Art. 214. 1. Organ nadzoru może żądać przedstawienia przez zagraniczny zakład
ubezpieczeń z innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii
Europejskiej wykonujący działalność ubezpieczeniową na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej umów ubezpieczenia oraz innych dokumentów w celu
zbadania ich zgodności z przepisami prawa polskiego dotyczącymi umowy
ubezpieczenia.
2. Jeżeli organ nadzoru stwierdzi, że zagraniczny zakład ubezpieczeń lub
zagraniczny zakład reasekuracji z innego niż Rzeczpospolita Polska państwa
członkowskiego Unii Europejskiej wykonujący na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej działalność przez oddział lub w inny sposób niż przez oddział, w ramach
swobody świadczenia usług, przy wykonywaniu tej działalności nie przestrzega
przepisów prawa polskiego, zobowiązuje ten zakład, w drodze zalecenia, do usunięcia
takiej nieprawidłowości. W przypadku gdy zagraniczny zakład ubezpieczeń lub
zagraniczny zakład reasekuracji nie wykonuje tego zalecenia, organ nadzoru może
zobowiązać go do jego wykonania w drodze decyzji.
3. Jeżeli zagraniczny zakład ubezpieczeń lub zagraniczny zakład reasekuracji nie
podejmie koniecznych działań, o których mowa w ust. 2, organ nadzoru informuje
o tym organy nadzorcze innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, w którym zakład ten ma siedzibę.
4. Jeżeli pomimo zastosowania środków przez organy nadzorcze innego niż
Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej wobec
zagranicznego zakładu ubezpieczeń lub zagranicznego zakładu reasekuracji środki te
okażą się niedostateczne lub nie zostaną zastosowane a zagraniczny zakład
ubezpieczeń lub zagraniczny zakład reasekuracji w dalszym ciągu narusza przepisy prawa polskiego, organ nadzoru, po poinformowaniu właściwych organów nadzorczych państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym zakład ten ma
siedzibę, może:
1) zastosować wszystkie uprawnienia przysługujące mu zgodnie z ustawą
w stosunku do krajowych zakładów ubezpieczeń lub krajowych zakładów
reasekuracji, aby zapobiec dalszym naruszeniom prawa;
2) złożyć wniosek o pomoc do EIOPA.
4a. W celu niezwłocznego usunięcia lub zapobieżenia wystąpieniu dalszych
nieprawidłowości, w pilnym przypadku, organ nadzoru może wobec zagranicznego
zakładu ubezpieczeń lub zagranicznego zakładu reasekuracji zastosować odpowiednio
wszystkie uprawnienia przysługujące mu zgodnie z ustawą w stosunku do krajowych
zakładów ubezpieczeń lub krajowych zakładów reasekuracji, z pominięciem trybu,
o którym mowa w ust. 2–4. O zastosowanych środkach organ nadzoru informuje
właściwy organ nadzorczy innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, w którym zakład ten ma siedzibę.
5. Organ nadzoru w ramach czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i ust. 4a,
może również zakazać wykonywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
działalności przez zagraniczny zakład ubezpieczeń lub zagraniczny zakład
reasekuracji.
6. Organ nadzoru informuje Komisję Europejską i EIOPA o przypadkach
i powodach zastosowania środków, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i ust. 4a.

Ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej art. 214

Poprzedni

Art. 213. Organ nadzoru informuje Komisję Europejską i EIOPA o liczbie i powodach odmów przekazania informacji, oświadczeń lub zaświadczeń organom nadzorczym innych niż Rzeczpospolita Polska państw ...

Nastepny

Art. 215. 1. Dokument potwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia przez zagraniczny zakład ubezpieczeń z innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej wykonujący na teryt...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2016
  • Ost. zmiana ustawy 17 lipca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 01 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka