Art. 187. 1. Jeżeli przemawia za tym szczególnie ważny interes społeczny
związany z ochroną środowiska, a w szczególności z zagrożeniem pogorszeniem
stanu środowiska w znacznych rozmiarach, w pozwoleniu, o którym mowa
w art. 181 ust. 1 pkt 1, 2 i 4, może być ustanowione zabezpieczenie roszczeń
z tytułu wystąpienia negatywnych skutków w środowisku oraz szkód w środowisku
w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie.
1a. Ustanawiając zabezpieczenie roszczeń, organ ochrony środowiska,
o którym mowa w art. 376 pkt 2 i 2b, właściwy do wydania pozwolenia, o którym mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1, 2 i 4, uzgadnia wysokość tego zabezpieczenia z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska.
1b. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 1a, następuje w formie
postanowienia, na które służy zażalenie.
2. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, może mieć formę depozytu,
gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej.
3. Zabezpieczenie w formie depozytu jest wpłacane na odrębny rachunek
bankowy wskazany przez organ wydający pozwolenie, a zabezpieczenie w formie
gwarancji bankowej lub polisy ubezpieczeniowej jest składane do organu
wydającego pozwolenie.
4. Gwarancja bankowa lub polisa ubezpieczeniowa powinna stwierdzać, że
w razie wystąpienia negatywnych skutków w środowisku w wyniku
niewywiązania się przez podmiot z obowiązków określonych w pozwoleniu,
o którym mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1, 2 i 4, bank lub firma ubezpieczeniowa
ureguluje zobowiązania na rzecz organu wydającego pozwolenie.
4a. W pozwoleniu zintegrowanym uwzględniającym zbieranie lub
przetwarzanie odpadów ustanawia się zabezpieczenie roszczeń zgodnie z art. 48a
ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.
5. Minister właściwy do spraw klimatu, uwzględniając rodzaj i skalę
działalności prowadzonej w instalacjach oraz związane z tym prawdopodobieństwo
wystąpienia i rozmiary potencjalnych szkód w środowisku oraz kierując się
potrzebą zapewnienia pokrycia kosztów działań naprawczych w przypadku
wystąpienia szkody w środowisku, może określić, w drodze rozporządzenia,
rodzaje instalacji, w których zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno
zostać ustanowione.
6. Minister właściwy do spraw klimatu, biorąc pod uwagę
prawdopodobieństwo wystąpienia i rozmiary potencjalnych szkód w środowisku
oraz kierując się potrzebą zapewnienia pokrycia kosztów działań naprawczych
w przypadku wystąpienia szkody w środowisku, może określić, w drodze
rozporządzenia, sposoby określania wysokości zabezpieczenia roszczeń,
w zależności od rodzaju prowadzonej przez podmiot korzystający ze środowiska
działalności, wielkości produkcji i parametrów technicznych instalacji.

Prawo ochrony środowiska art. 187

DODAJ