Art. 21. 1. Do osoby poddanej postępowaniu lustracyjnemu, zwanej dalej
„osobą lustrowaną”, mają zastosowanie przepisy dotyczące oskarżonego
w postępowaniu karnym.
2. Do prokuratora Biura Lustracyjnego i prokuratora oddziałowego biura
lustracyjnego Instytutu Pamięci Narodowej w postępowaniu lustracyjnym mają
zastosowanie przepisy dotyczące oskarżyciela publicznego w postępowaniu
karnym. Udział prokuratora Biura Lustracyjnego lub prokuratora oddziałowego
biura lustracyjnego Instytutu Pamięci Narodowej w postępowaniu lustracyjnym
jest obowiązkowy.

Art. 21a. 1. Postępowanie lustracyjne w pierwszej instancji kończy się
wydaniem orzeczenia na piśmie. Do orzeczenia stosuje się odpowiednio przepisy
dotyczące wyroku.
2. Sąd wydaje orzeczenie stwierdzające fakt złożenia przez osobę lustrowaną
niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego albo stwierdzające, że
oświadczenie było prawdziwe.
2a. Wydając orzeczenie stwierdzające fakt złożenia niezgodnego z prawdą
oświadczenia lustracyjnego, sąd orzeka utratę prawa wybieralności w wyborach do
Sejmu, Senatu i Parlamentu Europejskiego oraz w wyborach powszechnych organu
i członka organu jednostki samorządu terytorialnego oraz organu jednostki
pomocniczej jednostki samorządu terytorialnego, której obowiązek utworzenia
wynika z ustawy, na okres od 3 do 10 lat.
2b. Wydając orzeczenie stwierdzające fakt złożenia niezgodnego z prawdą
oświadczenia lustracyjnego, sąd orzeka zakaz pełnienia funkcji publicznej, o której
mowa w art. 4 pkt 2–57 i 61, na okres od 3 do 10 lat.
2c. Orzeczenie sądu wymaga uzasadnienia.
3. Wprzypadku gdy w trakcie postępowania lustracyjnego zostanie
stwierdzone, iż osoba lustrowana, podejmując pracę lub służbę w organach
bezpieczeństwa państwa albo współpracę z nimi, działała pod przymusem
w obawie utraty życia lub zdrowia przez nią lub przez osoby dla niej najbliższe w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, fakt ten podawany jest w orzeczeniu sądu.

Art. 21b. 1. Orzeczenie sądu wraz z uzasadnieniem doręcza się niezwłocznie stronie.
2. W terminie 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia stronie przysługuje
apelacja, w której może ona również złożyć wnioski dowodowe.
3. Apelację rozpoznaje się na rozprawie.
4. Sąd wyznacza termin rozprawy nie później niż na 30 dzień od dnia przyjęcia apelacji.
5. Orzeczenie sądu wydane w drugiej instancji jest prawomocne.
Uzasadnienie orzeczenia sporządza się z urzędu w terminie 30 dni od daty wydania orzeczenia.
6. W postępowaniu lustracyjnym kasację od prawomocnego orzeczenia
sądu mogą wnieść wyłącznie Prokurator Generalny oraz Rzecznik Praw
Obywatelskich z urzędu lub na wniosek osoby lustrowanej. Kasacja może być wniesiona:
1) z powodu rażącego naruszenia prawa, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ
na treść orzeczenia;
2) jeżeli utrzymanie orzeczenia w mocy byłoby rażąco niesprawiedliwe.
7. Do wniosku osoby lustrowanej, o którym mowa w ust. 6, załącza się
prawomocne orzeczenie wraz z uzasadnieniem.
8. Termin do wniesienia kasacji wynosi 12 miesięcy od daty
uprawomocnienia się orzeczenia.
9. Kasacja w stosunku do tej samej osoby lustrowanej i tego samego
orzeczenia może być przez ten sam uprawniony podmiot wniesiona tylko raz.
10. Sąd Najwyższy rozpoznaje kasację w terminie 3 miesięcy od daty jej wniesienia.

Art. 21c. Po otrzymaniu od Państwowej Komisji Wyborczej oświadczenia
kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej lub informacji, o których mowa
w art. 297 § 5 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1319), sąd wydaje orzeczenie w pierwszej instancji w terminie 21 dni, a w drugiej instancji w terminie 14 dni. Orzeczenie sądu niezwłocznie doręcza się Państwowej Komisji Wyborczej.

Art. 21d. 1. Do wznowienia postępowania lustracyjnego, w zakresie
nieuregulowanym przepisami niniejszej ustawy, stosuje się odpowiednio przepisy
Kodeksu postępowania karnego.
2. Postępowanie lustracyjne zakończone prawomocnym orzeczeniem
wznawia się, jeżeli:
1) w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, które zostało
stwierdzone prawomocnym wyrokiem, a istnieje uzasadniona podstawa do
przyjęcia, że przestępstwo to mogło mieć wpływ na treść orzeczenia;
2) po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nieznane przedtem
sądowi, wskazujące na to, że prawomocne orzeczenie z powodu nowych
faktów i dowodów jest oczywiście niesłuszne.
3. Postępowania na niekorzyść osoby lustrowanej nie wznawia się po upływie
10 lat od uprawomocnienia się orzeczenia.
4. Postępowanie lustracyjne może być wznowione z urzędu, na wniosek
osoby, w sprawie której wydano prawomocne orzeczenie, lub na wniosek dyrektora
Biura Lustracyjnego Instytutu Pamięci Narodowej.
5. W razie śmierci osoby, w sprawie której wydano prawomocne orzeczenie,
wniosek o wznowienie postępowania lustracyjnego na jej korzyść może także
złożyć osoba najbliższa zmarłego w rozumieniu art. 115 § 11 Kodeksu karnego.

Art. 21e. 1. Prawomocne orzeczenie sądu, stwierdzające fakt złożenia przez
osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego, traktuje się
jako obligatoryjną przesłankę pozbawienia tej osoby pełnionej przez nią funkcji
publicznej, o której mowa w art. 4 pkt 2–54, 56, 57 i 61, z zastrzeżeniem art. 21f.
2. Orzeczenie sądu, o którym mowa w ust. 1, prezes sądu przesyła
podmiotowi właściwemu w sprawie pozbawienia osoby lustrowanej pełnienia
funkcji publicznej.
3. Pozbawienie osoby lustrowanej pełnionej przez nią funkcji publicznej
następuje z mocy prawa z dniem doręczenia podmiotowi, o którym mowa w ust. 2,
orzeczenia sądu, o którym mowa w ust. 1.
4. Przepisów ust. 1 i 3 nie stosuje się w stosunku do osób, wobec których
przepisy odrębne przewidują pozbawienie pełnionej funkcji, w szczególności
odwołanie lub skreślenie z właściwej listy albo rejestru, w przypadku złożenia
niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego, stwierdzonego prawomocnym
orzeczeniem sądu.

Art. 21f. 1. Przepisy art. 21e ust. 1 i 3 nie dotyczą sędziów, prokuratorów,
radców Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, adwokatów, radców
prawnych, notariuszy i komorników, którzy w tym zakresie podlegają
sądownictwu dyscyplinarnemu. Przepis art. 21e ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Za złożenie przez osoby pełniące funkcje wymienione
w ust. 1 niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego, stwierdzone
prawomocnym orzeczeniem sądu, sąd dyscyplinarny orzeka karę złożenia z urzędu
lub inną przewidzianą w odpowiednich ustawach karę dyscyplinarną skutkującą
pozbawieniem pełnionej funkcji publicznej.13) Przepisów o przedawnieniu
w postępowaniu dyscyplinarnym nie stosuje się.
3. Z żądaniem wszczęcia postępowania dyscyplinarnego w sprawach
określonych w ust. 2, może wystąpić także prokurator Biura Lustracyjnego lub
prokurator oddziałowego biura lustracyjnego Instytutu Pamięci Narodowej.

Art. 21g. Prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające fakt złożenia przez
osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego powoduje
pozbawienie tej osoby na lat 10 biernego prawa wyborczego na urząd Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 21h. (uchylony).

Art. 21i. Prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające fakt złożenia przez
osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego prezes sądu niezwłocznie przesyła do Państwowej Komisji Wyborczej w celu ujęcia danych tej osoby w wykazie, o którym mowa w art. 160 § 1 pkt 2a ustawy z dnia 5 stycznia
2011 r. – Kodeks wyborczy.

Ustawa o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów art. 21