Art. 157. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) minimalną wysokość środków finansowych, jakie musi posiadać cudzoziemiec
prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej badania naukowe lub prace
rozwojowe dla siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu, na
pokrycie kosztów podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania
albo kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd,
uwzględniając zróżnicowanie wysokości tych środków w zależności od państwa,
z którego cudzoziemiec przybył;
2) minimalną wysokość środków finansowych, jakie musi posiadać cudzoziemiec
korzystający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z mobilności
długoterminowej naukowca dla siebie i członków rodziny pozostających na jego
utrzymaniu, na pokrycie kosztów podróży powrotnej do państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, które wydało cudzoziemcowi dokument
pobytowy, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, lub
wizę długoterminową, z adnotacją „naukowiec”, uwzględniając konieczność
posiadania przez cudzoziemca tych środków w wysokości zapewniającej
rzeczywistą możliwość odbycia podróży powrotnej do tego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej;
3) dokumenty mogące potwierdzić możliwość uzyskania środków finansowych,
o których mowa w pkt 1 i 2, oraz środków finansowych na pokrycie kosztów
utrzymania cudzoziemca oraz członków jego rodziny, o których mowa
w art. 151 ust. 1 pkt 1 lit. c i art. 151b ust. 1 pkt 1 lit. d, zgodnie z prawem,
uwzględniając potrzebę skutecznej weryfikacji możliwości uzyskania tych
środków.

Art. 157a. 1. Zezwolenia na pobyt czasowy dla stażysty udziela się
cudzoziemcowi, gdy celem jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest
odbycie stażu u organizatora stażu zatwierdzonego przez ministra właściwego do
spraw wewnętrznych oraz są spełnione łącznie następujące warunki:
1) cudzoziemiec:
a) przedstawi dokument potwierdzający ukończenie studiów wyższych
w ciągu 2 lat bezpośrednio poprzedzających złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia lub dokument potwierdzający odbywanie poza granicami Unii Europejskiej studiów wyższych,
b) posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów
leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
c) ma zapewnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce
zamieszkania,
d) posiada wystarczające środki finansowe na pokrycie kosztów utrzymania
i podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania albo
kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd,
oraz kosztów odbywania stażu,
e) posiada pisemne oświadczenie organizatora stażu, w którym zobowiązuje
się on do poniesienia kosztów związanych z wydaniem i wykonaniem
decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, w przypadku, o którym
mowa w art. 337 ust. 6;
2) umowa, na podstawie której cudzoziemiec będzie odbywał staż, zawarta
w formie pisemnej z organizatorem stażu, określa:
a) opis programu stażu, zawierający informacje o jego celu edukacyjnym lub
składnikach edukacyjnych, szkoleniu teoretycznym i praktycznym,
stanowisku, na którym będzie odbywać się staż, języku, w którym będzie
odbywał się staż, poziomie biegłości językowej niezbędnej do odbywania
stażu, zakresie i rodzaju wykonywanych zadań, zakresie wiedzy,
umiejętności praktycznych i doświadczenia zawodowego, przewidzianych
do nabycia,
b) czas trwania stażu,
c) warunki odbywania i nadzorowania stażu, w tym określenie miejsca
wykonywania stażu oraz wyznaczenie opiekuna stażysty,
d) godziny odbywania stażu,
e) prawa i obowiązki stron dotyczące:
– pokrywania kosztów odbywania stażu,
– niezbędnych badań lekarskich,
– ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków,
– dni wolnych,
– warunków rozwiązania umowy,
f) sposób potwierdzenia zdobytej wiedzy, umiejętności praktycznych
i doświadczenia zawodowego;
3) staż będzie adekwatny do dziedziny i poziomu ukończonych lub odbywanych
studiów;
4) cudzoziemiec ukończył kurs języka polskiego lub innego języka, w którym
odbywa się staż, lub odbywa taki kurs, na poziomie biegłości językowej
niezbędnym do odbywania stażu.
2. Przed podpisaniem umowy, o której mowa w ust. 1 pkt 2, organizator stażu
jest obowiązany do przedstawienia cudzoziemcowi tłumaczenia umowy na język dla
niego zrozumiały.
3. Wysokość miesięcznych środków finansowych, po odliczeniu środków
przeznaczonych na pokrycie kosztów zamieszkania, które cudzoziemiec posiada na
pokrycie kosztów utrzymania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d, jest wyższa niż
wysokość dochodu uprawniającego do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej
określonych w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej w odniesieniu do
cudzoziemca oraz każdego członka rodziny pozostającego na jego utrzymaniu.
4. Uważa się, że koszty zamieszkania, o których mowa w ust. 3, obejmują co
najmniej wysokość stałych opłat związanych z eksploatacją zajmowanego lokalu
w rozliczeniu na liczbę osób zamieszkujących w tym lokalu, a ponadto opłaty za
dostawy do lokalu energii, gazu, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i nieczystości
ciekłych.
5. Przy ustalaniu wysokości miesięcznych środków finansowych, które
cudzoziemiec posiada na pokrycie kosztów utrzymania, nie odlicza się środków
przeznaczonych na pokrycie kosztów zamieszkania, zgodnie z wymogami
określonymi w ust. 4, jeżeli cudzoziemiec jest obywatelem państwa określonego
w przepisach wydanych na podstawie art. 113b.
6. Organizatora stażu zatwierdza się na potrzeby przyjmowania cudzoziemców
w celu podjęcia stażu, w drodze decyzji, na wniosek tego organizatora, jeżeli są
spełnione łącznie następujące warunki:
1) organizator stażu istnieje od co najmniej 5 lat przed złożeniem wniosku i w tym
czasie prowadził działalność uzasadniającą przyjmowanie stażystów;
2) nie sprzeciwiają się temu względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub
ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego;
3) nie sprzeciwia się temu interes Rzeczypospolitej Polskiej.
7. Przed wydaniem decyzji o zatwierdzeniu organizatora stażu minister właściwy
do spraw wewnętrznych zwraca się do Komendanta Głównego Straży Granicznej,
Komendanta Głównego Policji, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
i ministra właściwego do spraw zagranicznych, a w razie potrzeby także do innych
organów, o przekazanie informacji, czy zachodzą okoliczności istotne dla oceny
spełnienia warunków, o których mowa w ust. 6 pkt 2 lub 3.
8. Organy, o których mowa w ust. 7, przekazują informację, o której mowa
w ust. 7, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.
9. W szczególnie uzasadnionym przypadku termin 30-dniowy może być
przedłużony do 60 dni, o czym organ obowiązany do przekazania informacji
zawiadamia ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
10. Jeżeli organ obowiązany do przekazania informacji, o której mowa w ust. 7,
nie przekaże informacji w terminach, o których mowa w ust. 8 i 9, uznaje się, że
wymóg uzyskania informacji został spełniony.
11. Przed wydaniem decyzji w sprawie zatwierdzenia organizatora stażu minister
właściwy do spraw wewnętrznych zwraca się do ministra właściwego do spraw pracy
o opinię w tej sprawie.
12. Minister właściwy do spraw pracy przekazuje opinię, o której mowa
w ust. 11, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w terminie 14 dni od dnia
otrzymania żądania opinii.
13. W przypadku braku opinii ministra właściwego do spraw pracy w terminie,
o którym mowa w ust. 12, wymóg zasięgnięcia opinii uznaje się za spełniony.
14. Organizatora stażu zatwierdza się na okres 2 lat, a w szczególnie
uzasadnionych przypadkach na okres krótszy.
15. Do przedłużenia okresu zatwierdzenia organizatora stażu stosuje się przepisy
ust. 6–14.
16. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może wydać decyzję o odmowie
przedłużenia okresu zatwierdzenia lub cofnięciu zatwierdzenia organizatora stażu, gdy
ten organizator stażu:
1) podlega likwidacji lub nie prowadzi rzeczywistej działalności uzasadniającej
przyjmowanie cudzoziemców w celu podjęcia stażu lub
2) działa głównie w celu ułatwiania stażystom niezgodnego z prawem wjazdu lub
pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
17. Organizator stażu, któremu odmówiono przedłużenia okresu zatwierdzenia
lub któremu cofnięto zatwierdzenie, ze względu na okoliczności, o których mowa
w ust. 16 pkt 2, nie może ponownie ubiegać się o zatwierdzenie przed upływem 5 lat
od dnia, w którym decyzja w sprawie odmowy przedłużenia lub cofnięcia stała się
ostateczna.
18. Aktualna lista zatwierdzonych organizatorów stażu jest ogłaszana
w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

Art. 157b. 1. Zezwolenia, o którym mowa w art. 157a ust. 1, udziela się na okres
niezbędny do realizacji umowy, na podstawie której cudzoziemiec będzie odbywał
staż, nie dłuższy niż 6 miesięcy.
2. Kolejnego zezwolenia, o którym mowa w art. 157a ust. 1, można udzielić
jednorazowo na okres niezbędny do zakończenia realizacji umowy dotyczącej
odbywania stażu, nie dłuższy niż 6 miesięcy.
3. Decyzję w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia, o którym mowa
w art. 157a ust. 1, wydaje się w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku w tej
sprawie wraz z dokumentami niezbędnymi do potwierdzenia danych zawartych we
wniosku i okoliczności uzasadniających ubieganie się o udzielenie tego zezwolenia.
4. Jeżeli do wniosku o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 157a ust. 1,
nie zostały dołączone wszystkie dokumenty niezbędne do potwierdzenia danych
zawartych we wniosku i okoliczności uzasadniających ubieganie się o udzielenie tego
zezwolenia, bieg terminu, o którym mowa w ust. 1, zawiesza się do dnia ich
doręczenia wojewodzie.

Art. 157c. Poza przypadkami, o których mowa w art. 99, odmawia się wszczęcia
postępowania w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia, o którym mowa
w art. 157a ust. 1, gdy cudzoziemiec w dniu złożenia wniosku o udzielenie tego
zezwolenia:
1) posiada zezwolenie, o którym mowa w art. 139a ust. 1, udzielone w celu
wykonywania pracy w charakterze pracownika odbywającego staż lub
2) ubiega się o zezwolenie, o którym mowa w art. 127, lub posiada takie
zezwolenie.

Art. 157d. 1. Poza przypadkami, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1–5, 8 i 9,
cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia, o którym mowa w art. 157a
ust. 1, gdy:
1) organizator stażu działa głównie w celu ułatwiania stażystom niezgodnego
z prawem wjazdu lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
2) organizator stażu:
a) jest zarządzany lub kontrolowany przez osobę fizyczną prawomocnie:
– ukaraną za wykroczenie, o którym mowa w art. 120 ust. 1 ustawy
z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy, która w ciągu 2 lat od ukarania została ponownie ukarana za
podobne wykroczenie, lub
– ukaraną za wykroczenia, o których mowa w art. 120 ust. 3–5 ustawy
z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy, lub
– skazaną za przestępstwo, o którym mowa w art. 218–221 Kodeksu
karnego, lub
b) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, lub
c) zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał
przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych
płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu,
lub
d) nie prowadzi działalności gospodarczej, a staż pozostaje w bezpośrednim
związku z taką działalnością, lub
3) została ogłoszona upadłość organizatora stażu albo jest on likwidowany, lub
4) zachodzą uzasadnione wątpliwości co do wiarygodności złożonych przez
cudzoziemca oświadczeń odnośnie do celu jego pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej z uwagi na dostępne organowi dowody lub
obiektywne okoliczności wskazujące na to, że cel pobytu cudzoziemca mógłby
być inny niż deklarowany.
2. Poza przypadkami, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz
w art. 100 ust. 1 pkt 1–5, 8 i 9, cudzoziemcowi odmawia się udzielenia kolejnego zezwolenia, o którym mowa w art. 157a ust. 1, gdy okoliczności sprawy wskazują, że poprzedzające je zezwolenie na pobyt czasowy było wykorzystane w innym celu niż cel, w jakim zostało udzielone.

Art. 157e. Poza przypadkami, o których mowa w art. 101 pkt 1 lub 2,
zezwolenie, o którym mowa w art. 157a ust. 1, cofa się, gdy:
1) okoliczności sprawy wskazują, że jest wykorzystywane w innym celu niż cel,
w jakim zostało udzielone, lub
2) wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa
w art. 100 ust. 1 pkt 2, 4, 5 lub 8, lub
3) wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 157d
ust. 1 pkt 1–3.

Art. 157f. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) minimalną wysokość środków finansowych, jakie musi posiadać cudzoziemiec
odbywający staż na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla siebie i członków
rodziny pozostających na jego utrzymaniu, na pokrycie kosztów podróży
powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania albo kosztów tranzytu do
państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, uwzględniając
zróżnicowanie wysokości tych środków w zależności od państwa, z którego
cudzoziemiec przybył;
2) dokumenty mogące potwierdzić możliwość uzyskania środków finansowych,
o których mowa w pkt 1, oraz środków finansowych na pokrycie kosztów
utrzymania cudzoziemca oraz członków jego rodziny, o których mowa
w art. 157a ust. 1 pkt 1 lit. d, zgodnie z prawem, uwzględniając potrzebę
skutecznej weryfikacji możliwości uzyskania tych środków.

Art. 157g. 1. Zezwolenia na pobyt czasowy dla wolontariusza udziela się
cudzoziemcowi, gdy celem jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest
udział w programie wolontariatu europejskiego oraz są spełnione łącznie następujące
warunki:
1) cudzoziemiec:
a) posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów
leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
b) ma zapewnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce
zamieszkania,
c) posiada wystarczające środki finansowe na pokrycie kosztów utrzymania
i podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania albo
kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd;
2) umowa, na podstawie której cudzoziemiec ma wykonywać świadczenia jako
wolontariusz, zawarta z jednostką organizacyjną, na rzecz której cudzoziemiec
ma wykonywać te świadczenia, określa:
a) opis wolontariatu,
b) czas trwania wolontariatu,
c) warunki odbywania i nadzorowania wolontariatu,
d) godziny wykonywania świadczeń,
e) środki na pokrycie kosztów utrzymania i zakwaterowania cudzoziemca
i minimalną kwotę kieszonkowego otrzymywanego przez cudzoziemca,
f) szkolenia cudzoziemca, które są niezbędne do wykonywania świadczeń;
3) jednostka organizacyjna, na rzecz której cudzoziemiec ma wykonywać
świadczenia jako wolontariusz, została zatwierdzona przez ministra właściwego
do spraw wewnętrznych na potrzeby przyjmowania cudzoziemców jako
wolontariuszy.
2. Wysokość miesięcznych środków finansowych, po odliczeniu środków
przeznaczonych na pokrycie kosztów zamieszkania, które cudzoziemiec posiada na
pokrycie kosztów utrzymania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c, jest wyższa niż
wysokość dochodu uprawniającego do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej
określonych w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej w odniesieniu do
cudzoziemca oraz każdego członka rodziny pozostającego na jego utrzymaniu.
3. Uważa się, że koszty zamieszkania, o których mowa w ust. 2, obejmują co
najmniej wysokość stałych opłat związanych z eksploatacją zajmowanego lokalu
w rozliczeniu na liczbę osób zamieszkujących w tym lokalu, a ponadto opłaty za dostawy do lokalu energii, gazu, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych.
4. Przy ustalaniu wysokości miesięcznych środków finansowych, które
cudzoziemiec posiada na pokrycie kosztów utrzymania, nie odlicza się środków
przeznaczonych na pokrycie kosztów zamieszkania, zgodnie z wymogami
określonymi w ust. 3, jeżeli cudzoziemiec jest obywatelem państwa określonego
w przepisach wydanych na podstawie art. 113b.
5. Jednostkę organizacyjną, o której mowa w ust. 1 pkt 3, zatwierdza się na
potrzeby przyjmowania cudzoziemców jako wolontariuszy, w drodze decyzji, na
wniosek tej jednostki, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1) jednostka ta istnieje od co najmniej 5 lat przed złożeniem wniosku i w tym czasie
prowadziła działalność uzasadniającą przyjmowanie wolontariuszy;
2) nie sprzeciwiają się temu względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub
ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego;
3) nie sprzeciwia się temu interes Rzeczypospolitej Polskiej.
6. Przed wydaniem decyzji o zatwierdzeniu jednostki organizacyjnej, o której
mowa w ust. 1 pkt 3, minister właściwy do spraw wewnętrznych zwraca się do
Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Policji, Szefa
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i ministra właściwego do spraw
zagranicznych, a w razie potrzeby także do innych organów, o przekazanie informacji,
czy zachodzą okoliczności istotne dla oceny spełnienia warunków, o których mowa
w ust. 5 pkt 2 lub 3.
7. Organy, o których mowa w ust. 6, przekazują informację, o której mowa
w ust. 6, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.
8. W szczególnie uzasadnionym przypadku termin 30-dniowy może być
przedłużony do 60 dni, o czym organ obowiązany do przekazania informacji
zawiadamia ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
9. Jeżeli organ obowiązany do przekazania informacji, o której mowa w ust. 6,
nie przekaże informacji w terminach, o których mowa w ust. 7 i 8, uznaje się, że
wymóg uzyskania informacji został spełniony.
10. Przed wydaniem decyzji w sprawie zatwierdzenia jednostki organizacyjnej,
o której mowa w ust. 1 pkt 3, minister właściwy do spraw wewnętrznych zwraca się
do ministra właściwego do spraw pracy o opinię w tej sprawie.
11. Minister właściwy do spraw pracy przekazuje opinię, o której mowa
w ust. 10, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w terminie 14 dni od dnia
otrzymania żądania opinii.
12. W przypadku braku opinii ministra właściwego do spraw pracy w terminie,
o którym mowa w ust. 11, wymóg zasięgnięcia opinii uznaje się za spełniony.
13. Jednostkę organizacyjną, o której mowa w ust. 1 pkt 3, zatwierdza się na
okres 2 lat, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach na okres krótszy.
14. Do przedłużenia okresu zatwierdzenia jednostki organizacyjnej, o której
mowa w ust. 1 pkt 3, stosuje się przepisy ust. 5–13.
15. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może wydać decyzję o odmowie
przedłużenia okresu zatwierdzenia lub cofnięciu zatwierdzenia jednostki
organizacyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, gdy ta jednostka:
1) podlega likwidacji lub nie prowadzi rzeczywistej działalności uzasadniającej
przyjmowanie cudzoziemców jako wolontariuszy lub
2) działa głównie w celu ułatwiania wolontariuszom niezgodnego z prawem wjazdu
lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
16. Jednostka organizacyjna, o której mowa w ust. 1 pkt 3, której odmówiono
przedłużenia okresu zatwierdzenia lub której cofnięto zatwierdzenie, ze względu na
okoliczności, o których mowa w ust. 15 pkt 2, nie może ponownie ubiegać się
o zatwierdzenie przed upływem 5 lat od dnia, w którym decyzja w sprawie odmowy
przedłużenia lub cofnięcia stała się ostateczna.
17. Aktualna lista zatwierdzonych jednostek organizacyjnych, o których mowa
w ust. 1 pkt 3, jest ogłaszana w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw
wewnętrznych.

Art. 157h. 1. Zezwolenia, o którym mowa w art. 157g ust. 1, udziela się na okres
niezbędny do realizacji umowy, na podstawie której cudzoziemiec ma wykonywać
świadczenia jako wolontariusz, nie dłuższy niż 1 rok.
2. Decyzję w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia, o którym mowa
w art. 157g ust. 1, wydaje się w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku w tej
sprawie wraz z dokumentami niezbędnymi do potwierdzenia danych zawartych we
wniosku i okoliczności uzasadniających ubieganie się o udzielenie tego zezwolenia.
3. Jeżeli do wniosku o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 157g ust. 1,
nie zostały dołączone wszystkie dokumenty niezbędne do potwierdzenia danych zawartych we wniosku i okoliczności uzasadniających ubieganie się o udzielenie tego zezwolenia, bieg terminu, o którym mowa w ust. 1, zawiesza się do dnia ich doręczenia wojewodzie.

Art. 157i. Poza przypadkami, o których mowa w art. 99, odmawia się wszczęcia
postępowania w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia, o którym mowa
w art. 157g ust. 1, gdy cudzoziemiec w dniu złożenia wniosku o udzielenie tego
zezwolenia:
1) posiada zezwolenie, o którym mowa w art. 139a ust. 1, udzielone w celu
wykonywania pracy w charakterze pracownika odbywającego staż lub
2) ubiega się o zezwolenie, o którym mowa w art. 127, lub posiada takie
zezwolenie.

Art. 157j. 1. Poza przypadkami, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1–5, 8 i 9,
cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia, o którym mowa w art. 157g
ust. 1, gdy:
1) jednostka organizacyjna, na rzecz której cudzoziemiec wykonuje lub zamierza
wykonywać świadczenia jako wolontariusz, działa głównie w celu ułatwiania
wolontariuszom niezgodnego z prawem wjazdu lub pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub
2) jednostka organizacyjna, na rzecz której cudzoziemiec wykonuje lub zamierza
wykonywać świadczenia jako wolontariusz:
a) jest zarządzana lub kontrolowana przez osobę fizyczną prawomocnie:
– ukaraną za wykroczenie, o którym mowa w art. 120 ust. 1 ustawy
z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy, która w ciągu 2 lat od ukarania została ponownie ukarana za
podobne wykroczenie, lub
– ukaraną za wykroczenia, o których mowa w art. 120 ust. 3–5 ustawy
z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy, lub
– skazaną za przestępstwo, o którym mowa w art. 218–221 Kodeksu
karnego, lub
b) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, lub
c) zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskała
przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych
płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu,
lub
3) jednostka organizacyjna, na rzecz której cudzoziemiec wykonuje lub zamierza
wykonywać świadczenia jako wolontariusz, jest likwidowana, lub
4) zachodzą uzasadnione wątpliwości co do wiarygodności złożonych przez
cudzoziemca oświadczeń odnośnie do celu jego pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej z uwagi na dostępne organowi dowody lub
obiektywne okoliczności wskazujące na to, że cel pobytu cudzoziemca mógłby
być inny niż deklarowany.
2. Poza przypadkami, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz
w art. 100 ust. 1 pkt 1–5, 8 i 9, cudzoziemcowi odmawia się udzielenia kolejnego
zezwolenia, o którym mowa w art. 157g ust. 1, gdy okoliczności sprawy wskazują, że
poprzedzające je zezwolenie na pobyt czasowy było wykorzystane w innym celu niż
cel, w jakim zostało udzielone.

Art. 157k. Poza przypadkami, o których mowa w art. 101 pkt 1 lub 2,
zezwolenie, o którym mowa w art. 157g ust. 1, cofa się, gdy:
1) okoliczności sprawy wskazują, że jest wykorzystywane w innym celu niż cel,
w jakim zostało udzielone, lub
2) wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa
w art. 100 ust. 1 pkt 2, 4, 5 lub 8, lub
3) wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 157j
ust. 1 pkt 1–3.

Art. 157l. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) minimalną wysokość środków finansowych, jakie musi posiadać cudzoziemiec
wykonujący świadczenia jako wolontariusz na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej dla siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu, na
pokrycie kosztów podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania
albo kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, uwzględniając zróżnicowanie wysokości tych środków w zależności od państwa, z którego cudzoziemiec przybył;
2) dokumenty mogące potwierdzić możliwość uzyskania środków finansowych,
o których mowa w pkt 1, oraz środków finansowych na pokrycie kosztów
utrzymania cudzoziemca oraz członków jego rodziny, o których mowa
w art. 157g ust. 1 pkt 1 lit. c, zgodnie z prawem, uwzględniając potrzebę
skutecznej weryfikacji możliwości uzyskania tych środków.

Ustawa o cudzoziemcach art. 157

DODAJ