Art. 17. 1. Gospodarstwo rolne albo jego część będąca wyodrębnioną jednostką
produkcyjną, albo gospodarstwa rolne będące zorganizowaną całością produkcyjną,
zwane dalej „miejscem produkcji”, mogą być uznane za miejsce produkcji wolne od
określonego agrofaga, jeżeli kontrola przeprowadzona przez wojewódzkiego
inspektora, uwzględniająca biologię tego agrofaga i sposoby jego rozprzestrzeniania
się, obejmująca w szczególności:
1) ocenę wizualną, badania laboratoryjne, testy lub kontrolę dokumentów,
informacji lub danych,
2) ocenę, czy warunki prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania,
składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów
roślinnych lub innych przedmiotów w tym miejscu produkcji nie stwarzają
ryzyka wprowadzenia do tego miejsca produkcji tego agrofaga
– potwierdzi niewystępowanie tego agrofaga w tym miejscu produkcji.
2. W miejscu produkcji uznanym za wolne od określonego agrofaga posiadacz
gospodarstwa rolnego wchodzącego w skład tego miejsca produkcji podejmuje działania niezbędne do utrzymania statusu miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga, w szczególności:
1) prowadzi:
a) obserwacje występowania agrofaga, od którego miejsce produkcji zostało
uznane za wolne, lub jego wektorów, przy czym w przypadku podejrzenia
występowania lub stwierdzenia wystąpienia tego agrofaga, informuje o tym
wojewódzkiego inspektora niezwłocznie, w terminie nie dłuższym jednak
niż 7 dni,
b) działania mające na celu ograniczenie ryzyka wprowadzenia tego agrofaga
na obszar tego miejsca produkcji;
2) dokumentuje w sposób uzgodniony z wojewódzkim inspektorem:
a) działania, o których mowa w pkt 1,
b) uprawę, wytwarzanie, pakowanie, sortowanie, składowanie, obrót lub
przemieszczanie określonych roślin, produktów roślinnych lub innych
przedmiotów w sposób umożliwiający stwierdzenie ich pochodzenia.
3. Status miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga nadaje,
na wniosek wszystkich posiadaczy gospodarstw rolnych wchodzących w skład tego
miejsca produkcji, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na
lokalizację tego miejsca produkcji.
4. W decyzji, o której mowa w ust. 3, określa się działania niezbędne do
utrzymania statusu miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga
oraz sposób ich prowadzenia.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres
posiadacza gospodarstwa rolnego objętego wnioskiem, z tym że w przypadku
gdy posiadaczem tego gospodarstwa jest osoba fizyczna wykonująca działalność
gospodarczą, zamiast adresu i miejsca zamieszkania tej osoby wniosek ten
zawiera adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej;
2) adres do korespondencji, jeżeli jest inny niż określony w pkt 1;
3) numer identyfikacji podatkowej (NIP) posiadacza gospodarstwa rolnego
objętego wnioskiem, a w przypadku posiadacza tego gospodarstwa
nieposiadającego tego numeru, numer PESEL, jeżeli taki numer posiada;
4) nazwę agrofaga, którego dotyczy wniosek;
5) informacje o miejscu produkcji, którego dotyczy wniosek, w tym informacje o:
a) jego lokalizacji, ze wskazaniem działek ewidencyjnych wchodzących
w skład tego miejsca produkcji,
b) obiektach wchodzących w skład tego miejsca produkcji,
wykorzystywanych przy uprawie, wytwarzaniu, pakowaniu, sortowaniu,
składowaniu, obrocie lub przemieszczaniu roślin, produktów roślinnych lub
innych przedmiotów.
6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, dołącza się mapę lub plan miejsca
produkcji, którego dotyczy wniosek.
7. Jeżeli posiadacz gospodarstwa rolnego objętego wnioskiem, o którym mowa
w ust. 3, jest wpisany do urzędowego rejestru podmiotów profesjonalnych, we
wniosku tym zamiast informacji określonych w ust. 5 pkt 1–3 może podać numer, pod
którym został wpisany do tego rejestru.
8. Do zmiany obszaru miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego
agrofaga przepisy ust. 1–7 stosuje się odpowiednio, przy czym w przypadku
ograniczenia obszaru tego miejsca produkcji nie przeprowadza się kontroli.
9. Posiadacz gospodarstwa rolnego wchodzącego w skład miejsca produkcji
uznanego za wolne od określonego agrofaga powiadamia wojewódzkiego inspektora
o zmianie informacji zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 3, lub zawartych
w dokumentach dołączonych do tego wniosku, w terminie 30 dni od dnia zajścia
zdarzenia, które spowodowało zmianę tych informacji.
10. Jeżeli posiadacz gospodarstwa rolnego wchodzącego w skład miejsca
produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga nie dopełnił obowiązku
określonego w ust. 9, wojewódzki inspektor:
1) nakazuje, w drodze pisemnych zaleceń pokontrolnych, usunięcie stwierdzonych
uchybień w wyznaczonym terminie, jeżeli stwierdzone uchybienia nie stwarzają
ryzyka wprowadzenia i rozprzestrzenienia się na obszarze miejsca produkcji
agrofaga, za wolne od którego zostało uznane to miejsce produkcji, albo
2) znosi, w drodze decyzji, dla całości tego miejsca produkcji albo jego części status
miejsca produkcji uznanego za wolne od tego agrofaga, jeżeli stwierdzone
uchybienia stwarzają ryzyko wprowadzenia lub rozprzestrzenienia się tego
agrofaga na obszarze tego miejsca produkcji, w zależności od rodzaju i zakresu
stwierdzonych uchybień.
11. W przypadku gdy posiadacz gospodarstwa rolnego wchodzącego w skład
miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga nie usunie stwierdzonych uchybień w terminie, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, wojewódzki inspektor znosi, w drodze decyzji, dla całości tego miejsca produkcji albo jego części
status miejsca produkcji uznanego za wolne od tego agrofaga w zależności od rodzaju
i zakresu stwierdzonych uchybień.
12. Jeżeli z informacji zawartych w powiadomieniu, o którym mowa w ust. 9,
wynika, że w miejscu produkcji uznanym za wolne od określonego agrofaga albo na
części tego miejsca produkcji przestały być spełniane warunki wymagane do
uzyskania statusu takiego miejsca produkcji, wojewódzki inspektor znosi, w drodze
decyzji, dla całości tego miejsca produkcji albo jego części status miejsca produkcji
uznanego za wolne od tego agrofaga.
13. Decyzje, o których mowa w ust. 10 pkt 2, ust. 11 i 12, podlegają
natychmiastowemu wykonaniu.
14. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) zakres kontroli, jaka powinna zostać przeprowadzona w miejscu produkcji,
i okres, jaki powinna objąć ta kontrola, a także szczegółowe warunki, jakie
powinny być spełnione w tym miejscu produkcji, aby to miejsce produkcji mogło
zostać uznane za wolne od określonego agrofaga,
2) szczegółowe działania niezbędne do utrzymania statusu miejsca produkcji
uznanego za wolne od określonego agrofaga
– mając na uwadze biologię tego agrofaga i sposoby jego rozprzestrzeniania się.

Ustawa o ochronie roślin przed agrofagami art. 17

DODAJ