Art. 21. 1. Dyrektor urzędu morskiego, do którego wpłynie meldunek lub
sprawozdanie, o których mowa w art. 11, albo który otrzyma z innego źródła
wiadomość o zanieczyszczeniu lub zagrożeniu zanieczyszczeniem polskich obszarów
morskich, jest obowiązany:
1) dokonać oceny faktycznej sytuacji w celu ustalenia rodzaju i stopnia
zanieczyszczenia morza lub zagrożenia zanieczyszczeniem;
2) w razie potrzeby zarządzić i podjąć odpowiednie działania;
3) niezwłocznie poinformować właściwe organy innych państw stron Konwencji
Helsińskiej 1992 o istniejącej sytuacji i podjętej lub zamierzonej akcji, jeżeli
rozlew przemieszcza się lub może przemieścić się do obszaru morskiego tych państw.
2. W przypadku zanieczyszczenia lub zagrożenia zanieczyszczeniem polskiego
obszaru morskiego, dyrektor urzędu morskiego może nakazać kapitanowi:
1) opuszczenie polskich obszarów morskich przez statek;
2) przeholowanie, ratowanie statku lub przeprowadzenie niezbędnych napraw;
3) wyładowanie we właściwym miejscu szkodliwych substancji;
4) skierowanie statku do miejsca schronienia.

Ustawa o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki art. 21

Poprzedni

Art. 20. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej składa właściwym organizacjom międzynarodowym okresowe informacje o wydanych zezwoleniach oraz dokonanych, na ich podstawie, zatopieniach. ...

Nastepny

Art. 22. 1. Dyrektor urzędu morskiego, w celu zwalczania zanieczyszczenia na polskich obszarach morskich, może bezpośrednio zwrócić się o pomoc do właściwych organów innych państw stron Konwencji He...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki
  • Wejscie w życie 10 sierpnia 1995
  • Ost. zmiana ustawy 29 luty 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 15 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka