Art. 17. 1. Kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od
podatku, określone w art. 4 ust. 1 pkt 5, oraz niepodlegające opodatkowaniu,
określone w art. 9 ust. 1, a także przedziały nadwyżki kwot wartości rzeczy i praw
majątkowych podlegających opodatkowaniu, określone w art. 15 ust. 1, podwyższa
się w przypadku wzrostu cen towarów nieżywnościowych trwałego użytku o ponad
6%, w stopniu odpowiadającym wzrostowi tych cen.
2. Wzrost cen, o których mowa w ust. 1, oblicza się na podstawie
skumulowanego indeksu wskaźników kwartalnych publikowanych
w komunikatach Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału.
3. Kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku,
określone w art. 4 ust. 1 pkt 5, oraz niepodlegające opodatkowaniu, określone
w art. 9 ust. 1, a także przedziały nadwyżek kwot wartości rzeczy i praw
majątkowych podlegających opodatkowaniu, określone w art. 15 ust. 1, zaokrągla
się w górę do pełnych złotych, a stawki podatku do pełnych dziesiątek groszy.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala, w drodze
rozporządzenia, kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnione od podatku
i niepodlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz skale
podatkowe, o których mowa w art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem zasad określonych
w ust. 1–3.

Art. 17a. 1. Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć,
w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu
naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw
majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się
dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.
2. Obowiązek składania zeznań podatkowych nie dotyczy przypadków,
w których podatek jest pobierany przez płatnika.
3. W przypadku nabycia rzeczy lub praw majątkowych niewykazanych
w zeznaniu podatkowym, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania
podatkowego organowi, któremu złożono zeznanie podatkowe, w terminie 14 dni
od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór zeznania podatkowego, a także szczegółowy zakres zawartych w nim
danych, uwzględniając w szczególności:
a) imię i nazwisko (nazwę lub firmę) oraz ostatni adres spadkodawcy,
darczyńcy lub innej osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy
lub prawa majątkowe, oraz jej identyfikator podatkowy,
b) dane dotyczące przedmiotu opodatkowania, w tym nabyte rzeczy i prawa
majątkowe, miejsce położenia tych rzeczy lub wykonywania praw
majątkowych, wraz z ich wartością rynkową, oraz długi i ciężary
obciążające nabyte rzeczy i prawa majątkowe, a także nakłady
poczynione na rzeczy nabyte w drodze zasiedzenia,
c) dane podatników obowiązanych do złożenia zeznania podatkowego,
w tym imiona, nazwiska, adresy i identyfikatory podatkowe, dane
stanowiące podstawę zaliczenia do grupy podatkowej, o której mowa
w art. 14, oraz wielkość nabytego udziału;
2) rodzaje dokumentów, które powinny być dołączone do zeznania
podatkowego, uwzględniając konieczność potwierdzenia nabycia rzeczy lub
praw majątkowych wymienionych w zeznaniu podatkowym, posiadania przez
zbywcę tytułu prawnego do tych rzeczy lub praw, istnienia długów i ciężarów,
obciążających nabyte rzeczy lub prawa majątkowe, a przy nabyciu w drodze
zasiedzenia – poniesienie nakładów na rzecz przez nabywcę podczas biegu zasiedzenia;
3) przypadki, w których może być złożone wspólne zeznanie podatkowe, oraz
tryb jego składania, uwzględniając konieczność uproszczenia postępowania
podatkowego oraz zmniejszenia kosztów jego prowadzenia.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn art. 17

DODAJ