Art. 20. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej składa właściwym
organizacjom międzynarodowym okresowe informacje o wydanych zezwoleniach
oraz dokonanych, na ich podstawie, zatopieniach.

Art. 20a. Przepisów dotyczących postępowania z wodami balastowymi
i osadami nie stosuje się do statków wymienionych w art. 3 ust. 2 Konwencji BWM.

Art. 20b. 1. Zabroniony jest zrzut do morza wód balastowych niespełniających
wymogów Konwencji BWM oraz osadów, z uwzględnieniem art. 20c.
2. W przypadku statku wskazanego w prawidle A-5 załącznika do Konwencji
BWM, jeżeli:
1) cechy konstrukcyjne tego statku nie pozwalają na zastosowanie wymagań
określonych w Konwencji BWM,
2) jest to uzasadnione ze względu na rejon lub warunki żeglugi
– możliwe jest, na wniosek armatora złożony do dyrektora urzędu morskiego
właściwego ze względu na port macierzysty statku, zwolnienie tego statku
z obowiązku spełniania wymagań określonych w Konwencji BWM i wyrażenie zgody
na zastosowanie rozwiązań równoważnych z wymaganiami Konwencji BWM,
określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1) podstawowe dane o statku i armatorze:
a) nazwę i numer indentyfikacyjny statku,
b) nazwę portu macierzystego statku,
c) pojemność brutto GT, długość kadłuba [m],
d) pojemność balastową statku [m3] (w odniesieniu do wszelkich zbiorników,
przestrzeni lub przedziałów na statku używanych dla przewozu, załadunku
lub zrzutu wód balastowych),
e) nazwę armatora;
2) informację o przyczynie wnioskowania o zwolnienie;
3) informację na temat przewidywanych obszarów żeglugi;
4) informację o rozwiązaniach równoważnych z wymaganiami Konwencji BWM,
które zostaną wdrożone na statku.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza się:
1) kopię planu postępowania z wodami balastowymi;
2) kopię książki zapisów balastowych.
5. Zwolnienie statku z obowiązku spełniania wymagań określonych
w Konwencji BWM i wyrażenie zgody na zastosowanie rozwiązań równoważnych
z wymaganiami Konwencji BWM, określonych w przepisach wydanych na podstawie
ust. 7, lub odmowa wydania zwolnienia i wyrażenia zgody następuje w drodze decyzji
właściwego dyrektora urzędu morskiego.
6. Statek, który został zwolniony z wymagań określonych w Konwencji BWM
i który otrzymał zgodę na zastosowanie rozwiązań równoważnych z wymaganiami
Konwencji BWM, otrzymuje odpowiedni wpis w książce zapisów balastowych.
7. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, rozwiązania równoważne z wymaganiami Konwencji BWM dla
statków wskazanych w prawidle A-5 załącznika do Konwencji BWM, mając na
uwadze potrzebę zapewnienia odpowiedniego poziomu ochrony środowiska morskiego.
8. Za udzielenie zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, pobiera się opłatę
określoną w załączniku nr 2 do ustawy.
9. Opłata, o której mowa w ust. 8, stanowi dochód budżetu państwa.

Art. 20c. Do statków uprawiających żeglugę wyłącznie pomiędzy portami
Morza Bałtyckiego nie ma zastosowania prawidło D-1 załącznika do Konwencji BWM.

Art. 20d. 1. Dyrektor urzędu morskiego właściwy dla portu zawinięcia statku na
wniosek armatora złożony w formie pisemnej może, w drodze decyzji, udzielić
statkowi podróżującemu pomiędzy określonymi portami lub miejscami lub statkowi
eksploatowanemu wyłącznie pomiędzy określonymi portami lub miejscami
zwolnienia, o którym mowa w prawidle A-4 załącznika do Konwencji BWM.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) podstawowe dane o statku i armatorze:
a) nazwę i numer identyfikacyjny statku,
b) nazwę portu macierzystego statku,
c) pojemność brutto GT,
d) nazwę armatora,
e) znak wywoławczy statku;
2) informacje o stosowanej metodzie postępowania z wodami balastowymi, w tym
informacje o systemie obróbki wód balastowych, jeżeli został zainstalowany;
3) informację o terminie, na jaki wymagane jest zwolnienie (od MM-RRRR do
MM-RRRR);
4) informację o przyczynie wnioskowania o zwolnienie;
5) informację o trasie objętej zwolnieniem (podanie nazwy portu/portów, w których
pobierane będą wody balastowe, oraz nazwy portu, gdzie zrzucane będą wody
balastowe);
6) datę oraz godzinę rozpoczęcia i zakończenia podróży – w przypadku
jednorazowej podróży;
7) informację o częstotliwości rejsów, regularności oraz przewidywanych ilościach
wód balastowych, które będą zrzucane w okresie zwolnienia – w przypadku
wielokrotnych podróży;
8) przewidywany czas oraz daty rozpoczęcia i zakończenia rejsów;
9) informację o wszystkich portach, które statek planuje odwiedzić w okresie
zwolnienia, poza portami objętymi zwolnieniem;
10) informację na temat przewidywanej łącznej liczby podróży oraz ilości wód
balastowych, które zostaną zrzucone w ciągu okresu trwania zwolnienia –
w przypadku wielokrotnych podróży.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:
1) kopię planu postępowania z wodami balastowymi;
2) kopię książki zapisów balastowych;
3) informację z internetowego narzędzia wspomagania decyzji, o którym mowa
w ust. 9, o poziomie ryzyka introdukcji szkodliwych organizmów wodnych lub
patogenów w związku z usunięciem w polskich obszarach morskich wód
balastowych ze statku, którego dotyczy zwolnienie, lub dane niezbędne do oceny
poziomu ryzyka za pomocą internetowego narzędzia wspomagania decyzji
w przypadku ich braku w internetowym narzędziu.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się pod rygorem odpowiedzialności
karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający wniosek zamieszcza w nim
klauzulę następującej treści:
„Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.”.
Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia.
5. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest wydawana po zasięgnięciu opinii
o wniosku, o którym mowa w ust. 1, właściwych dla portu zawinięcia statku organów
Państwowej Inspekcji Sanitarnej i regionalnego dyrektora ochrony środowiska oraz na
podstawie oceny poziomu ryzyka introdukcji szkodliwych organizmów wodnych lub
patogenów w związku z usunięciem w polskich obszarach morskich wód balastowych
ze statku, którego dotyczy zwolnienie.
6. Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej wydają w terminie 14 dni opinię
w zakresie zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych wynikających z usunięcia wód
balastowych statku, którego dotyczy zwolnienie.
7. Regionalny dyrektor ochrony środowiska wydaje w terminie 14 dni opinię
w zakresie zagrożenia dla środowiska wynikającego z usunięcia wód balastowych
statku, którego dotyczy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1.
8. Organy, o których mowa w ust. 5, wydają negatywną opinię w przypadku
stwierdzenia, że usunięcie wód balastowych ze statku, którego dotyczy zwolnienie,
może spowodować zagrożenie sanitarno-epidemiologiczne lub zagrożenie inwazją
gatunków obcych w polskich obszarach morskich.
9. Poziom ryzyka introdukcji szkodliwych organizmów wodnych lub patogenów,
o którym mowa w ust. 5, ustala się za pomocą internetowego narzędzia wspomagania
decyzji opracowanego przez Komisję Ochrony Środowiska Morza Bałtyckiego
(HELCOM) i Komisję Ochrony Środowiska Morskiego Obszaru
Północno-Wschodniego Atlantyku (OSPAR) w ramach „Wspólnej Zharmonizowanej
Procedury dla państw-Stron HELCOM i OSPAR w zakresie udzielania zwolnień
w ramach Międzynarodowej konwencji o kontroli i postępowaniu ze statkowymi
wodami balastowymi i osadami, Prawidło A-4”.
10. Dyrektor urzędu morskiego wydaje decyzję o udzieleniu zwolnienia, o której
mowa w ust. 1, w przypadku poziomu ryzyka introdukcji szkodliwych organizmów
wodnych lub patogenów, o którym mowa w ust. 5, ustalonego jako „niski”.
11. Dyrektor urzędu morskiego odmawia udzielenia zwolnienia, o którym mowa
w ust. 1, jeżeli poziom ryzyka introdukcji szkodliwych organizmów wodnych lub patogenów, o którym mowa w ust. 5, jest ustalony jako „wysoki” albo „średni”, lub na
podstawie negatywnej opinii przynajmniej jednego z organów, o których mowa w ust. 5.
12. Za udzielenie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, pobiera się opłatę
określoną w załączniku nr 2 do ustawy.
13. Opłata, o której mowa w ust. 12, stanowi dochód budżetu państwa.
14. Dyrektor urzędu morskiego dokonuje wpisu o udzielonym zwolnieniu,
o którym mowa w ust. 1, do książki zapisów balastowych statku.
15. Kopię decyzji, o której mowa w ust. 1, dyrektor właściwego urzędu
morskiego niezwłocznie doręcza ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej.
16. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej niezwłocznie przekazuje
informację o udzielonym zwolnieniu, o którym mowa w ust. 1:
1) władzom państwa bandery statku;
2) państwom-stronom Konwencji Helsińskiej 1992 i OSPAR;
3) Międzynarodowej Organizacji Morskiej.
17. Dyrektor urzędu morskiego, który udzielił zwolnienia, o którym mowa
w ust. 1, cofa je, w drodze decyzji:
1) w przypadku gdy statek przestał spełniać warunki, o których mowa w prawidle
A-4 załącznika do Konwencji BWM, lub
2) na wniosek organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej lub Regionalnego
Dyrektora Ochrony Środowiska, w przypadku stwierdzenia przez te organy, że
stan wód morskich może spowodować zagrożenie sanitarno-epidemiologiczne
lub zagrożenie dla środowiska, w przypadku ich pobrania i zrzutu jako wody
balastowe przez statek.
18. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, wzór wniosku o udzielenie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1,
kierując się potrzebą zapewnienia kompletności i przejrzystości informacji.

Art. 20e. 1. Podmiot, który dokonuje czyszczenia lub naprawy zbiorników wód
balastowych, ma obowiązek zapewnić urządzenia do odbioru osadów powstających
podczas czyszczenia lub naprawy zbiorników, spełniające potrzeby korzystających
z nich statków w zakresie wydajności oraz zapewnienia, że działanie tych urządzeń nie powoduje bezpodstawnych opóźnień statków, a także, że osady usuwane są
w sposób bezpieczny dla środowiska, zdrowia ludzkiego, mienia oraz zasobów.
2. Odpady powstałe podczas czyszczenia lub naprawy zbiorników wód
balastowych są zbierane i poddawane procesom przetwarzania zgodnie z ustawą
z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

Art. 20f. 1. Kapitan statku przed zawinięciem do portu znajdującego się na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany do przekazania kapitanowi tego
portu informacji na temat aktualnej ilości wód balastowych na statku oraz
przeprowadzonych operacji balastowych na statku.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przekazywane są nie później niż na
24 godziny przed zawinięciem statku do portu za pomocą systemu kontrolno-
-informacyjnego dla portów polskich (PHICS) na formularzu, którego wzór określają
przepisy wydane na podstawie ust. 3.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, wzór formularza dotyczącego przekazywania informacji, o których
mowa w ust. 1, kierując się koniecznością ujednolicenia zakresu przekazywanych
informacji oraz potrzebą zapewnienia kontroli w odniesieniu do operacji balastowych
na statkach przebywających w polskich obszarach morskich.
4. W przypadku gdy podróż statku trwa krócej niż 24 godziny, informacje,
o których mowa w ust. 1, są przekazywane nie później niż w chwili opuszczenia przez
statek portu poprzedniego.
5. Jeżeli port przeznaczenia nie jest znany lub zmienia się podczas podróży,
informacje są przekazywane niezwłocznie po uzyskaniu informacji o porcie
przeznaczenia.

Ustawa o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki art. 20

Poprzedni

Art. 19. Dyrektor urzędu morskiego, na podstawie zawiadomienia dokonanego przez kapitana statku, zgłasza dokonanie zatopienia: 1) w przypadkach określonych w Konwencji Helsińskiej 1992 – Komisji He...

Nastepny

Art. 21. 1. Dyrektor urzędu morskiego, do którego wpłynie meldunek lub sprawozdanie, o których mowa w art. 11, albo który otrzyma z innego źródła wiadomość o zanieczyszczeniu lub zagrożeniu zanieczy...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki
  • Wejscie w życie 10 sierpnia 1995
  • Ost. zmiana ustawy 29 luty 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 15 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka