Art. 18. Warunki przekraczania granicy państwowej oraz wykonywania
lotów w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej przez własne i obce
cywilne statki powietrzne określają przepisy ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo
lotnicze (Dz. U. z 2019 r. poz. 1580 i 1495) oraz umowy międzynarodowe, którymi
Rzeczpospolita Polska jest związana.

Art. 18a. 1. Przekroczenie granicy państwowej i lot obcego wojskowego
statku powietrznego w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej może
nastąpić na podstawie zezwolenia wydanego przez Dowódcę Operacyjnego
Rodzajów Sił Zbrojnych, udzielonego na wniosek zainteresowanego podmiotu.
1a. Minister Obrony Narodowej, na wniosek Dowódcy Operacyjnego
Rodzajów Sił Zbrojnych, może, w drodze zarządzenia, upoważnić kierownika
jednostki organizacyjnej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej właściwej
w zakresie służby ruchu lotniczego do wydawania zezwoleń, o których mowa
w ust. 1.
2. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie wymaga przekroczenie granicy
państwowej i lot w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej obcych
wojskowych statków powietrznych wykonujących zadania wojskowego nadzoru
przestrzeni powietrznej w ramach Zintegrowanego Systemu Obrony Powietrznej
Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego.
3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane wobec obcego
wojskowego statku powietrznego:
1) na którego pokładzie znajduje się przedstawiciel obcego państwa, składający
oficjalną wizytę w Rzeczypospolitej Polskiej;
2) stanowiącego honorową eskortę statku powietrznego, o którym mowa
w pkt 1;
3) wykonującego lot w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej:
a) związany z prowadzeniem akcji poszukiwawczo-ratowniczej w celu
udzielenia pomocy ludziom albo statkowi powietrznemu lub statkowi
morskiemu znajdującemu się w niebezpieczeństwie,
b) związany z niesieniem pomocy medycznej lub technicznej albo pomocy
w razie klęski żywiołowej lub zagrożenia środowiska,
c) związany z wykonywaniem zadań wynikających z umów
międzynarodowych, którymi Rzeczpospolita Polska jest związana, jeżeli
obowiązek udostępnienia przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej
Polskiej wynika z tych umów,
d) w przypadku gdy ten statek znajduje się w niebezpieczeństwie lub gdy
wykonuje ten lot dla uniknięcia niebezpieczeństwa.
4. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania
z wnioskiem o zezwolenie na przekroczenie granicy państwowej i lot obcego
wojskowego statku powietrznego w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej
Polskiej oraz wzór wniosku w tej sprawie, a także warunki wykonywania lotów
przez taki statek w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej, mając na
względzie zapewnienie sprawności postępowania w sprawach udzielania zezwoleń
na wykonanie lotów w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej przez
obce wojskowe statki powietrzne oraz bezpieczeństwo ruchu lotniczego w tej
przestrzeni.

Art. 18b. 1. Obcy wojskowy statek powietrzny, który przekroczył granicę
państwową albo wykonuje lot w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej
bez zezwolenia, o którym mowa w art. 18a ust. 1, lub niezgodnie z warunkami tego
zezwolenia, oraz obcy cywilny statek powietrzny, który przekroczył granicę
państwową niezgodnie z przepisami ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze
lub umowami międzynarodowymi, którymi Rzeczpospolita Polska jest związana,
może być wezwany przez państwowy organ zarządzania ruchem lotniczym do:
1) opuszczenia przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej;
2) odpowiedniej zmiany kierunku lub wysokości lotu;
3) lądowania na wskazanym przez ten organ lotnisku;
4) wykonania innych poleceń, mających na celu zaprzestanie naruszania
przestrzeni powietrznej.
2. W przypadku niezastosowania się do któregokolwiek z wezwań i poleceń,
o których mowa w ust. 1, obcy statek powietrzny może być przechwycony przez
wojskowy statek powietrzny, zwany dalej „statkiem przechwytującym”.
Przechwycenie polega na identyfikacji statku powietrznego, nawiązaniu z nim
łączności radiowej i kontaktu wzrokowego oraz naprowadzeniu go na właściwy
kierunek lub wysokość lotu albo wymuszeniu lądowania na wskazanym lotnisku.
2a. W przypadku niezastosowania się do któregokolwiek z wezwań i poleceń,
o których mowa w ust. 1 i 2, obcy wojskowy statek powietrzny może być:
1) ostrzeżony strzałami ostrzegawczymi przez statek przechwytujący,
a w przypadku dalszego niestosowania się do wezwania – zniszczony;
2) zniszczony bez dokonania czynności, o których mowa w ust. 2 i w pkt 1,
w sytuacji:
a) dokonywania zbrojnej napaści lub agresji przeciwko celom położonym
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
b) gdy na pokładzie nie ma żadnych osób,
c) gdy jest użyty jako środek ataku o charakterze terrorystycznym.
2b. W rozumieniu niniejszej ustawy atakiem o charakterze terrorystycznym
jest czyn popełniony w celu:
1) poważnego zastraszenia wielu osób;
2) zmuszenia organu władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub innego
państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub
zaniechania określonych czynności;
3) wywołania poważnych zakłóceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej
Polskiej, innego państwa lub organizacji międzynarodowej – a także groźba
popełnienia takiego czynu.
2c. Przepis ust. 2a stosuje się do obcego cywilnego statku powietrznego, który
nie posiada żadnych osób na pokładzie lub na pokładzie którego znajdują się
wyłącznie osoby zamierzające użyć tego statku powietrznego jako środka ataku
o charakterze terrorystycznym.
3. Decyzję o zastosowaniu środków, o których mowa w ust. 2, 2a i 2c,
podejmuje Dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych.
4. Zmuszony do lądowania na lotnisku międzynarodowym obcy statek
powietrzny, jego załogę i ładunek oraz pasażerów i ich bagaże, podmiot
zarządzający lotniskiem przekazuje Straży Granicznej.
5. Obcy statek powietrzny zmuszony do lądowania na lotnisku innym niż
lotnisko międzynarodowe lub na lądowisku, jego załogę i ładunek oraz pasażerów
i ich bagaże, podmiot zarządzający lotniskiem lub użytkownik lądowiska
przekazuje właściwym organom, powiadamiając o tym zdarzeniu organ Straży
Granicznej.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organ dowodzenia
obroną powietrzną, o którym mowa w art. 7 ust. 4, oraz tryb postępowania przy
stosowaniu środków, o których mowa w ust. 2, 2a i 2c, mając na względzie
zapewnienie prawidłowego zastosowania tych środków tylko w przypadku braku
możliwości innego wymuszenia przestrzegania prawa polskiego, a także sprawność
i skuteczność współdziałania organu dowodzenia obroną powietrzną
z państwowym organem zarządzania ruchem lotniczym oraz organami
zapewniającymi bezpieczeństwo państwa.

Ustawa o ochronie granicy państwowej art. 18

Poprzedni

Art. 17. 1. Wojewoda jest zobowiązany do stałego utrzymywania drogowych, kolejowych, morskich i rzecznych przejść granicznych, przejść granicznych przeznaczonych wyłącznie dla małego ruchu graniczne...

Nastepny

Art. 19. 1. Traci moc dekret z dnia 23 marca 1956 r. o ochronie granic państwowych (Dz. U. poz. 51, z 1959 r. poz. 168, z 1969 r. poz. 95, z 1977 r. poz. 162 oraz z 1990 r. poz. 198). 2. (pominięty...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej.
  • Wejscie w życie 19 listopada 1990
  • Ost. zmiana ustawy 25 grudnia 2018
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 16 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka