyuczeniu do zawodu lub przekwalifikowaniu repatrianta,
2) podniesieniu kwalifikacji zawodowych
– w ramach stosunku pracy;
3) wykonywaniu przez repatrianta zadań lub czynności w siedzibie przyszłego
pracodawcy bez nawiązywania stosunku pracy, które umożliwią repatriantowi
nabycie umiejętności praktycznych do samodzielnego wykonywania pracy po
zakończeniu przeszkolenia.
3. Przeszkolenie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza pracodawca, z tym że
przeszkolenie polegające na przyuczeniu do zawodu, przekwalifikowaniu lub
podniesieniu kwalifikacji zawodowych repatrianta, może przeprowadzić, na zlecenie
pracodawcy, instytucja szkoleniowa.
4. Pracodawca przeprowadzając przeszkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3,
jest obowiązany do:
1) ubezpieczenia repatrianta od następstw nieszczęśliwych wypadków;
2) zapewnienia repatriantowi profilaktycznej ochrony zdrowia w zakresie
przewidzianym dla pracowników;
3) przeszkolenia repatrianta, na zasadach przewidzianych dla pracowników,
w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych oraz
zapoznania go z obowiązującym regulaminem pracy;
4) przydzielenia repatriantowi odzieży i obuwia roboczego, środków ochrony
indywidualnej oraz dodatków przewidzianych dla pracowników.
5. Przeszkolenie repatrianta powinno trwać nie dłużej niż 6 miesięcy,
a w przypadkach uzasadnionych programem przeszkolenia – nie dłużej niż
12 miesięcy.
6. Pracodawca otrzymuje zwrot kosztów przeszkolenia, w wysokości do
trzykrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym
dzień zawarcia umowy, o której mowa w art. 27 ust. 1, pod warunkiem nawiązania
z repatriantem stosunku pracy na co najmniej 24 miesiące.
7. Kosztami przeszkolenia, o których mowa w ust. 6, są:
1) faktyczne koszty przeszkolenia poniesione przez pracodawcę, uzasadnione
programem przeszkolenia, który został zrealizowany przez pracodawcę lub
instytucję szkoleniową;
2) koszt ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków;
3) koszt przejazdu i zakwaterowania, jeżeli przeszkolenie odbywa się w innej
miejscowości niż miejsce zamieszkania repatrianta;
4) koszt niezbędnych badań lekarskich;
5) koszt niezbędnych opłat za uzyskanie świadectwa lub tytułu kwalifikacyjnego.

Ustawa o repatriacji art. 24

Poprzedni

Art. 23. 1. Repatriantowi, który nie ma możliwości samodzielnego podjęcia pracy, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania repatrianta może zapewnić aktywizację zawodową przez: 1) zwrot ...

Nastepny

Art. 25. 1. Starosta może dokonywać zwrotu poniesionych przez pracodawcę kosztów wynagrodzenia, nagród oraz składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia repatrianta pod warunkiem nawiąza...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2001
  • Ost. zmiana ustawy 1 października 2010
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 25 01 2021
Komentarze

Wyszukiwarka