Art. 18. 1. Notariusze są płatnikami podatku od dokonanej w formie aktu notarialnego:
1) darowizny;
2) umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności lub ugody w tym
przedmiocie;
3) umowy nieodpłatnego ustanowienia służebności;
4) umowy nieodpłatnego ustanowienia użytkowania.
2. Płatnicy są obowiązani:
1) prowadzić rejestr podatku;
2) pobrać należny podatek z chwilą sporządzenia aktu notarialnego,
z zastrzeżeniem ust. 3;
3) wpłacić pobrany podatek na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy
którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na siedzibę
płatnika wykonuje swoje zadania, w terminie do 7 dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, a także przekazać w
tym terminie, w formie elektronicznej, deklarację o wysokości pobranego i
wpłaconego przez płatnika podatku, w tym informację o kwocie podatku
należnego poszczególnym gminom;
4) przekazywać w terminie, o którym mowa w pkt 3, naczelnikowi urzędu
skarbowego właściwemu ze względu na siedzibę płatnika sporządzoną w
formie papierowej albo w formie elektronicznej informację zawierającą treść
aktów notarialnych lub dane z tych aktów dotyczące czynności, o których
mowa w ust. 1.
3. W przypadku określonym w art. 12 notariusz nie oblicza i nie pobiera podatku.
4. (uchylony)
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób pobierania podatku przez płatników, w tym w szczególności
czynności związane z poborem podatku, zakres pouczeń udzielanych
podatnikom oraz treść rejestru podatku,
2) zakres danych zawartych w deklaracji,
3) zakres informacji, o której mowa w ust. 2 pkt 4, oraz sposób jej przekazywania
– uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego i sprawnego poboru
podatku przez płatników oraz kompletności i wiarygodności informacji
przekazywanych przez nich naczelnikowi urzędu skarbowego.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn art. 18

DODAJ