Art. 199. (uchylony).

Art. 199a. 1. Obywatel polski może przyjąć służbę w obcym wojsku lub
obcej organizacji wojskowej za zgodą organu, o którym mowa w art. 199d.
2. Zgody nie udziela się w razie ogłoszenia mobilizacji, w czasie wojny oraz
w razie wprowadzenia na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanu
wojennego lub stanu wyjątkowego.
3. Obywatele polscy, którzy przed ogłoszeniem, zaistnieniem lub
wprowadzeniem stanów, o których mowa w ust. 2, uzyskali zgodę na przyjęcie
służby w obcym wojsku lub obcej organizacji wojskowej, mogą pełnić tę służbę
przez okres, na jaki zgoda została im udzielona, o ile rozpoczęli już pełnienie tej służby.
4. Obowiązek uzyskiwania zgody, o której mowa w ust. 1, nie dotyczy
obywateli polskich będących jednocześnie obywatelami innego państwa, jeżeli
stale zamieszkują na jego terytorium i zamierzają przyjąć służbę w siłach zbrojnych
lub organizacji wojskowej tego państwa.
5. Zgody udziela się wyłącznie na pisemny wniosek obywatela polskiego,
który zamierza przyjąć służbę w obcym wojsku lub obcej organizacji wojskowej,
złożony do właściwego organu, o którym mowa w art. 199d.
6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, dołącza się:
1) zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego;
2) zaświadczenie naczelnika urzędu skarbowego o braku zaległości podatkowych;
3) zaświadczenie właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub
Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o braku zaległości z tytułu
składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenia zdrowotne;
4) zaświadczenie z Krajowego Rejestru Sądowego o niefigurowaniu w rejestrze
dłużników niewypłacalnych;

Art. 199b. Obywatelowi polskiemu podlegającemu powszechnemu
obowiązkowi obrony może być udzielona zgoda na służbę w obcym wojsku lub
obcej organizacji wojskowej tylko w przypadku, gdy ma uregulowany stosunek do
służby wojskowej, nie jest żołnierzem w czynnej służbie wojskowej oraz nie
posiada przydziału kryzysowego, przydziału mobilizacyjnego, pracowniczego
przydziału mobilizacyjnego lub przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego, a
właściwy wojskowy komendant uzupełnień nie prowadzi postępowania w sprawie
nadania temu obywatelowi któregokolwiek z tych przydziałów.

Art. 199c. 1. Zgody na służbę w obcym wojsku lub obcej organizacji
wojskowej można udzielić, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli są spełnione łącznie
następujące warunki:
1) służba ta nie narusza interesów Rzeczypospolitej Polskiej;
2) służba nie jest zakazana przez prawo międzynarodowe;
3) służba nie wpłynie na zadania wykonywane przez Siły Zbrojne;
4) nie zachodzi przeszkoda, o której mowa w art. 199b.
2. Nie udziela się zgody na służbę w obcym wojsku lub obcej organizacji
wojskowej pomimo spełnienia warunków określonych w ust. 1, jeżeli obywatel
polski, ubiegający się o zgodę:
1) został przeniesiony do rezerwy wskutek uznania przez właściwą komisję
lekarską za niezdolnego do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju
(kategoria „D” zdolności do czynnej służby wojskowej);
2) nie spełnił choćby jednego z obowiązków określonych w art. 31a ust. 2,
art. 32 ust. 1 i 4, art. 34, art. 40, art. 48 ust. 1, art. 52 ust. 1 oraz art. 53 ust. 1
i 3–6, jeżeli do ich spełnienia był zobowiązany;
3) nie został powołany i nie odbył zasadniczej służby wojskowej, przeszkolenia
wojskowego, ćwiczeń wojskowych, ćwiczeń w jednostkach przewidzianych
do militaryzacji lub służby w obronie cywilnej, z przyczyn leżących po stronie
obywatela;
4) został uznany przez właściwą komisję lekarską za trwale i całkowicie
niezdolnego do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju oraz w razie
ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny (kategoria „E” zdolności do czynnej
służby wojskowej);
5) złożył wniosek o przeznaczenie go do służby zastępczej, został przeznaczony
do służby zastępczej, został skierowany do odbycia służby zastępczej,
odbywał służbę zastępczą, został przeniesiony do rezerwy po odbyciu służby
zastępczej lub bez jej odbycia;
6) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu na karę co najmniej jednego
roku pozbawienia wolności, w tym także z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania;
7) odbywa karę pozbawienia wolności lub oczekuje na jej wykonanie;
8) znajduje się w okresie próby w wykonywaniu warunkowo zawieszonej kary
pozbawienia wolności;
9) odbywa karę ograniczenia wolności;
10) ma zaległości podatkowe lub zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie
społeczne lub zdrowotne;
11) jest wpisany do rejestru dłużników niewypłacalnych.
3. Złożenie wniosku, o którym mowa w art. 199a ust. 5, nie powoduje
obowiązku skierowania obywatela polskiego ubiegającego się o zgodę do
właściwej wojskowej komisji lekarskiej w celu określenia zdolności do czynnej
służby wojskowej.

Art. 199d. 1. Zgody na służbę w obcym wojsku lub obcej organizacji
wojskowej udziela albo odmawia jej udzielenia, z zastrzeżeniem ust. 2, minister
właściwy do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Ministra Obrony
Narodowej i ministra właściwego do spraw zagranicznych lub organów przez nich upoważnionych.
2. Obywatelom polskim będącym byłymi żołnierzami zawodowymi zgody
udziela albo odmawia jej udzielenia Minister Obrony Narodowej, po zasięgnięciu
opinii ministra właściwego do spraw zagranicznych lub organu przez niego upoważnionego.
3. Obywatele polscy zamieszkujący lub przebywający czasowo powyżej
trzech miesięcy za granicą składają wniosek o udzielenie zgody na służbę w obcym
wojsku lub obcej organizacji wojskowej do organu określonego w ust. 1 lub 2, za
pośrednictwem polskiego urzędu konsularnego.
4. Udzielenie zgody i odmowa jej udzielenia następuje w drodze decyzji administracyjnej.
5. Osobom, którym została udzielona zgoda na służbę w obcym wojsku lub
obcej organizacji wojskowej, nie nadaje się przydziałów wymienionych w art. 199b
przez okres, na jaki zgoda ta została udzielona.
6. Organ udzielający zgody zawiadamia właściwego wojskowego
komendanta uzupełnień o każdym przypadku udzielenia obywatelowi polskiemu
zgody na służbę w obcym wojsku lub obcej organizacji wojskowej.

Art. 199e. Udzielenie zgody na służbę w obcym wojsku lub obcej organizacji
wojskowej nie rodzi odpowiedzialności organów Rzeczypospolitej Polskiej za
następstwa podjęcia tej służby.

Art. 199f. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb udzielania obywatelom polskim zgody na służbę w obcym wojsku lub
obcej organizacji wojskowej, mając na uwadze, że w udzielanej zgodzie
należy podać nazwę obcego wojska lub obcej organizacji wojskowej, w której
może być pełniona służba, okres, na jaki udziela się zgody, a także wymóg
zawiadomienia polskiego urzędu konsularnego o terminie i miejscu
rozpoczęcia służby oraz jej zakończenia;
2) wzór wniosku o udzielenie zgody na służbę w obcym wojsku lub obcej
organizacji wojskowej;
3) zakres informacji, o które występują do ministra właściwego do spraw
zagranicznych lub organu przez niego upoważnionego organy udzielające
zgody, jak również zakres informacji, o które występuje do Ministra Obrony
Narodowej lub organu przez niego upoważnionego minister właściwy do
spraw wewnętrznych, mając każdorazowo na uwadze obowiązek
zabezpieczania interesów Rzeczypospolitej Polskiej oraz możliwości
wykonywania zadań przez Siły Zbrojne.

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej art. 199

Poprzedni

Art. 198. (uchylony).

Nastepny

Art. 200. 1. Na osoby posiadające obywatelstwo polskie, które ukończyły szesnaście, a nie przekroczyły sześćdziesięciu lat życia, może być nałożony obowiązek świadczeń osobistych, polegających na wy...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej
  • Wejscie w życie 29 listopada 1967
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka