Art. 19. 1. Dany obszar może zostać uznany za wolny od agrofaga określonego
w przepisach wydanych na podstawie ust. 4, jeżeli kontrola przeprowadzona przez
wojewódzkiego inspektora, obejmująca w szczególności:
1) ocenę wizualną, badania laboratoryjne, testy lub kontrolę dokumentów,
informacji lub danych,
2) ocenę, czy warunki prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania,
składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów
roślinnych lub innych przedmiotów na tym obszarze nie stwarzają ryzyka
wprowadzenia na ten obszar tego agrofaga
– potwierdzi niewystępowanie tego agrofaga na tym obszarze.
2. Obszar uznany za wolny od określonego agrofaga ustanawia wojewoda,
w uzgodnieniu z Głównym Inspektorem, w drodze rozporządzenia – aktu prawa
miejscowego. Wojewoda zapewnia udział społeczeństwa w opracowywaniu projektu
tego rozporządzenia.
3. Podmioty prowadzące na obszarze uznanym za wolny od określonego
agrofaga uprawę, zajmujące się na tym obszarze wytwarzaniem, pakowaniem,
sortowaniem lub składowaniem określonych roślin, produktów roślinnych lub innych
przedmiotów lub dokonujące obrotu lub przemieszczania tych roślin, produktów
roślinnych lub innych przedmiotów podejmują działania niezbędne do utrzymania
przez ten obszar statusu obszaru uznanego za wolny od określonego agrofaga, które
mogą obejmować w szczególności:
1) obserwacje występowania tego agrofaga lub jego wektorów i niezwłoczne
informowanie wojewódzkiego inspektora w przypadku podejrzenia
występowania lub stwierdzenia wystąpienia tego agrofaga, w terminie nie
dłuższym jednak niż 7 dni lub
2) wykonywanie zabiegów zwalczających tego agrofaga lub jego wektory, lub
3) prowadzenie i przechowywanie dokumentacji dotyczącej prowadzenia uprawy,
wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania, obrotu lub przemieszczania
określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów, lub
4) prowadzenie uprawy, wytwarzanie, pakowanie, sortowanie, składowanie, obrót
lub przemieszczanie określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów w sposób ograniczający ryzyko rozprzestrzeniania się tego agrofaga lub jego wektorów, lub
5) zaniechanie prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania,
składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów
roślinnych lub innych przedmiotów, lub
6) przekazywanie wojewódzkiemu inspektorowi informacji o sposobie
przeprowadzenia działań określonych w pkt 1–5 lub ich wynikach.
4. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) zakres kontroli, jaka powinna zostać przeprowadzona na danym obszarze,
i okres, jaki powinna objąć ta kontrola, a także szczegółowe warunki, jakie
powinny być spełnione na tym obszarze, aby ten obszar mógł zostać uznany za
wolny od określonego agrofaga,
2) szczegółowe działania niezbędne do utrzymania przez dany obszar statusu
obszaru uznanego za wolny od określonego agrofaga
– mając na uwadze biologię tego agrofaga i sposoby jego rozprzestrzeniania się.

Ustawa o ochronie roślin przed agrofagami art. 19

DODAJ