Art. 21. 1. Bydło, świnie, owce i kozy będące przedmiotem handlu od czasu
opuszczenia gospodarstwa pochodzenia do czasu przybycia do miejsca przeznaczenia nie powinny mieć kontaktu z innymi zwierzętami parzystokopytnymi o odmiennym statusie zdrowotnym.
2. Urzędowy lekarz weterynarii przeprowadza kontrolę bydła i świń przed ich
wprowadzeniem do miejsca gromadzenia zwierząt.
3. Jeżeli bydło i świnie będące przedmiotem handlu są transportowane do innego
państwa członkowskiego Unii Europejskiej za pośrednictwem miejsca gromadzenia
zwierząt znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, powiatowy lekarz
weterynarii właściwy dla tego miejsca wystawia dla zwierząt drugie świadectwo
zdrowia i wpisuje do niego numer świadectwa zdrowia wystawionego przez
urzędowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce pochodzenia
zwierząt, po czym dołącza je do tego świadectwa lub do jego urzędowo potwierdzonej kopii.
4. Świadectwo zdrowia, o którym mowa w ust. 3, wystawione przez
powiatowego lekarza weterynarii jest ważne nie dłużej niż 10 dni od dnia
przeprowadzenia badania dokonanego w celu wystawienia świadectwa zdrowia przez
urzędowego lekarza weterynarii państwa wysyłającego.
5. Bydło i świnie przeznaczone do uboju wprowadzone na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej dostarczone do:
1) rzeźni – powinny być poddane ubojowi niezwłocznie, ale nie później niż przed
upływem 72 godzin od dostarczenia do rzeźni;
2) miejsca gromadzenia zwierząt – powinny być poddane ubojowi w rzeźni
niezwłocznie, ale nie później niż przed upływem 3 dni roboczych od dnia
dostarczenia ich do tego miejsca.
6. Zwierzęta, o których mowa w ust. 5, dostarczone do miejsca gromadzenia
zwierząt nie powinny mieć kontaktu ze zwierzętami parzystokopytnymi
niespełniającymi wymagań dla handlu takimi zwierzętami do czasu ich dostarczenia
do rzeźni.

Ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt art. 21

DODAJ