Art. 19. 1. Wykonywanie przewozu kabotażowego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez podmiot:
1) mający siedzibę w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej,
Konfederacja Szwajcarska lub państwo członkowskie Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym lub
2) wykorzystujący do przewozu pojazd zarejestrowany w państwie innym niż
państwo członkowskie Unii Europejskiej, Konfederacja Szwajcarska lub
państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA)
– strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym
– wymaga uzyskania zezwolenia na przewóz kabotażowy, które wydaje, w drodze
decyzji administracyjnej, Główny Inspektor Transportu Drogowego. Przepisy art. 22
ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek przewoźnika
drogowego złożony w formie pisemnej, w postaci papierowej lub w postaci
elektronicznej, pod warunkiem dołączenia do niego co najmniej dwóch pozytywnych
opinii organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających przewoźników drogowych.
3. Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej,
wydaje zakaz wykonywania przewozu kabotażowego na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej dla przewoźnika niemającego tu siedziby, jeżeli przewoźnik podczas
przewozu kabotażowego wielokrotnie naruszył przepisy rozporządzenia (WE) nr 1073/2009 lub inne wspólnotowe albo krajowe przepisy w zakresie transportu drogowego.
4. Zakaz, o którym mowa w ust. 3, obowiązuje przez okres 2 lat od dnia
uprawomocnienia się decyzji o jego wydaniu.

Art. 19a. 1. Minister właściwy do spraw transportu może, w drodze
rozporządzenia, wprowadzić wymóg posiadania zezwolenia na wykonywanie
międzynarodowego transportu drogowego osób na lub przez terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie
do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą przez zagranicznych
przewoźników z niektórych państw mając na uwadze zasadę wzajemności.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku przejazdu pojazdu
samochodowego bez osób podróżnych.
3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje, w drodze decyzji
administracyjnej, Główny Inspektor Transportu Drogowego.

Ustawa o transporcie drogowym art. 19

Poprzedni

Art. 18. 1. Wykonywanie przewozów regularnych i przewozów regularnych specjalnych wymaga zezwolenia: 1) w krajowym transporcie drogowym – wydanego, w zależności od zasięgu tych przewozów odpowiedni...

Nastepny

Art. 20. 1. W zezwoleniu określa się w szczególności: 1) warunki wykonywania przewozów; 2) przebieg trasy przewozów, w tym miejscowości, w których znajdują się miejsca początkowe i docelowe przewoz...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2002
  • Ost. zmiana ustawy 1 lipca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 05 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka