Art. 15. 1. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu
osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo
zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16
ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu
średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego
poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
1a. (uchylony)
1aa. Kosztem uzyskania przychodów jest również wniesiona opłata
recyklingowa, o której mowa w art. 40c ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r.
o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi.
1ab. Przy ustalaniu wysokości kosztów uzyskania przychodów uwzględnia się:
1) korektę cen transferowych zmniejszającą koszty uzyskania przychodów, mającą
na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1–3, spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1 i 2;
2) korektę cen transferowych zwiększającą koszty uzyskania przychodów, mającą
na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe
zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1–3, spełniającą warunki,
o których mowa w art. 11e pkt 1–5.
1b. U ubezpieczycieli kosztem uzyskania przychodów za rok podatkowy są
koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a także:
1) rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe utworzone dla celów rachunkowości
zgodnie z odrębnymi przepisami – do wysokości stanowiącej przyrost tych
rezerw na koniec roku podatkowego w stosunku do ich stanu na początek roku;
przy ustalaniu zaliczek, o których mowa w art. 25, kosztem uzyskania przychodu
jest przyrost stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych utworzonych dla
celów rachunkowości na koniec okresu, za który wpłacana jest zaliczka,
w stosunku do stanu tych rezerw na początek roku podatkowego;
2) odpisy na fundusz prewencyjny w wysokości określonej w odrębnych
przepisach, jeżeli równowartość odpisów zwiększy środki funduszu;
3) (uchylony)
1c. (uchylony)
1d. Kosztami uzyskania przychodów są również wydatki poniesione przez
pracodawcę na zapewnienie prawidłowej realizacji pracowniczego programu
emerytalnego w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych.
1da. Kosztami uzyskania przychodów są również wydatki poniesione przez
podmiot zatrudniający na zapewnienie prawidłowej realizacji obowiązków
wynikających z ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 4ga.
1e. W powszechnych towarzystwach emerytalnych kosztem uzyskania
przychodów w roku podatkowym są koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a także:
1) wydatki poniesione na pokrycie kosztów działalności otwartego funduszu emerytalnego;
2) kwoty przekazane na rachunek rezerwowy otwartego funduszu emerytalnego;
3) wydatki poniesione na pokrycie niedoboru w otwartym funduszu emerytalnym,
jeżeli środki zgromadzone na rachunku rezerwowym tego funduszu są
niewystarczające na pokrycie tego niedoboru;
4) wpłaty dokonane na Fundusz Gwarancyjny, o których mowa w ustawie z dnia
28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
(Dz. U. z 2020 r. poz. 105) – do wysokości określonej w odrębnych przepisach;
5) opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o których mowa
w ustawie wymienionej w pkt 4.
1f. W pracowniczych towarzystwach emerytalnych kosztem uzyskania
przychodów w roku podatkowym są koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a także:
1) wydatki poniesione na pokrycie kosztów działalności pracowniczego funduszu
emerytalnego;
2) opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o których mowa
w ustawie wymienionej w ust. 1e pkt 4.
1g. U pracodawców będących akcjonariuszami pracowniczego towarzystwa
emerytalnego kosztem uzyskania przychodów w roku podatkowym są koszty ustalone
zgodnie z ust. 1, a także:
1) wydatki poniesione na pokrycie kosztów działalności pracowniczego
towarzystwa emerytalnego;
2) opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o których mowa
w ustawie wymienionej w ust. 1e pkt 4.
1h. W bankach kosztem uzyskania przychodów są także:
1) rezerwa na ryzyko ogólne tworzona w roku podatkowym zgodnie z art. 130
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe;
2) strata ze zbycia funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy
inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny wierzytelności z tytułu
kredytów (pożyczek), stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia
a wartością wierzytelności z tytułu udzielonego przez bank kredytu (pożyczki) –
do wysokości kwoty udzielonego kredytu (pożyczki), z wyłączeniem odsetek,
prowizji i opłat, jeżeli opóźnienie w spłacie kapitału tego kredytu (pożyczki) lub
odsetek przekracza 12 miesięcy;
3) przekazane funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy
inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny:
a) pożytki z sekurytyzowanych wierzytelności,
b) kwoty główne z sekurytyzowanych wierzytelności,
c) kwoty uzyskane z tytułu realizacji zabezpieczeń sekurytyzowanych wierzytelności
– objęte umową o subpartycypację;
4) zwrócone funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy
inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny kwoty uzyskane ze zbycia
tym podmiotom praw do strumienia pieniądza z sekurytyzowanych wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) objętych umową o subpartycypację
w przypadkach gdy następuje zwrotne przeniesienie praw do takich
wierzytelności, jeżeli bank wykazał przychód na podstawie art. 12 ust. 4f i nie
zaliczył do kosztów uzyskania przychodów kapitału kredytu (pożyczki) na
podstawie pkt 3 lit. b lub c.
1ha. W spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych kosztem
uzyskania przychodów są także:
1) strata ze zbycia funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy
inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny wierzytelności z tytułu
kredytów (pożyczek), stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia
a wartością wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) – do wysokości
uprzednio utworzonego na tę część wierzytelności odpisu aktualizującego
zaliczonego do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z niniejszą ustawą;
2) przekazane funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy
inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny:
a) pożytki z sekurytyzowanych wierzytelności,
b) kwoty główne z sekurytyzowanych wierzytelności,
c) kwoty uzyskane z tytułu realizacji zabezpieczeń sekurytyzowanych wierzytelności
– objęte umową o subpartycypację;
3) zwrócone funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy
inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny kwoty uzyskane ze zbycia
tym podmiotom praw do strumienia pieniądza z sekurytyzowanych wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) objętych umową o subpartycypację,
w przypadkach gdy następuje zwrotne przeniesienie praw do takich wierzytelności, jeżeli kasa wykazała przychód na podstawie art. 12 ust. 4f i nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów kapitału kredytu (pożyczki) na podstawie pkt 2 lit. b lub c.
1i. W przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie
lub częściowo odpłatnie, a także innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych
świadczeń, w związku z którymi, zgodnie z art. 12 ust. 5–6a, został określony
przychód, a także w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń
będących przedmiotem wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa
w art. 14a, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia,
z uwzględnieniem aktualizacji dokonanej zgodnie z odrębnymi przepisami, jest
odpowiednio:
1) wartość przychodu określonego na podstawie art. 12 ust. 5 i 6 albo
2) wartość przychodu określonego na podstawie art. 12 ust. 5a i 6a powiększona
o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych
świadczeń, albo
3) równowartość wierzytelności (należności) uregulowanej przez wykonanie
świadczenia niepieniężnego (w naturze), o którym mowa w art. 14a,
pomniejszonej o naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia
niepieniężnego podatek od towarów i usług
– pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.
1ia. W przypadku, o którym mowa w ust. 1i pkt 3, przepis art. 16 ust. 1 pkt 46
lit. a stosuje się odpowiednio.
1j. W przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni
w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego
zorganizowana część – na dzień objęcia tych udziałów (akcji) albo wkładów
w spółdzielni – ustala się koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1
pkt 7, w wysokości:
1) wartości początkowej przedmiotu wkładu, zaktualizowanej zgodnie z odrębnymi
przepisami, pomniejszonej o dokonaną przed wniesieniem tego wkładu sumę
odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, jeżeli
przedmiotem wkładu niepieniężnego są środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne;
2) wartości:
a) określonej zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 – jeżeli przedmiotem wkładu są
udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni objęte w zamian za
wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego
zorganizowana część,
b) określonej zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8, w przypadku gdy udziały (akcje)
w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu
niepieniężnego, nie zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny,
c) określonej zgodnie z ust. 1k, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo
wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego,
zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa
lub jego zorganizowanej części
– jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są udziały (akcje) w spółce albo
wkłady w spółdzielni;
2a) wartości odpowiadającej kwocie pożyczki (kredytu), która została przekazana
przez wnoszącego wkład na rachunek płatniczy tej spółki lub spółdzielni, nie
wyższej jednak niż wartość wkładu z tytułu tej pożyczki (kredytu) określona
zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 – jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego jest
wierzytelność z tytułu tej pożyczki (kredytu);
2b) wartości wierzytelności, w części zaliczonej uprzednio do przychodów
należnych – jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego jest wierzytelność
zaliczona uprzednio do przychodów należnych podmiotu wnoszącego ten wkład;
3) faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów,
wydatków na nabycie lub wytworzenie, innych niż wymienione w pkt 1–2b
składników majątku podatnika – jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są
te inne składniki;
4) wydatków na nabycie lub wytworzenie składnika majątku, niezaliczonych do
kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie lub wartości
początkowej takiego składnika majątku pomniejszonej o sumę dokonanych od
tego składnika odpisów amortyzacyjnych – jeżeli składnik ten został otrzymany
przez podatnika w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub
wystąpieniem z takiej spółki.
1k. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych
w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) w spółce, koszt
uzyskania przychodów ustala się w wysokości:
1) określonej zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 – jeżeli zbywane udziały (akcje) zostały
objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub
jego zorganizowana część, w tym również w zamian za wkład niepieniężny
w postaci komercjalizowanej własności intelektualnej;
1a) wartości początkowej składnika majątkowego, o którym mowa w art. 2 pkt 3
ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, będącego przedmiotem wkładu
własnego, o którym mowa w art. 2 pkt 5 tej ustawy, zaktualizowanej zgodnie
z odrębnymi przepisami, pomniejszonej o dokonaną przed wniesieniem tego
wkładu sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1,
a w przypadku wniesienia gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów
wartości równej wydatkom poniesionym na ich nabycie;
2) przyjętej dla celów podatkowych wartości składników przedsiębiorstwa lub jego
zorganizowanej części, wynikającej z ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1,
określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji) w spółce, nie wyższej jednak
niż wartość tych udziałów (akcji) z dnia ich objęcia, określona zgodnie z art. 12
ust. 1 pkt 7.
1l. W przypadku gdy udziały (akcje) w spółce zostały objęte w zamian za wkład
niepieniężny, do ustalenia kosztu, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 3, 3d i 22,
przepisy ust. 1k stosuje się odpowiednio.
1ł. Kosztami uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9, są
wydatki, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę
odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, poniesione na
nabycie składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane.
1m. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) objętych w wyniku
podziału, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8b, kosztem uzyskania przychodu z
odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce przejmującej lub nowo zawiązanej jest
ich wartość emisyjna.
1ma. W przypadku podziału spółki, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8b,
kosztem uzyskania przychodów udziałowca (akcjonariusza) spółki dzielonej są koszty nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w spółce dzielonej, obliczone zgodnie z ust. 1k
albo art. 16 ust. 1 pkt 8. Jeżeli podział spółki następuje przez wydzielenie, koszt ten
ustala się w takiej proporcji, w jakiej pozostaje wartość wydzielanej części majątku
spółki dzielonej do wartości jej majątku bezpośrednio przed podziałem. Pozostała
część kwoty tych kosztów stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia
udziałów (akcji) spółki dzielonej przez wydzielenie.
1n. W przypadku odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku
regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży, o którym mowa w art. 12 ust. 4c, kosztem
uzyskania przychodu są wydatki poniesione na zapewnienie dostępności papierów
wartościowych na potrzeby dokonania rozrachunku, w tym na nabycie zwróconych
papierów wartościowych w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4c pkt 1.
1o. Jeżeli podatnik w związku z obejmowaniem udziałów (akcji) w zamian za
wkład niepieniężny poniósł wydatki związane z objęciem tych udziałów (akcji), to
wydatki te powiększają koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 1j.
1p. (uchylony)
1q. U przedsiębiorców telekomunikacyjnych kosztem uzyskania przychodów są
koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a także:
1) kwota dopłaty, o której mowa w art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. –
Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 2460 oraz z 2020 r. poz. 374, 695 i 875);
2) kwota rocznej opłaty telekomunikacyjnej, o której mowa w art. 183 ustawy
wymienionej w pkt 1.
1r. Dla partnera prywatnego lub spółki, o której mowa w art. 14 ust. 1 albo 1a
ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, określonych w umowie o partnerstwie
publiczno-prywatnym, w przypadku nieodpłatnego przeniesienia na rzecz podmiotu
publicznego lub innego podmiotu, o którym mowa w art. 11 ust. 2 tej ustawy,
własności środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w terminie
określonym w tej umowie, kosztem uzyskania przychodu jest wartość początkowa
tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, pomniejszona
o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.
1s. W przypadku nabycia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa,
jego zorganizowanej części lub komercjalizowanej własności intelektualnej
wniesionej przez podmiot komercjalizujący wartość poszczególnych składników tego wkładu, w tym składników wchodzących w skład majątku przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustala się:
1) w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład –
w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych;
2) w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg
podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia – w przypadku
pozostałych składników.
1t. W przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną rzeczy
i praw będących przedmiotem wkładu do takiej spółki za koszt uzyskania przychodu
uważa się:
1) wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4a,
pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych – jeżeli rzeczy te lub prawa były
zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki;
2) wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie przedmiotu
wkładu, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek
formie – jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych spółki.
1u. W przypadku zbycia składników majątku wchodzących w skład
przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub komercjalizowanej własności
intelektualnej wniesionej przez podmiot komercjalizujący, nabytych w sposób,
o którym mowa w ust. 1s, koszty uzyskania przychodów ustala się w wysokości,
o której mowa w tym przepisie, pomniejszonej o dokonane od tych składników odpisy
amortyzacyjne.
1w. W przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną
w jednoosobową spółkę kapitałową wartość poszczególnych składników majątku
ustala się na podstawie wykazu sporządzonego zgodnie z przepisami o podatku
dochodowym od osób fizycznych na dzień przekształcenia.
1x. W przypadku odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa
w ust. 1w, przez spółkę powstałą w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową za koszt uzyskania przychodu uważa się:
1) wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4b,
pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych – jeżeli rzeczy te lub prawa były
zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
2) wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie składników
majątku, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek
formie – jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych.
1y. W przypadku prowadzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2,
działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład
wartość poszczególnych składników majątku wchodzących w skład tego
zagranicznego zakładu ustala się, z zastrzeżeniem ust. 1, w wysokości:
1) wartości rynkowej określonej dla celów opodatkowania podatkiem
równoważnym do podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków, o którym
mowa w art. 24f, w państwie miejsca siedziby lub zarządu lub w państwie
położenia jego zagranicznego zakładu, chyba że organ podatkowy określi tę
wartość w innej wysokości – w przypadku gdy składniki majątku, w tym
przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, są przenoszone z terytorium
państwa członkowskiego Unii Europejskiej; przepis ust. 1u stosuje się
odpowiednio, lub
2) przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych tego
podatnika, niezaliczonej do kosztów w jakiejkolwiek formie, nie wyższej jednak
od wartości rynkowej składnika majątku – jeżeli składnik ten przenoszony jest
z państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a państwo to nie określi dla tego
składnika majątku wartości rynkowej, o której mowa w pkt 1, albo zwolni
z opodatkowania tę wartość, albo jeżeli składnik ten jest przenoszony
z terytorium państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej;
przepis ust. 1u stosuje się odpowiednio.
1ya. Przepis ust. 1y stosuje się odpowiednio do podatnika, o którym mowa
w art. 3 ust. 1, który:
1) przeniósł na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składnik majątku swojego
zagranicznego zakładu, w tym w wyniku likwidacji tego zagranicznego zakładu,
lub
2) przeniósł na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w związku ze zmianą miejsca
siedziby lub zarządu, składnik majątku wykorzystywany w działalności
gospodarczej prowadzonej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym
w wyniku jej likwidacji.
1z. Przepisy ust. 1y i 1ya stosuje się odpowiednio do spółki europejskiej
zawiązanej na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia
8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) i spółdzielni
europejskiej zawiązanej na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia
22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE) (Dz. Urz. WE L 207
z 18.08.2003, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 17,
t. 1, str. 280).
1za. Kosztami uzyskania przychodów, z uwzględnieniem ust. 6, są także koszty
poniesione przez pracodawcę, pod warunkiem że nie zostały sfinansowane
z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych:
1) na utworzenie zakładowego żłobka, zakładowego klubu dziecięcego lub
zakładowego przedszkola;
2) z tytułu:
a) prowadzenia zakładowego żłobka, zakładowego klubu dziecięcego lub
zakładowego przedszkola, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie
kwoty 1000 zł na każde dziecko pracownika, o którym mowa w art. 27f ust.
1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), uczęszczające do zakładowego
żłobka, zakładowego klubu dziecięcego lub zakładowego przedszkola,
b) dofinansowania pracownikowi wydatków związanych z objęciem dziecka
pracownika opieką sprawowaną przez dziennego opiekuna lub
uczęszczaniem dziecka pracownika do żłobka, klubu dziecięcego lub
przedszkola, do wysokości nieprzekraczającej kwoty wydatków poniesionych i udokumentowanych przez pracownika, miesięcznie nie więcej niż kwota 1000 zł na każde dziecko, o którym mowa w art. 27f ust.
1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
1zb. Przez koszty utworzenia zakładowego żłobka, zakładowego klubu
dziecięcego lub zakładowego przedszkola, o których mowa w ust. 1za pkt 1, rozumie
się koszty poniesione do dnia uzyskania wpisu do właściwego rejestru w zakresie
spełniania warunków wymaganych do utworzenia żłobka, klubu dziecięcego lub
przedszkola, w tym niezbędne koszty nabycia środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych lub wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych,
przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji, modernizacji, remontu środków
trwałych lub nabycia innych składników majątku, a także koszty dotyczące środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub innych składników majątku
ponoszone po uzyskaniu wpisu do właściwego rejestru.
1zc. Przez koszty prowadzenia zakładowego żłobka, zakładowego klubu
dziecięcego lub zakładowego przedszkola, o których mowa w ust. 1za pkt 2 lit. a,
rozumie się również odpłatne nabycie przez pracodawcę usługi polegającej na
zapewnieniu dziecku pracownika, o którym mowa w art. 27f ust. 1 ustawy z dnia
26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opieki w żłobku, klubie
dziecięcym lub przedszkolu.
1zd. W przypadku dokonania wpłaty na poczet nabycia fabrycznie nowego
środka trwałego, o którym mowa w art. 16k ust. 14, spełniającego warunki określone
w art. 16k ust. 15, którego dostawa zostanie wykonana w następnych okresach
sprawozdawczych, podatnicy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów
dokonaną wpłatę do wysokości kwoty, o której mowa w art. 16k ust. 14.
2. Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których
dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z
przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem
dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe
przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim
stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł
w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.
2a. Zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy
podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów
nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego
opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.
2b. W przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z zysków kapitałowych oraz
przychody z innych źródeł przychodów, przepisy ust. 2 i 2a stosuje się także do
przypisywania do każdego z tych źródeł kosztów innych niż bezpośrednio związane z
przychodami.
3. W celu ustalenia wartości zużytych do przetwórstwa rolnego i spożywczego
lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów pochodzących
z własnej produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz własnej gospodarki leśnej stosuje się
odpowiednio przepis art. 12 ust. 5.
4. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,
poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są
potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im
przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.
4a. Koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania
przychodów:
1) w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca
w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2) jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3) poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od
wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.
4b. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,
odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po
zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:
1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie
później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli
podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do
złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są
obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego
– są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im
przychody.
4c. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,
odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu,
o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym
następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane
zeznanie.
4d. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane
z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu
przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy
danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania
przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
4e. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a
i 4f–4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych
(zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który
ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku),
z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych
rozliczeń międzyokresowych kosztów.
4f. Koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub
ich likwidacji.
4g. Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26
lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z
ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, z zastrzeżeniem ust. 4ga,
stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod
warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie
wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego
łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje
się art. 16 ust. 1 pkt 57.
4ga. Wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych, o których
mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych, z zastrzeżeniem art. 16 ust.
1 pkt 40a, w części finansowanej przez podmiot zatrudniający w rozumieniu tej
ustawy, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są one należne,
pod warunkiem że zostaną opłacone w terminie wynikającym z przepisów tej ustawy.
W przypadku uchybienia temu terminowi do wpłat tych stosuje się przepisy art. 16
ust. 1 pkt 57aa.
4h. Składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie
z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części
finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz
Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów
w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną
opłacone:
1) z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za
który są należne – w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
2) z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu
następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub
innego stosunku prawnego łączącego strony – nie później niż do 15 dnia tego
miesiąca.
W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1
pkt 57a i ust. 7d.
4i. Jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego,
nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty
dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów
poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura
korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny
korekty.
4j. Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 4i, podatnik nie
poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania
przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć
przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.
4k. Przepisów ust. 4i i 4j nie stosuje się do:
1) korekty dotyczącej kosztu uzyskania przychodów związanego ze zobowiązaniem
podatkowym, które uległo przedawnieniu;
2) korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e.
4l. Jeżeli korekta, o której mowa w ust. 4i, następuje po zmianie formy
opodatkowania na zryczałtowaną formę opodatkowania określoną w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, zmniejszenia
lub zwiększenia kosztów uzyskania przychodów dokonuje się w ostatnim okresie
rozliczeniowym przed zmianą formy opodatkowania.
4m. Przepisy ust. 4i i 4j stosuje się odpowiednio do korekty wartości rynkowej,
wynikającej z decyzji organu podatkowego określającej wartość rynkową składnika
majątku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lub 2, w innej wysokości niż
przyjęta dla celów opodatkowania podatkiem równoważnym do podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków, o którym mowa w art. 24f, przez państwo członkowskie
Unii Europejskiej, z którego terytorium składnik ten został przeniesiony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze
rozporządzenia, tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych, o których
mowa w art. 16a ust. 1 i 2 pkt 1–3, wartości początkowej składników majątku, o której
mowa w art. 16d ust. 1, jednostkowej ceny nabycia części składowych
i peryferyjnych, o których mowa w art. 16g ust. 13, oraz wartości początkowej
środków trwałych, o której mowa w art. 16j ust. 1 pkt 1 lit. a i b, jeżeli wskaźnik
wzrostu cen nakładów inwestycyjnych w okresie trzech kwartałów w roku
poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego przekroczy 10%.
5a. (uchylony)
5b. Wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych ogłasza Prezes Głównego
Urzędu Statystycznego w odstępach kwartalnych.
6. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane
wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16.
7. W przypadku umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych
oraz umów o podobnym charakterze, jeżeli wynajmujący lub wydzierżawiający
przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat wynikających z takich
umów, a umowy te między stronami nie wygasają, do kosztów uzyskania przychodów
wynajmującego lub wydzierżawiającego zalicza się zapłacone osobie trzeciej
dyskonto lub wynagrodzenie.
8. Przepisy ust. 1k, 1l, 1m oraz 1o stosuje się odpowiednio do podmiotów
wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.
9. (uchylony)
10. (uchylony)
11. Koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f,
stanowią udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty
wirtualnej oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej, w tym
udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
12. Koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 11, są potrącane
w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 13.
13. Nadwyżka kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 11, nad
przychodami uzyskanymi w roku podatkowym powiększa koszty uzyskania
przychodów poniesione w następnym roku podatkowym.

Art. 15a. 1. Różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie
różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe
w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.
2. Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote
według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od
wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie
zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote
według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa
od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie
zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej
w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości
pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości
pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od
wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według
faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od
wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według
faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
3. Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote
według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa
od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według
faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote
według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od
wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie
zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej
w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości
pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości
pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od
wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według
faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od
wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według
faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
4. Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia
się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz
otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także
gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe
uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs
średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego
poprzedzającego ten dzień.
5. Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest
wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5%
wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia
roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ
podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania
przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany
wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego
kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut
ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.
6. Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa
w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień
uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.
7. Za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający
z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury
(rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 – dzień uregulowania
zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.
8. Podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych
w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody
stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.
9. Przepisy ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 stosuje się odpowiednio do
kapitałowych rat kredytów (pożyczek).

Art. 15b. (uchylony).

Art. 15ba. 1. W przypadku nabycia w ramach jednej transakcji co najmniej
100 wierzytelności bez wyodrębnienia ceny nabycia poszczególnych wierzytelności
(pakiet wierzytelności) dochód z pakietu wierzytelności stanowi nadwyżka
przychodów uzyskanych z wierzytelności wchodzących w skład pakietu
wierzytelności nad kosztem nabycia pakietu wierzytelności.
2. Przez przychody uzyskane z wierzytelności wchodzących w skład pakietu
wierzytelności rozumie się środki lub wartości otrzymane w wyniku uregulowania
tych wierzytelności lub środki lub wartości ze zbycia całości albo części
wierzytelności wchodzących w skład danego pakietu wierzytelności, z wyjątkiem opłat, odsetek, odsetek za opóźnienie w zapłacie zobowiązań i kar, naliczonych po dniu nabycia pakietu wierzytelności.
3. Przez koszt nabycia pakietu wierzytelności rozumie się cenę nabycia takiego
pakietu wierzytelności.
4. Koszty nabycia pakietu wierzytelności potrąca się w okresie rozliczeniowym,
w którym osiągnięty został przychód z wierzytelności wchodzących w skład pakietu
wierzytelności, do wysokości odpowiadającej temu przychodowi.
5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio do nabycia pojedynczej wierzytelności.

Art. 15c. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć
z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej
nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej
nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o
przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów
pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania
przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a–16m, oraz
kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka
trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
2. W przypadku podatkowych grup kapitałowych kwota obliczona zgodnie z ust.
1 zwiększa dochód (zmniejsza stratę) podatkowej grupy kapitałowej. Przepis ust. 7
stosuje się odpowiednio.
3. Przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką
poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do
kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez
podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o
charakterze odsetkowym.
4. Do przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1 i 3, przepis art. 7 ust. 3
stosuje się odpowiednio.
5. W celu wyliczenia limitu, o którym mowa w ust. 1, oraz przy wyliczaniu
nadwyżki kosztów finansowania dłużnego koszty uzyskania przychodów oblicza się
bez uwzględnienia pomniejszeń wynikających z zastosowania ust. 1 oraz art. 15e ust. 1.
6. Przez przychody o charakterze odsetkowym oraz koszty, o których mowa w
ust. 1, rozumie się również przychody i koszty przypisane podatnikowi zgodnie z art. 5.
7. Kwotę kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie
ust. 1 uwzględnia się w danym źródle przychodów proporcjonalnie do wysokości
kosztów, o których mowa w ust. 1, poniesionych w ramach danego źródła przychodów.
8. Przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod
uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek)
wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu
infrastruktury publicznej, w przypadku którego spełnione są łącznie następujące warunki:
1) wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
2) aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
3) koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w
całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
4) dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.
9. Dochodu wynikającego z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury
publicznej nie uwzględnia się przy obliczaniu przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1.
10. Długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt
służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika
aktywów, będący w ogólnym interesie publicznym.
11. W przypadku podatkowej grupy kapitałowej przy wyliczaniu nadwyżki
kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę także kosztów finansowania
dłużnego i przychodów o charakterze odsetkowym wynikających z umów, których
stroną są wyłącznie spółki wchodzące w skład takiej grupy.
12. Przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty
związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych,
środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w
tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej,
kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia
zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na
rzecz kogo zostały one poniesione.
13. Przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z tytułu
odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne
ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego.
14. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do:
1) nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w części nieprzekraczającej w roku
podatkowym kwoty 3 000 000 zł; jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy
albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu oblicza się, mnożąc kwotę 250
000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika;
2) przedsiębiorstw finansowych.
15. W przypadku podatkowej grupy kapitałowej kwota wskazana w ust. 14 pkt 1
odnosi się do podatkowej grupy kapitałowej.
16. Przez przedsiębiorstwo finansowe rozumie się:
1) bank krajowy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Prawo bankowe;
2) instytucję kredytową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29
sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe;
3) spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową oraz Krajową Spółdzielczą Kasę
Oszczędnościowo-Kredytową;
4) firmę inwestycyjną, o której mowa w art. 3 pkt 33 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o obrocie instrumentami finansowymi;
5) towarzystwo, zarządzającego alternatywną spółką inwestycyjną, spółkę
zarządzającą oraz zarządzającego z Unii Europejskiej, o których mowa
odpowiednio w art. 2 pkt 3, 3a, 10 i 10c ustawy o funduszach inwestycyjnych;
6) krajowy zakład ubezpieczeń oraz zagraniczny zakład ubezpieczeń w rozumieniu
odpowiednio art. 3 ust. 1 pkt 18 i 55 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o
działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 895 i 1180);
7) krajowy zakład reasekuracji oraz zagraniczny zakład reasekuracji w rozumieniu
odpowiednio art. 3 ust. 1 pkt 19 i 56 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o
działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej;
8) dobrowolny fundusz w rozumieniu art. 8 pkt 3a ustawy z dnia 28 sierpnia 1997
r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;
9) otwarty fundusz w rozumieniu art. 8 pkt 5 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o
organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;
10) pracowniczy fundusz w rozumieniu art. 8 pkt 6 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r.
o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;
11) towarzystwo w rozumieniu art. 8 pkt 7 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o
organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;
12) pracodawcę zagranicznego w rozumieniu art. 8 pkt 10 ustawy z dnia 28 sierpnia
1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;
13) zarządzającego zagranicznego w rozumieniu art. 2 pkt 24 ustawy z dnia 20
kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 686);
14) fundusze inwestycyjne otwarte oraz alternatywne fundusze inwestycyjne
utworzone na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych;
15) kontrahenta centralnego w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie
instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem
regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz. Urz. UE
L 201 z 27.07.2012, str. 1, z późn. zm.);
16) centralny depozyt papierów wartościowych w rozumieniu art. 3 pkt 21a ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
17. Za przedsiębiorstwo finansowe nie uważa się instytucji pożyczkowych, o
których mowa w art. 5 pkt 2a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1083).
18. Koszty finansowania dłużnego wyłączone w roku podatkowym z kosztów
uzyskania przychodów zgodnie z ust. 1 podlegają zaliczeniu do takich kosztów w
następnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1–17 oraz
w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów.
19. Przepisu ust. 18 nie stosuje się do:
1) podmiotów, które w związku z przekształceniem, łączeniem lub podziałem
podmiotów wstępują w prawa podatników przekształconych, łączonych lub
dzielonych, z wyjątkiem spółek powstałych z przekształcenia spółek;
2) spółek wchodzących uprzednio w skład podatkowej grupy kapitałowej – w
odniesieniu do kosztów finansowania dłużnego wyłączonych z kosztów
uzyskania przychodów w czasie funkcjonowania tej podatkowej grupy.
20. Przepisy ust. 1–19 stosuje się odpowiednio do podatnika, o którym mowa w
art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, w tym do transakcji wewnętrznych
takiego podatnika dotyczących tego zagranicznego zakładu.

Art. 15ca. (uchylony).

Art. 15cb. 1. W spółce za koszt uzyskania przychodów uznaje się również kwotę
odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego
obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy
powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty:
1) dopłaty wniesionej do spółki w trybie i na zasadach określonych w odrębnych
przepisach lub
2) zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki.
2. Koszt, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w roku wniesienia dopłaty lub
podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch
bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych.
3. Łączna kwota kosztów uzyskania przychodów odliczona w roku podatkowym
z tytułów wymienionych w ust. 1 nie może przekroczyć kwoty 250 000 zł.
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do dopłat i zysków przeznaczonych na pokrycie
straty bilansowej.
5. Przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli zwrot dopłaty lub podział i wypłata zysku
nastąpi nie wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym ta dopłata została wniesiona do spółki albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce.
6. Za rok podatkowy, w którym dopłata została wniesiona do spółki, uznaje się
rok, w którym dopłata wpłynęła na rachunek płatniczy spółki.
7. Jeżeli dopłata, o której mowa w ust. 1, zostanie zwrócona przed upływem
terminu wskazanego w ust. 5, w roku podatkowym, w którym dokonano zwrotu,
przychodem jest wartość odpowiadająca odliczonym, zgodnie z ust. 1, kosztom uzyskania przychodów.
8. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do przychodów spółki proporcjonalnie
odpowiadających tej części kosztów uzyskania przychodów, która odpowiada
zwróconej kwocie dopłaty – w przypadku zwrotu części dopłaty, o której mowa w ust. 1.
9. W przypadku gdy spółka, o której mowa w ust. 1, zostanie przejęta w wyniku
łączenia albo podziału albo przekształcona w spółkę niebędącą osobą prawną przed
upływem terminu, o którym mowa w ust. 5, na dzień poprzedzający dzień przejęcia
albo przekształcenia ustala się przychód w wysokości odpowiadającej odliczonym,
zgodnie z ust. 1, kosztom uzyskania przychodów.
10. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli podatnik lub podmiot z nim
powiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 dokonał czynności prawnej albo
powiązanych czynności prawnych bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych,
głównie w celu uznania kwoty określonej w ust. 1 za koszt uzyskania
przychodów. Do uzasadnionych przyczyn ekonomicznych nie zalicza się
przypadku, gdy korzyść uzyskana w roku podatkowym lub w latach następnych
wynika z zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.

Art. 15d. 1. Podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu
w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia
6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców:
1) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
2) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia
przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy
o podatku od towarów i usług – w przypadku dostawy towarów lub świadczenia
usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub
3) pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”
zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została
dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego
w art. 108a ust. 1a tej ustawy.
2. W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej
części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia
6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1,
podatnicy w tej części:
1) zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
2) w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów –
zwiększają przychody
– w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa
rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana
z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:
1) nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo nabycia wartości
niematerialnych i prawnych;
2) dokonania płatności po zmianie formy opodatkowania na zryczałtowaną formę
opodatkowania określoną w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku
tonażowym, z tym że zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów lub
zwiększenie przychodów następuje za rok podatkowy poprzedzający rok
podatkowy, w którym nastąpiła zmiana formy opodatkowania.
4. Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 w zakresie, w jakim przepis ten dotyczy
płatności dokonanej z naruszeniem ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, jeżeli zapłata
należności przez podatnika:
1) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia
przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy
o podatku od towarów i usług, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie
należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa
w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu lub
2) została dokonana przelewem na rachunek banku lub rachunek spółdzielczej kasy
oszczędnościowo-kredytowej:
a) służący do dokonywania rozliczeń z tytułu nabywanych przez ten bank lub
tę kasę wierzytelności pieniężnych lub
b) wykorzystywany przez ten bank lub tę kasę do pobrania należności od
nabywcy towarów lub usługobiorcy za dostawę towarów lub świadczenie
usług, potwierdzone fakturą, i przekazania jej w całości albo części
dostawcy towarów lub usługodawcy, lub
c) prowadzony przez ten bank lub tę kasę w ramach gospodarki własnej,
niebędący rachunkiem rozliczeniowym
– jeżeli odpowiednio bank, spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa lub
podmiot będący wystawcą faktury, wraz z informacją o numerze rachunku do
zapłaty, przekazali podatnikowi informację, że rachunek wskazany do zapłaty
jest rachunkiem, o którym mowa w lit. a, b lub c, lub
3) została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym
mowa w art. 108a ustawy o podatku od towarów i usług, lub
4) wynika z faktury dokumentującej czynności z tytułu wewnątrzwspólnotowego
nabycia towarów, importu towarów, importu usług lub dostawy towarów
rozliczanej przez nabywcę.

Art. 15e. 1. Podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:
1) usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli,
przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o
podobnym charakterze,
2) wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z
praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4–7,
3) przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż
udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym
w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych
oraz świadczeń o podobnym charakterze
– poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych
w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania,
siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych
na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym
przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich
źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów
uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym
do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa
w art. 16a–16m, i odsetek.
2. W przypadku banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych,
Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej i instytucji finansowych
w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe
limit, o którym mowa w ust. 1, ustala się bez pomniejszania przychodów oraz kosztów
uzyskania przychodów odpowiednio o przychody z tytułu odsetek oraz koszty z tytułu
odsetek.
3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do spółek wchodzących w skład
podatkowej grupy kapitałowej.
4. Do przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1, przepis art. 7 ust. 3 stosuje
się odpowiednio.
5. W celu wyliczenia limitu, o którym mowa w ust. 1, sumę kosztów uzyskania
przychodów oraz kwotę odsetek, o których mowa w tym przepisie, oblicza się bez
uwzględnienia pomniejszeń wynikających z zastosowania ust. 1 oraz art. 15c ust. 1.
6. Przez koszty poniesione przez podatnika, o których mowa w ust. 1, rozumie
się również koszty przypisane podatnikowi zgodnie z art. 5.
7. Kwotę kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie
ust. 1 uwzględnia się w danym źródle przychodów proporcjonalnie do wysokości
kosztów, o których mowa w ust. 1, poniesionych w ramach danego źródła przychodów.
8. W przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących
działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny
zakład przy obliczaniu kwoty, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się odpisy
amortyzacyjne oraz przychody i koszty, w tym koszty finansowania dłużnego,
przypisane do tego zagranicznego zakładu.
9. Kwota kosztów, o których mowa w ust. 1, nieodliczona w danym roku
podatkowym podlega odliczeniu w kolejnych 5 latach podatkowych, zgodnie
z zasadami określonymi w ust. 1–8 i 10–15 oraz w ramach obowiązujących w danym
roku limitów wynikających z tych przepisów.
10. Za koszty poniesione pośrednio na rzecz podmiotów, o których mowa
w ust. 1, uważa się koszty poniesione na rzecz podmiotu niepowiązanego
w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 z podatnikiem, jeżeli rzeczywistym właścicielem
należności z tytułów, o których mowa w ust. 1, lub jej części jest podmiot powiązany
w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 z podatnikiem lub podmiot mający miejsce
zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym
w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2.
11. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do:
1) kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do
kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub
nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi;
2) kosztów usług, o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług;
3) usług ubezpieczenia świadczonych przez podmioty, o których mowa w art. 15c
ust. 16 pkt 6 i 7;
4) gwarancji i poręczeń udzielonych przez podmioty, o których mowa w art. 15c
ust. 16 pkt 1–3, 6 i 7.
12. Przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym
przepisie, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 11, przekraczającej w roku
podatkowym łącznie kwotę 3 000 000 zł. Jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy
albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 zł
przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika.
13. W przypadku podatkowej grupy kapitałowej kwota wskazana w ust. 12
odnosi się do każdej spółki tworzącej taką grupę.
14. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów
poniesionych przez spółkę tworzącą podatkową grupę kapitałową na rzecz innych
spółek z tej podatkowej grupy kapitałowej.
15. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów
usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, w zakresie, w jakim:
1) uprzednie porozumienie cenowe, o którym mowa w art. 11a ust. 1 pkt 7,
obejmuje prawidłowość kalkulacji wynagrodzenia za te usługi, opłaty
i należności w okresie, którego to porozumienie dotyczy, lub
2) porozumienie podatkowe, o którym mowa w art. 20zb pkt 2 Ordynacji
podatkowej, obejmuje prawidłowość kalkulacji wynagrodzenia za te usługi,
opłaty i należności w okresie, którego to porozumienie dotyczy.
16. (uchylony)

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych art. 15

DODAJ