Art. 176. 1. W przypadku gdy emitent nie wykonuje lub nienależycie wykonuje
obowiązki, o których mowa w art. 18 ust. 1–6 rozporządzenia 596/2014, Komisja
może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 4 145 600 zł lub do
kwoty stanowiącej równowartość 2% całkowitego rocznego przychodu wykazanego
w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, jeżeli przekracza
ona 4 145 600 zł.
2. W przypadku naruszenia obowiązków, o których mowa w art. 18 ust. 1–6
rozporządzenia 596/2014, Komisja może nałożyć na osobę, która w tym okresie
pełniła funkcję członka zarządu emitenta, zewnętrznie zarządzającego ASI lub
zarządzającego z UE w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych lub
towarzystwa funduszy inwestycyjnych będącego organem funduszu inwestycyjnego
zamkniętego, karę pieniężną do wysokości 2 072 800 zł.
3. Przepisy art. 96 ust. 6 pkt 2 oraz ust. 7–8a ustawy o ofercie publicznej stosuje
się odpowiednio.
4. W przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści osiągniętej lub straty
unikniętej przez emitenta w wyniku naruszeń, o których mowa w ust. 1, zamiast kary,
o której mowa w ust. 1, Komisja może nałożyć karę pieniężną do wysokości
trzykrotnej kwoty osiągniętej korzyści lub unikniętej straty.

Art. 176a. W przypadku gdy emitent nie wykonuje obowiązków wynikających
z art. 5 albo wykonuje je nienależycie, Komisja może nałożyć na niego karę pieniężną
do wysokości 1 000 000 zł.

Art. 176b. Na każdego, kto nie przekazał Komisji zgodnie z art. 110m ust. 1–3
i art. 110z ust. 1 i 3 informacji na żądanie skierowane przez Komisję lub jej
upoważnionego przedstawiciela, Komisja może nałożyć karę pieniężną w wysokości
do 1 000 000 zł. Komisja, ustalając karę pieniężną, uwzględnia w szczególności wagę
żądanej informacji dla sprawowanego nadzoru oraz sytuację finansową podmiotu lub
osoby, na które jest nakładana kara.

Art. 176c. W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów rozporządzenia
596/2014 w zakresie wskazanym w art. 165 ust. 1 pkt 5, art. 165a ust. 1 pkt 6, art. 167
ust. 1 pkt 1, art. 173, art. 174, art. 175, art. 175a lub art. 176 Komisja może nakazać
podmiotowi, który dopuścił się naruszenia, zaprzestania dalszego naruszania tych
przepisów oraz zobowiązać go do podjęcia we wskazanym terminie działań, które
mają zapobiegać naruszaniu tych przepisów w przyszłości. Środek ten może być
stosowany bez względu na zastosowanie innych sankcji za naruszenie obowiązków, o
których mowa w art. 165 ust. 1 pkt 5, art. 165a ust. 1 pkt 6, art. 167 ust. 1 pkt 1, art.
173, art. 174, art. 175, art. 175a lub art. 176.

Art. 176d. 1. W przypadku stwierdzenia naruszenia przez osobę prawną lub
jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej przepisów
rozporządzenia 596/2014 w zakresie wskazanym w art. 173, art. 174, art. 175 lub
art. 176, Komisja może, w drodze decyzji, zakazać osobie fizycznej, do której
obowiązków należy zapewnienie przestrzegania przez tę osobę prawną lub tę
jednostkę przepisów rozporządzenia 596/2014 w zakresie wskazanym w art. 173,
art. 174, art. 175 lub art. 176, zawierania, na rachunek własny lub na rachunek osoby
trzeciej, transakcji, których przedmiotem są instrumenty finansowe, dopuszczone do
obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzone do obrotu w ASO, na czas określony,
nieprzekraczający 5 lat. Środek ten może być stosowany bez względu na zastosowanie
innych sankcji za naruszenie obowiązków, o których mowa w art. 173, art. 174, art.
175 i art. 176.
2. W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów rozporządzenia 596/2014 w
zakresie wskazanym w art. 173, art. 174, art. 175 lub art. 176, przez osobę fizyczną,
Komisja może, w decyzji w sprawie zastosowania środków, o których mowa w art.
173, art. 174, art. 175 lub art. 176, zakazać tej osobie fizycznej zawierania, na rachunek
własny lub na rachunek osoby trzeciej, transakcji, których przedmiotem są instrumenty finansowe, dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzone do obrotu w ASO, na czas określony, nieprzekraczający 5 lat.

Art. 176e. W przypadku gdy podmiot, o którym mowa w art. 173 ust. 4 lub 7,
art. 175a lub art. 176 ust. 1, jest jednostką dominującą, która sporządza
skonsolidowane sprawozdanie finansowe, całkowity roczny przychód, o którym
mowa w art. 173 ust. 4 pkt 2 lub ust. 7 pkt 2, art. 175a lub art. 176 ust. 1, stanowi
kwota całkowitego skonsolidowanego rocznego przychodu tego podmiotu ujawniona
w ostatnim zbadanym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy.

Art. 176f. Komisja, nakładając sankcję, o której mowa w art. 173–176,
uwzględnia okoliczności, o których mowa w art. 31 ust. 1 rozporządzenia 596/2014.

Art. 176g. 1. Na każdego, kto narusza ustalone przez Komisję limity pozycji,
o których mowa w art. 32c ust. 1, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę
pieniężną do wysokości 20 750 000 zł albo kwoty stanowiącej równowartość 10%
całkowitego rocznego przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu
finansowym za rok obrotowy, jeżeli przekracza ona 20 750 000 zł.
2. W przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści osiągniętej w wyniku
naruszenia, o którym mowa w ust. 1, kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, może
zostać nałożona do wysokości dwukrotności kwoty osiągniętej korzyści.
3. W przypadku gdy podmiot naruszający limit pozycji jest podmiotem
dominującym, który sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, lub
podmiotem zależnym od podmiotu dominującego, który sporządza skonsolidowane
sprawozdanie finansowe, całkowity roczny przychód, o którym mowa w ust. 1,
stanowi kwota całkowitego skonsolidowanego rocznego przychodu podmiotu
dominującego ujawniona w ostatnim zbadanym skonsolidowanym sprawozdaniu
finansowym za rok obrotowy.
4. Równowartość w złotych kwoty w walucie obcej oblicza się według średniego
kursu tej waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu bilansowym, na
który zostało sporządzone ostatnie zbadane sprawozdanie finansowe za rok obrotowy,
o którym mowa w ust. 1 lub 3.
5. Komisja, ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1,
uwzględnia w szczególności:
1) wagę naruszenia i czas jego trwania;
2) stopień przyczynienia się osoby, na którą jest nakładana kara, do powstania
naruszenia;
3) sytuację finansową osoby, na którą jest nakładana kara;
4) skalę korzyści uzyskanych przez osobę, na którą jest nakładana kara, jeżeli
można te korzyści ustalić;
5) straty poniesione przez podmioty trzecie w związku z naruszeniem, jeżeli można
je ustalić;
6) stopień naprawienia szkody wyrządzonej inwestorom wskutek działań osoby, na
którą jest nakładana kara;
7) gotowość do współpracy z Komisją podczas wyjaśniania okoliczności
naruszenia;
8) uprzednie naruszenia przepisów prawa regulujących funkcjonowanie rynku
finansowego popełnione przez osobę, na którą jest nakładana kara;
9) wpływ posiadanej pozycji w towarowym instrumencie pochodnym na ważny
interes publiczny lub wykonanie obowiązków wynikających z przepisów prawa
regulujących funkcjonowanie rynku towaru stanowiącego instrument bazowy dla
towarowego instrumentu pochodnego, w stosunku do którego nastąpiło
przekroczenie limitu pozycji.
6. Jeżeli zachowanie limitów pozycji ustalonych przez Komisję nie jest możliwe
bez naruszenia przez podmiot naruszający limit pozycji obowiązków wynikających
z przepisów prawa regulujących funkcjonowanie rynku towaru stanowiącego
instrument bazowy dla towarowego instrumentu pochodnego, w stosunku do którego
nastąpiło przekroczenie limitu pozycji, Komisja odstępuje od wymierzenia kary.

Art. 176h. 1. Komisja przekazuje do publicznej wiadomości, przez
zamieszczenie na swojej stronie internetowej:
1) informację o treści rozstrzygnięcia oraz o rodzaju i charakterze naruszenia,
zawierającą imię i nazwisko osoby fizycznej lub firmę (nazwę) innego podmiotu,
na który nałożona została sankcja, o której mowa w art. 165, art. 165b–165e,
art. 166a, art. 167, art. 167d, art. 168a, art. 169 i art. 169a;
2) w przypadku złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy – informację
o jego złożeniu, jeżeli Komisja przekazała do publicznej wiadomości informację
o decyzji, której ten wniosek dotyczy;
3) informację o treści rozstrzygnięcia ostatecznej decyzji.
2. Przekazanie do publicznej wiadomości informacji, o której mowa
w ust. 1 pkt 1, następuje po doręczeniu decyzji stronie postępowania.
3. Komisja może, w drodze uchwały, opóźnić przekazanie do publicznej
wiadomości informacji o decyzji, o której mowa w ust. 1, lub przekazać taką
informację bez wskazywania osoby fizycznej lub innego podmiotu, na który została
nałożona sankcja, w przypadku stwierdzenia, że podanie takiej informacji do
publicznej wiadomości:
1) wyrządziłoby niewspółmierną i znaczącą szkodę uczestnikom rynku
finansowego;
2) w przypadku danych osobowych lub nazwy podmiotu – jest nieproporcjonalne
do wagi stwierdzonego naruszenia;
3) stanowiłoby poważne zagrożenie dla stabilności systemu finansowego lub
będącego w toku postępowania administracyjnego, wyjaśniającego lub karnego.
4. Komisja może nie przekazywać do publicznej wiadomości informacji
o sankcjach nałożonych na podstawie art. 165, art. 165b–165e, art. 166a, art. 167,
art. 167d, art. 168a, art. 169 i art. 169a w przypadku stwierdzenia, że podanie takiej
informacji do publicznej wiadomości mogłoby:
1) naruszyć stabilność systemu finansowego lub
2) wyrządzić niewspółmierną i znaczącą szkodę podmiotom, które dopuściły się
naruszenia.
5. W przypadku gdy Komisja nie przekazała do publicznej wiadomości
informacji o imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub firmie (nazwie) innego podmiotu,
może upublicznić te dane, jeżeli ustały przesłanki, o których mowa w ust. 3 pkt 1.
6. Informacje, o których mowa w ust. 1, są dostępne na stronie internetowej
Komisji przez co najmniej 5 lat, licząc od dnia ich udostępnienia, z tym że informacje
dotyczące imienia i nazwiska osoby, na którą została nałożona sankcja, są dostępne na
tej stronie przez rok. Usunięcie danych ze strony internetowej następuje na wniosek
podmiotu, który dopuścił się naruszenia.
7. Komisja informuje Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów
Wartościowych o nieprzekazaniu do publicznej wiadomości informacji zgodnie
z ust. 4. Komisja informuje ten Urząd również o złożeniu przez stronę wniosku
o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz o treści rozstrzygnięcia ostatecznej decyzji.
8. Komisja przekazuje Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów
Wartościowych raz w roku informację zbiorczą o zastosowaniu środków, o których
mowa w ust. 1, 3 i 4.

Art. 176i. 1. W przypadku gdy:
1) administrator narusza wymogi w zakresie zarządzania i kontroli sprawowanych
przez administratora, określone w art. 4–10 rozporządzenia 2016/1011,
2) administrator narusza wymogi dotyczące danych wejściowych, metod
wyznaczania wskaźnika referencyjnego lub zgłaszania naruszeń, określone
w art. 11–14 rozporządzenia 2016/1011, inne niż wymogi określone w art. 11
ust. 1 lit. d lub ust. 4 tego rozporządzenia,
3) administrator narusza wymogi w zakresie kodeksu postępowania, określone
w art. 15 rozporządzenia 2016/1011,
4) podmiot nadzorowany przekazujący dane, w rozumieniu
art. 3 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia 2016/1011, narusza wymogi w zakresie
zarządzania i kontroli, określone w art. 16 tego rozporządzenia,
5) administrator narusza wymogi dotyczące kluczowego wskaźnika referencyjnego,
określone w art. 21 rozporządzenia 2016/1011,
6) administrator lub podmiot nadzorowany przekazujący dane, w rozumieniu
art. 3 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia 2016/1011, narusza wymogi dotyczące
przekazywania danych na potrzeby kluczowego wskaźnika referencyjnego,
określone w art. 23 rozporządzenia 2016/1011,
7) administrator narusza wymogi dotyczące istotnego wskaźnika referencyjnego,
określone w art. 24 lub art. 25 rozporządzenia 2016/1011,
8) administrator narusza wymogi dotyczące pozaistotnego wskaźnika
referencyjnego, określone w art. 26 rozporządzenia 2016/1011,
9) administrator narusza wymogi w zakresie oświadczenia, określone
w art. 27 rozporządzenia 2016/1011,
10) administrator narusza wymogi w zakresie procedury, określone
w art. 28 ust. 1 rozporządzenia 2016/1011,
11) podmiot nadzorowany w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia
2016/1011 narusza wymogi określone w art. 28 ust. 2 rozporządzenia 2016/1011,
12) podmiot nadzorowany w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia
2016/1011 narusza wymogi w zakresie stosowania wskaźników referencyjnych,
określone w art. 29 rozporządzenia 2016/1011
– Komisja może nałożyć, odpowiednio na administratora, podmiot nadzorowany
przekazujący dane albo na podmiot nadzorowany, karę pieniężną do wysokości
2 212 750 zł – w przypadku osoby fizycznej, a w przypadku administratora, podmiotu
nadzorowanego przekazującego dane oraz podmiotu nadzorowanego niebędących
osobami fizycznymi – karę pieniężną do wysokości 4 425 500 zł albo do wysokości
kwoty stanowiącej równowartość 10% całkowitego rocznego przychodu wykazanego
w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, jeżeli przekracza
ona 4 425 500 zł.
2. W przypadku gdy administrator narusza art. 11 ust. 1 lit. d lub
ust. 4 rozporządzenia 2016/1011, Komisja może nałożyć na administratora karę
pieniężną:
1) w przypadku administratora będącego osobą fizyczną – do wysokości 442 550 zł;
2) w przypadku administratora niebędącego osobą fizyczną – do wysokości
1 106 375 zł albo do wysokości kwoty stanowiącej równowartość 2%
całkowitego rocznego przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym
sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, jeżeli przekracza ona 1 106 375 zł.
3. W przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści osiągniętej lub straty
unikniętej odpowiednio przez administratora, podmiot nadzorowany przekazujący
dane albo przez podmiot nadzorowany w wyniku naruszeń, o których mowa w ust. 1
lub 2, kara pieniężna, o której mowa w tych przepisach, może zostać nałożona do
wysokości trzykrotności kwoty osiągniętej korzyści lub unikniętej straty.
4. W przypadku gdy administrator, podmiot nadzorowany przekazujący dane
albo podmiot nadzorowany jest podmiotem dominującym, który sporządza
skonsolidowane sprawozdanie finansowe, lub podmiotem zależnym od podmiotu
dominującego, który sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, całkowity
roczny przychód, o którym mowa w ust. 1 lub 2, stanowi kwota całkowitego
skonsolidowanego rocznego przychodu podmiotu dominującego ujawniona
w ostatnim zbadanym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy.
5. Równowartość w złotych kwoty w walucie obcej oblicza się według średniego
kursu tej waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu bilansowym, na który zostało sporządzone ostatnie zbadane sprawozdanie finansowe za rok obrotowy, o którym mowa w ust. 1, 2 lub 4.
6. W decyzji o nałożeniu kary Komisja może wyznaczyć termin wykonania
obowiązku lub dokonania czynności wymaganej przepisami, których naruszenie było
podstawą nałożenia kary pieniężnej. W razie bezskutecznego upływu tego terminu
Komisja może powtórnie wydać decyzję o nałożeniu kary pieniężnej, o której mowa
odpowiednio w ust. 1 albo 2.
7. W przypadku gdy administrator, podmiot nadzorowany przekazujący dane
albo podmiot nadzorowany narusza wymogi, o których mowa w ust. 1, Komisja może
również nakazać zaprzestanie działań skutkujących powstaniem naruszeń
i niepodejmowanie tych działań w przyszłości.
8. W przypadku gdy administrator, podmiot nadzorowany przekazujący dane
albo podmiot nadzorowany narusza wymogi, o których mowa w ust. 1, Komisja może również:
1) zawiesić w czynnościach członka zarządu odpowiedzialnego za stwierdzone
naruszenie na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy;
2) nakazać odwołanie członka zarządu odpowiedzialnego za stwierdzone
naruszenie – w przypadku gdy naruszenia, o których mowa w ust. 1, mają
charakter poważny i systematyczny.

Art. 176j. 1. Komisja może cofnąć albo zawiesić, na okres 6 miesięcy,
zezwolenie udzielone administratorowi na podstawie art. 34 ust. 1 rozporządzenia
2016/1011 lub jego rejestrację w przypadkach określonych w art. 35 ust. 1 tego
rozporządzenia.
2. W okresie, na który Komisja zawiesiła administratorowi zezwolenie lub
rejestrację, w przypadkach określonych w art. 35 ust. 3 rozporządzenia
2016/1011 Komisja może zezwolić na kontynuowanie opracowywania wskaźnika
referencyjnego.
3. W decyzji w sprawie cofnięcia albo zawieszenia zezwolenia lub rejestracji
udzielonych administratorowi na podstawie art. 34 ust. 1 rozporządzenia
2016/1011 Komisja może jednocześnie nałożyć karę pieniężną, o której mowa
w art. 176i ust. 1 albo 2, jeżeli uzasadnia to charakter naruszeń, jakich dopuścił się administrator.
4. Decyzja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Nadzoru
Finansowego.
5. Komisja, w terminie 5 dni roboczych, informuje Europejski Urząd Nadzoru
Giełd i Papierów Wartościowych o cofnięciu oraz zawieszeniu zezwolenia lub
rejestracji, o których mowa w ust. 1.

Art. 176k. 1. Komisja może cofnąć albo zawiesić, na okres 6 miesięcy, uznanie
udzielone administratorowi mającemu siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie
innym niż państwo członkowskie na podstawie art. 32 ust. 5 rozporządzenia
2016/1011, w przypadkach określonych w art. 32 ust. 8 tego rozporządzenia.
2. Decyzja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Nadzoru
Finansowego.

Art. 176l. 1. Komisja może nakazać administratorowi lub innemu podmiotowi
nadzorowanemu zaprzestanie stosowania danego wskaźnika referencyjnego,
zatwierdzonego na podstawie art. 33 ust. 1 rozporządzenia 2016/1011, w przypadku
gdy przestały być spełnione warunki określone w art. 33 ust. 1 rozporządzenia
2016/1011.
2. Decyzja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Nadzoru
Finansowego.

Art. 176m. Komisja, nakładając sankcje, o których mowa w art. 176i–176l,
uwzględnia okoliczności określone w art. 43 ust. 1 rozporządzenia 2016/1011.

Art. 176n. 1. Komisja, w drodze uchwały, przekazuje do publicznej wiadomości
informacje o wydaniu decyzji, o których mowa w art. 176i–176l, w zakresie
określonym w art. 45 rozporządzenia 2016/1011 i w sposób określony w tym
przepisie.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, dotyczące imienia i nazwiska osoby,
której dotyczy decyzja, Komisja udostępnia na swojej stronie internetowej przez okres
roku, licząc od dnia ich udostępnienia.

Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi art. 176

DODAJ