Art. 173. 1. Na każdego kto dokonuje lub zleca dokonanie realizacji programu
odkupu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia 596/2014, lub
stabilizacji, o której mowa w art. 3 ust. 2 lit. d tego rozporządzenia, z naruszeniem
zasad określonych w prospekcie emisyjnym lub z naruszeniem art. 5 rozporządzenia
596/2014, lub z naruszeniem standardów technicznych, wydanych na podstawie art. 5
ust. 6 tego rozporządzenia, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną
do wysokości 500 000 zł.
1a. W przypadku gdy naruszenia, o którym mowa w ust. 1, dopuszcza się
alternatywna spółka inwestycyjna, zarządzana przez zewnętrznie zarządzającego ASI,
kara, o której mowa w ust. 1, jest nakładana na zewnętrznie zarządzającego ASI w
rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych.
2. (uchylony)
3. Na każdego, kto nabywa, nie będąc uprawnionym, akcje spółki prowadzącej
rynek regulowany, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do
wysokości 1 000 000 zł.
4. Na każdego kto narusza obowiązek posiadania rozwiązań, systemów i
procedur, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia 596/2014, lub nie
przekazuje informacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia, lub
przekazuje je z naruszeniem warunków określonych w tym przepisie, Komisja może,
w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną:
1) w przypadku osób fizycznych – do wysokości 4 145 600 zł;
2) w przypadku innych podmiotów – do wysokości 10 364 000 zł lub do kwoty
stanowiącej równowartość 2% całkowitego rocznego przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, jeżeli przekracza ona 10 364 000 zł.
4a. W przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści osiągniętej lub straty
unikniętej przez podmiot w wyniku naruszeń, o których mowa w ust. 4, zamiast kary,
o której mowa w tym ustępie, Komisja może nałożyć karę pieniężną do wysokości
trzykrotnej kwoty osiągniętej korzyści lub unikniętej straty.
5. (uchylony)
6. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, 1a, 3
i 4, działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej
nieposiadającej osobowości prawnej.
7. Na każdego kto sporządza lub rozpowszechnia rekomendacje inwestycyjne lub
inne informacje rekomendujące lub sugerujące strategię inwestycyjną z naruszeniem
art. 20 ust. 1 rozporządzenia 596/2014 lub nie zachowuje należytej staranności przy
dokonywaniu tych czynności, lub nie zapewnia rzetelności sporządzanych
rekomendacji albo nie ujawnia swojego interesu i konfliktów interesów istniejących
w chwili ich sporządzania lub rozpowszechniania, Komisja może, w drodze decyzji,
nałożyć karę pieniężną:
1) w przypadku osób fizycznych – do wysokości 2 072 800 zł;
2) w przypadku innych podmiotów – do wysokości 4 145 600 zł lub do kwoty
stanowiącej równowartość 2% całkowitego rocznego przychodu wykazanego w
ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, jeżeli
przekracza ona 4 145 600 zł.
7a. W przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści osiągniętej lub straty
unikniętej przez podmiot w wyniku naruszeń, o których mowa w ust. 7, zamiast kary,
o której mowa w tym ustępie, Komisja może nałożyć karę pieniężną do wysokości
trzykrotnej kwoty osiągniętej korzyści lub unikniętej straty.
8. W decyzji o nałożeniu kary Komisja może wyznaczyć termin ponownego
wykonania obowiązku lub dokonania czynności wymaganej przepisami, których
naruszenie było podstawą nałożenia kary pieniężnej. W razie bezskutecznego upływu
tego terminu Komisja może powtórnie wydać decyzję o nałożeniu kary pieniężnej.
9. Wydanie decyzji wobec osoby fizycznej następuje po przeprowadzeniu rozprawy.

Art. 173a. 1. Na kontrahentów finansowych w rozumieniu art. 2
pkt 8 rozporządzenia 648/2012, którzy nie wykonują lub nienależycie wykonują
obowiązki, o których mowa w rozporządzeniu 648/2012, lub przepisach wydanych na
jego podstawie, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do
wysokości 10 000 000 zł, nie większą niż 10% przychodu wykazanego w ostatnim
zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku obowiązku badania
sprawozdania finansowego nie większą niż 10% przychodu wykazanego w ostatnim
zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym.
2. Na kontrahentów finansowych, którzy nie wykonują lub nienależycie
wykonują obowiązki określone w ust. 1, i którzy wbrew obowiązkowi nie sporządzili
lub nie poddali badaniu sprawozdania finansowego, Komisja może, w drodze decyzji,
nałożyć karę pieniężną do wysokości 10 000 000 zł.
3. Na kontrahentów finansowych, którzy nie wykonują lub nienależycie
wykonują obowiązki określone w ust. 1, i którzy nie mają obowiązku sporządzenia
sprawozdania finansowego, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną
do wysokości 1 000 000 zł.

Art. 173b. 1. Na kontrahentów niefinansowych w rozumieniu art. 2
pkt 9 rozporządzenia 648/2012, którzy nie wykonują lub nienależycie wykonują
obowiązki, o których mowa w tym rozporządzeniu lub przepisach wydanych na jego
podstawie, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości
1 000 000 zł, nie większą niż 10% przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym
sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku obowiązku badania sprawozdania
finansowego nie większą niż 10% przychodu wykazanego w ostatnim zatwierdzonym
sprawozdaniu finansowym.
2. Na kontrahentów niefinansowych, którzy nie wykonują lub nienależycie
wykonują obowiązki określone w ust. 1, i którzy wbrew obowiązkowi nie sporządzili
lub nie poddali badaniu sprawozdania finansowego, Komisja może, w drodze decyzji,
nałożyć karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł.
3. Na kontrahentów niefinansowych, którzy nie wykonują lub nienależycie
wykonują obowiązki określone w ust. 1, i którzy nie mają obowiązku sporządzenia
sprawozdania finansowego, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną
do wysokości 500 000 zł.

Art. 173c. 1. W przypadku gdy:
1) CCP,
2) członek rozliczający w rozumieniu art. 2 pkt 14 rozporządzenia 648/2012,
3) klient w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia 648/2012, świadczący
pośrednie usługi rozliczeniowe, o których mowa w rozdziale II rozporządzenia
delegowanego Komisji (UE) nr 149/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r.
uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych
dotyczących pośrednich uzgodnień rozliczeniowych, obowiązku rozliczania,
rejestru publicznego, dostępu do systemu obrotu, kontrahentów niefinansowych,
technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi
przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez
kontrahenta centralnego (Dz. Urz. UE L 52 z 23.02.2013, str. 11),
4) podmiot prowadzący system obrotu w rozumieniu art. 2 pkt 4 rozporządzenia 648/2012
– nie wykonuje lub nienależycie wykonuje obowiązki określone w rozporządzeniu
648/2012 lub przepisach wydanych na jego podstawie, Komisja może, w drodze
decyzji, nałożyć na te podmioty karę pieniężną do wysokości 10 000 000 zł, nie
większą niż 10% przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu
finansowym, a w przypadku braku obowiązku badania sprawozdania finansowego nie
większą niż 10% przychodu wykazanego w ostatnim zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym.
2. Na podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, które nie wykonują lub
nienależycie wykonują obowiązki określone w tym przepisie, i które wbrew
obowiązkowi nie sporządziły lub nie poddały badaniu sprawozdania finansowego,
Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć karę pieniężną do wysokości 10 000 000 zł.
3. Na podmioty, o których mowa w ust. 1, które nie wykonują lub nienależycie
wykonują obowiązki określone w tym przepisie, i które nie mają obowiązku
sporządzenia sprawozdania finansowego, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć
karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł.
4. W przypadku gdy podmioty, o których mowa w ust. 1, nie wykonują lub
nienależycie wykonują obowiązki, o których mowa w ust. 1, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć na osoby odpowiedzialne za ich niewykonanie lub nienależyte wykonanie karę pieniężną do wysokości 100 000 zł.
5. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 4, następuje po przeprowadzeniu rozprawy.

Art. 173d. 1. W przypadku stwierdzenia okoliczności wskazujących na
zagrożenie niewykonywania lub nienależytego wykonywania przez CCP zobowiązań
wobec swoich członków lub naruszenia interesów uczestników obrotu, Komisja po
zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego może:
1) zakazać na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, inwestowania całości lub
części kapitału własnego we wszystkie lub niektóre rodzaje instrumentów
finansowych, o których mowa w art. 47 rozporządzenia 648/2012, lub nakazać
wstrzymanie wypłat z zysku;
2) zakazać na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, przyjmowania do
rozliczania przez CCP wszystkich lub niektórych rodzajów transakcji.
2. W przypadku gdy niektóre inwestycje lub transakcje nie prowadzą do
zwiększenia zagrożenia niewykonywania, lub nienależytego wykonywania przez CCP
zobowiązań wobec swoich członków, lub zwiększenia zagrożenia naruszenia
interesów uczestników obrotu, Komisja może w czasie trwania zakazu zezwolić na
dokonanie niektórych inwestycji lub przyjęcie do rozliczenia niektórych transakcji.

Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi art. 173

Poprzedni

Art. 172. (uchylony).

Nastepny

Art. 174. 1. Na każdego kto, wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 19 ust. 11 rozporządzenia 596/2014, w czasie trwania okresu zamkniętego, dokonuje transakcji na rachunek własny lub na rachunek osob...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi
  • Wejscie w życie 24 października 2005
  • Ost. zmiana ustawy 31 marca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 13 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka