Art. 18. 1. W razie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub zakłócenia
porządku publicznego, zwłaszcza poprzez sprowadzenie:
1) niebezpieczeństwa powszechnego dla życia, zdrowia lub wolności obywateli,
2) bezpośredniego zagrożenia dla mienia w znacznych rozmiarach,
3) bezpośredniego zagrożenia obiektów lub urządzeń ważnych dla bezpieczeństwa
lub obronności państwa, siedzib centralnych organów państwowych albo
wymiaru sprawiedliwości, obiektów gospodarki lub kultury narodowej oraz
przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych
albo organizacji międzynarodowych, a także obiektów dozorowanych przez
uzbrojoną formację ochronną utworzoną na podstawie odrębnych przepisów,
4) zagrożenia przestępstwem o charakterze terrorystycznym mogącym skutkować
niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia uczestników wydarzeń o charakterze kulturalnym, sportowym lub religijnym, w tym zgromadzeń lub imprez masowych
– jeżeli użycie oddziałów lub pododdziałów Policji okaże się lub może okazać się
niewystarczające, do pomocy oddziałom i pododdziałom Policji mogą być użyte
oddziały i pododdziały Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „Siłami Zbrojnymi”.
2. (uchylony)
3. Użycie Sił Zbrojnych, w przypadkach o których mowa w ust. 1, następuje na
podstawie postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wydanego na wniosek
Prezesa Rady Ministrów.
4. Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielona również w formie
prowadzonego samodzielnie przez oddziały i pododdziały Sił Zbrojnych
przeciwdziałania zagrożeniu, w przypadku gdy oddziały i pododdziały Policji nie
dysponują możliwościami skutecznego przeciwdziałania tym zagrożeniom.
5. W przypadkach niecierpiących zwłoki decyzję o udzieleniu pomocy, o której
mowa w ust. 1 i 4, podejmuje Minister Obrony Narodowej, na wniosek ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, określający zakres i formę pomocy,
zawiadamiając o niej niezwłocznie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa
Rady Ministrów.
6. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej niezwłocznie wydaje postanowienie
o zatwierdzeniu lub uchyleniu decyzji, o której mowa w ust. 5.
7. Żołnierzom oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych kierowanych do pomocy
oddziałom i pododdziałom Policji przysługują w zakresie niezbędnym do
wykonywania ich zadań, wobec wszystkich osób, uprawnienia policjantów określone
w art. 15 i art. 16. Korzystanie z tych uprawnień następuje na zasadach i w trybie
określonych dla policjantów.
8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki i sposób użycia oddziałów i pododdziałów Policji i Sił Zbrojnych;
2) sposób koordynowania działań podejmowanych przez Policję i Siły Zbrojne
w formie określonej w ust. 1 i 4;
3) tryb wymiany informacji i sposób logistycznego wsparcia działań Policji
prowadzonych z pomocą oddziałów i pododdziałów Sił Zbrojnych.
9. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 8, powinno uwzględniać:
1) stopień zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub zakłócenia porządku
publicznego, w tym przestępstwem o charakterze terrorystycznym, oraz
przewidywany rozwój sytuacji;
2) zachowanie ciągłości dowodzenia, w tym oddziałami Sił Zbrojnych;
3) ochronę wymienianych informacji oraz zakres wsparcia logistycznego Policji.

Art. 18a. 1. W razie zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego, jeżeli
siły Policji są niewystarczające lub mogą okazać się niewystarczające do wykonania
ich zadań w zakresie ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, Prezes Rady
Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych uzgodniony
z Ministrem Obrony Narodowej, może zarządzić użycie żołnierzy Żandarmerii
Wojskowej do udzielenia pomocy Policji.
2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, żołnierzom Żandarmerii Wojskowej
przysługują, w zakresie niezbędnym do wykonania ich zadań, wobec wszystkich osób,
uprawnienia policjantów określone w art. 15 i art. 16. Korzystanie z tych uprawnień
następuje na zasadach i w trybie określonych dla policjantów.

Art. 18b. 1. W razie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub porządku
publicznego, jeżeli użycie Policji okaże się niewystarczające lub może okazać się
niewystarczające, minister właściwy do spraw wewnętrznych może zarządzić użycie
funkcjonariuszy Straży Granicznej do udzielenia pomocy Policji.
2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, może zostać udzielona przez funkcjonariuszy
Straży Granicznej również w formie samodzielnych działań.
3. Funkcjonariuszom Straży Granicznej skierowanym do wykonywania zadań
służbowych polegających na udzielaniu pomocy Policji przysługują, w zakresie
niezbędnym do wykonywania zadań, uprawnienia policjantów określone w art. 15
ust. 1 pkt 1–3 i 4–5a oraz art. 16, z wyjątkiem uprawnienia do używania lub
wykorzystywania wodnych środków obezwładniających. Korzystanie z tych
uprawnień następuje na zasadach i w trybie określonych dla policjantów.

Art. 18c. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 18 ust. 1 niniejszej ustawy
lub w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach
antyterrorystycznych, Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji
może zarządzić zastosowanie przez Policję urządzeń uniemożliwiających telekomunikację na określonym obszarze, przez czas niezbędny do wyeliminowania zagrożenia lub jego skutków, z uwzględnieniem konieczności minimalizacji skutków
braku możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych.
2. O zastosowaniu urządzeń, o których mowa w ust. 1, Komendant Główny
Policji lub komendant wojewódzki Policji niezwłocznie informuje Prezesa Urzędu
Komunikacji Elektronicznej.

Ustawa o Policji art. 18

Poprzedni

Art. 17. (uchylony).

Nastepny

Art. 19. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, podejmowanych przez Policję w celu zapobieżenia, wykrycia, ustalenia sprawców, a także uzyskania i utrwalenia dowodów, ściganych z o...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji
  • Wejscie w życie 10 maja 1990
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 30 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka