Art. 19. 1. Pałki służbowej można użyć lub wykorzystać ją w przypadkach,
o których mowa w art. 11 pkt 1–11 i 13.
2. Pałki służbowej nie stosuje się wobec osób:
1) w stosunku do których użyto środków przymusu bezpośredniego, o których
mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2–5,
2) obezwładnionych wskutek użycia środków przymusu bezpośredniego, o których
mowa w art. 12 ust. 1 pkt 13
– z wyjątkiem dźwigni transportowych stosowanych przy użyciu pałki służbowej.
3. Pałki służbowej używa się do obezwładnienia osoby przez zadanie bólu
fizycznego lub do zablokowania kończyn albo wykorzystuje się ją w celu
obezwładnienia zwierzęcia.
4. Pałką służbową nie zadaje się uderzeń i pchnięć w głowę, szyję, brzuch
i nieumięśnione oraz szczególnie wrażliwe części ciała, z wyjątkiem sytuacji gdy
zachodzi konieczność odparcia zamachu stwarzającego bezpośrednie zagrożenie życia
lub zdrowia uprawnionego lub innej osoby.

Ustawa o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej art. 19

DODAJ