Art. 171. 1. Sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej lub rachunkowej w
protokole rozprawy lub posiedzenia może nastąpić na wniosek lub z urzędu w każdym
czasie.
2. Strony mogą złożyć wniosek o sprostowanie protokołu z rozprawy lub
posiedzenia, wskazując nieścisłości lub braki.
3. Wniosek o sprostowanie protokołu rozpoznaje przewodniczący składu
orzekającego, po wysłuchaniu protokolanta. Przewodniczący może odmówić
sprostowania albo zarządzić sprostowanie protokołu.
4. O sprostowaniu lub o odmowie sprostowania zawiadamia się osobę, która
zgłosiła wniosek o sprostowanie, i dokonuje odpowiedniej wzmianki w protokole. Na
odmowę sprostowania protokołu zażalenie nie przysługuje.
5. Wniosek o sprostowanie protokołu rozprawy lub posiedzenia, złożony po
wysłaniu akt sprawy do Głównej Komisji Orzekającej, przekazuje się do rozpoznania
Głównej Komisji Orzekającej.
6. Skreśleń i poprawek w protokole rozprawy lub posiedzenia dokonuje się w
taki sposób, aby wyrazy skreślone i poprawione były czytelne. Skreślenia i poprawki
omawia się w protokole przed jego podpisaniem.
7. Przepisy ust. 1, 2, 4 i 6 stosuje się odpowiednio do sprostowania protokołów
sporządzanych przez rzeczników dyscypliny, z tym że o sprostowaniu protokołów
złożonych do akt sprawy rozpoznawanej przez komisję orzekającą lub Główną
Komisję Orzekającą rozstrzyga komisja, przed którą toczy się postępowanie.

Ustawa o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych art. 171

DODAJ