Art. 14. (utracił moc).

Art. 14a. (utracił moc).

Art. 14b. (utracił moc).

Art. 14c. 1. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii
ogłoszonego z powodu COVID-19 sąd penitencjarny, na wniosek dyrektora zakładu
karnego, zatwierdzony przez Dyrektora Generalnego Służby Więziennej, może
udzielić skazanemu przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności, chyba że
istnieje uzasadnione przypuszczenie, że skazany w czasie pobytu poza zakładem
karnym nie będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności popełni
przestępstwo, lub nie będzie stosował się do wytycznych, poleceń lub decyzji właściwych organów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 lub leczeniem zarażenia wirusem SARS-CoV-2.
2. Dyrektor zakładu karnego może złożyć wniosek, o którym mowa w ust. 1,
jeżeli w jego ocenie udzielenie przerwy skazanemu może przyczynić się do
ograniczenia albo wyeliminowania epidemii. Do wniosku dołącza się opinię o skazanym, sporządzoną przez administrację zakładu karnego, dotyczącą okoliczności
będących podstawą udzielenia przerwy, o których mowa w ust. 1.
3. Sąd udziela przerwy na czas oznaczony. Okres przerwy może być przedłużany
na wniosek dyrektora zakładu karnego na dalszy czas oznaczony. Okres przerwy
udzielonej na podstawie ust. 1 może trwać nie dłużej niż do ustania stanu zagrożenia
epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19.
4. W posiedzeniu sądu ma prawo wziąć udział prokurator.
5. Jeżeli prokurator oświadczy, nie później niż do czasu wydania postanowienia
w przedmiocie wniosku o udzielenie albo przedłużenie przerwy, że sprzeciwia się jego
uwzględnieniu, sąd umarza postępowanie.
6. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do skazanych:
1) za przestępstwo umyślne zagrożone karą pozbawienia wolności przekraczającą 3 lata;
2) za przestępstwo nieumyślne na karę przekraczającą 3 lata pozbawienia wolności;
3) w warunkach określonych w art. 64 § 1 i 2 lub art. 65 § 1 ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.
7. Z dniem ogłoszenia przez właściwe władze o ustaniu stanu zagrożenia
epidemicznego lub stanu epidemii, który stanowił przesłankę udzielenia skazanemu
przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności, udzielona uprzednio przerwa
ustaje z mocy prawa. W takim przypadku skazany jest zobowiązany do powrotu do
zakładu karnego w terminie 3 dni od ustania tego stanu, chyba że nie jest to możliwe
z uwagi na obowiązki nałożone na niego na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz
zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
8. W kwestiach nieuregulowanych w ust. 1–5 stosuje się przepisy ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 523 i 568)
o przerwie w wykonaniu kary pozbawienia wolności.

Art. 14d. 1. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii
ogłoszonego z powodu COVID-19, jeżeli skazanemu nie można udzielić przerwy
w wykonaniu kary pozbawienia wolności na podstawie art. 14c, a ograniczenie albo wyeliminowanie ryzyka zarażenia przez skazanego innej osoby nie jest możliwe
w ramach działań podejmowanych w zakładzie karnym, dyrektor zakładu karnego
może złożyć do sądu penitencjarnego wniosek, zatwierdzony przez Dyrektora
Generalnego Służby Więziennej, o wykonywanie kary w postaci umieszczenia
skazanego w odpowiednim zakładzie leczniczym. Do wykonywania kary w postaci
umieszczenia skazanego w zakładzie leczniczym stosuje się odpowiednio przepisy
wydane na podstawie art. 260 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego.
2. Sąd orzeka o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poprzez umieszczenie
skazanego w odpowiednim zakładzie leczniczym na czas oznaczony albo odmawia
uwzględnienia wniosku, jeżeli nie zachodzą okoliczności określone w ust. 1. Czas ten
może być przedłużany na wniosek dyrektora zakładu karnego na dalszy czas
oznaczony. Czas wykonywania kary w postaci umieszczenia skazanego
w odpowiednim zakładzie leczniczym może trwać nie dłużej niż do ustania stanu
zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19.
3. Posiedzenie odbywa się bez udziału stron.
4. Na postanowienie zażalenie przysługuje prokuratorowi i dyrektorowi zakładu karnego.
5. W kwestiach nieuregulowanych w ust. 1–4 stosuje się przepisy ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy.

Art. 14e. Przepisy art. 14d stosuje się również do skazanych, w odniesieniu do
których wykonywane są kary i środki przymusu określone w art. 242 § 3 ustawy
z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy.

Art. 14ea. 1. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii,
ogłoszonego z powodu COVID-19, Dyrektor Generalny Służby Więziennej może
określić, w drodze zarządzenia, czasowe cele, strukturę organizacyjną i zadania
podmiotu leczniczego dla osób pozbawionych wolności, o którym mowa
w art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Wydając
zarządzenie, Dyrektor Generalny Służby Więziennej powinien określić zadania
podmiotów leczniczych w taki sposób, aby zapewnić osobom pozbawionym wolności
dostęp do opieki medycznej.
2. W przypadku określonym w ust. 1 statut podmiotu leczniczego określony na
podstawie art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej
ulega zawieszeniu.
3. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego
z powodu COVID-19, badaniom kontrolnym podmiotowym (wywiad chorobowy)
i przedmiotowym (fizykalnym) poddaje się osobę pozbawioną wolności przed jej
zwolnieniem z zakładu karnego, a osobę pozbawioną wolności przed jej
przetransportowaniem tylko wtedy, gdy według oceny personelu medycznego stan
zdrowia osoby pozbawionej wolności tego wymaga lub osoba pozbawiona wolności
zgłasza dolegliwości zdrowotne.
4. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego
z powodu COVID-19, lekarz podmiotu leczniczego dla osób pozbawionych wolności
może udzielić porady lekarskiej oraz zlecić wykonanie badania (w tym badania
kontrolnego), nie mając bezpośredniego kontaktu z pacjentem.
5. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego
z powodu COVID-19, przygotowane przez uprawniony personel medyczny
jednorazowe dawki leków, także w podmiotach zapewniających całodobową opiekę
pielęgniarską, mogą być przekazane osobie pozbawionej wolności za pośrednictwem
funkcjonariusza lub pracownika Służby Więziennej w sposób uniemożliwiający
niewłaściwe wydanie.

Art. 14f. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo
stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, w wypadku gdy w posiedzeniu
sądu penitencjarnego bierze udział skazany pozbawiony wolności, posiedzenie to
może się odbyć przy użyciu urządzeń technicznych umożliwiających przeprowadzenie
tej czynności na odległość z jednoczesnym bezpośrednim przekazem obrazu
i dźwięku. W miejscu przebywania skazanego w czynności tej bierze udział
przedstawiciel administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego.
2. Przepisy art. 517ea ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania
karnego stosuje się odpowiednio.

Art. 14g. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo
stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, funkcjonariusz Służby Więziennej
w zakresie realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 2b ustawy z dnia 9 kwietnia
2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2020 r. poz. 848 i 1610), może pełnić służbę
nie dłużej niż 24 godziny, po których następuje co najmniej 48 godzin wolnych od
służby. Przepis art. 127 ust. 3 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej
stosuje się odpowiednio.
2. Funkcjonariuszowi Służby Więziennej w trakcie pełnienia służby
w rozkładzie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje przerwa w wykonywaniu zadań
służbowych w wymiarze 45 minut, wliczana do czasu służby. W trakcie przerwy
funkcjonariusz zachowuje gotowość do podjęcia czynności służbowych.

Art. 14h. (utracił moc).

Art. 14ha. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo
stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 zebrania rejonowe, o których mowa
w art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2020 r.
poz. 75), oraz wybory odbywające się w ich trakcie mogą odbywać się w miejscu
określonym przez radę okręgowej izby radców prawnych w sposób, który nie wymaga
jednoczesnej obecności uprawnionych do głosowania.
1a. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu
epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 zgromadzenia izby adwokackiej,
o których mowa w art. 41 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze
(Dz. U. z 2020 r. poz. 1651 i 2320), Krajowy Zjazd Adwokatury oraz wybory
odbywające się w ich trakcie, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja
1982 r. – Prawo o adwokaturze, mogą odbywać się w sposób, który nie wymaga
obecności w tym samym miejscu uprawnionych do udziału, przy wykorzystaniu
środków komunikacji elektronicznej.
1b. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu
epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 posiedzenia Krajowej Rady
Komorniczej, Krajowej Komisji Rewizyjnej i organów izb komorniczych odbywane
w celach, o których mowa w rozdziale 10 ustawy z dnia 22 marca 2018 r.
o komornikach sądowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 121 i 288), oraz wybory
przeprowadzane w ich trakcie mogą odbywać się w sposób, który nie wymaga
obecności w tym samym miejscu uprawnionych do udziału, przy wykorzystaniu
środków komunikacji elektronicznej.
2. Wybory przeprowadzone w sposób, o którym mowa w ust. 1–1b, oraz
uchwały podjęte w ten sposób są ważne bez względu na to, ile osób uprawnionych do
głosowania wzięło w nich udział. Wymóg powiadomienia o projekcie uchwały uważa
się za spełniony w przypadku wysłania projektu na ostatni znany adres osoby
uprawnionej, określony na podstawie właściwych przepisów samorządowych.
3. Sposób przeprowadzenia wyborów, o których mowa w ust. 1, a także
wyborów organów samorządu radców prawnych lub wyborów osób pełniących funkcję w tych organach lub funkcję w samorządzie radców prawnych, które
odbywają się w okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii
ogłoszonego z powodu COVID-19, określa Krajowa Rada Radców Prawnych.
3a. Naczelna Rada Adwokacka określa sposób działania zgromadzeń izb
adwokackich i Krajowego Zjazdu Adwokatury w okresie stanu zagrożenia
epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, a także sposób
przeprowadzenia w tym okresie wyborów, o których mowa w ust. 1a, wyborów
organów samorządu adwokackiego oraz wyborów osób pełniących funkcję w tych
organach lub funkcję w samorządzie adwokackim.
3b. Krajowa Rada Komornicza określa sposób odbywania posiedzeń oraz
przeprowadzania wyborów, o których mowa w ust. 1b.
4. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, w okręgowych izbach radców
prawnych nie przeprowadzono wyborów na kolejną kadencję organów samorządu
radców prawnych lub wyboru osób pełniących funkcję w tych organach lub
w samorządzie radcowskim, dotychczasowe organy samorządu radców prawnych
i osoby pełniące funkcje w tych organach lub w samorządzie radcowskim działają
do czasu wyboru oraz ukonstytuowania się nowych organów samorządu radców
prawnych lub do czasu wyboru osób do pełnienia funkcji w tych organach lub
w samorządzie radcowskim, nie dłużej jednak niż przez trzy miesiące od zakończenia
kadencji organów samorządu radców prawnych, z tym że nie dłużej niż do
5 października 2020 r. Przepis stosuje się odpowiednio do zastępców rzecznika dyscyplinarnego.

Art. 14hb. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo
stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, kolegialne organy samorządów
zawodowych, a także ich organy wykonawcze oraz inne organy wewnętrzne mogą
podejmować uchwały przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania
się na odległość lub w trybie obiegowym.
2. Uchwała podjęta w trybie, o którym mowa w ust. 1, jest ważna, gdy wszyscy
członkowie danego organu zostali powiadomieni o treści projektu uchwały i terminie
oddania głosu oraz w głosowaniu wzięła udział co najmniej połowa członków tego
organu. W przypadku projektu uchwały dotyczącej wyborów dokonywanych przez
organy samorządów zawodowych członków danego organu powiadamia się o imieniu
i nazwisku kandydatów oraz o liczbie mandatów w danych wyborach.
3. W przypadku gdy przepisy szczególne dotyczące podejmowania uchwał przez
organy samorządów zawodowych wymagają podjęcia uchwały w głosowaniu tajnym,
organy, o których mowa w ust. 1, mogą w trybie, o którym mowa w ust. 1, znieść
wymóg tajności głosowania w określonej sprawie.
4. Uchwałę podjętą w trybie, o którym mowa w ust. 1, podpisuje
przewodniczący organu kolegialnego albo inny upoważniony przez niego członek tego
organu biorący udział w głosowaniu.

Art. 14hc. 1. Aplikanta adwokackiego i radcowskiego, który złożył wniosek
o dopuszczenie do egzaminów adwokackiego albo radcowskiego, wyznaczonych na
dni 24–27 marca 2020 r., oraz spełnił przesłanki udziału w danym egzaminie
i niezależnie od przyczyny nie przystąpił do egzaminu w terminie dodatkowym
w dniach 23–26 czerwca 2020 r., odpowiednio okręgowa rada adwokacka albo rada
okręgowej izby radców prawnych skreśla z listy aplikantów po upływie dwóch lat od
daty zakończenia aplikacji wskazanej w zaświadczeniu o odbyciu aplikacji
adwokackiej albo radcowskiej. Przepisy art. 68 ust. 5–7 ustawy z dnia 26 maja 1982 r.
– Prawo o adwokaturze i art. 31 ust. 1–3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach
prawnych stosuje się odpowiednio.
2. Aplikant adwokacki i radcowski, o którym mowa w ust. 1, może zastępować
adwokata lub radcę prawnego w zakresie, o którym mowa w art. 77 ust. 1 ustawy
z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze i art. 351 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca
1982 r. o radcach prawnych, przez okres dwóch lat od daty zakończenia aplikacji
wskazanej w zaświadczeniu o odbyciu aplikacji adwokackiej albo radcowskiej.
Przepisy art. 77 ust. 3–5 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze
i art. 351 ust. 3–5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych stosuje się odpowiednio.
3. Do aplikanta adwokackiego i radcowskiego, o którym mowa w ust. 1, nie ma
zastosowania art. 79 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze
i art. 37 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych.

Art. 14i. Jeżeli w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo
stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 upływa kadencja organu
statutowego organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła i w związku
z obowiązywaniem tego stanu organizacja ta nie ma możliwości przeprowadzenia
wyborów, kadencja tego organu ulega przedłużeniu o czas trwania tego stanu.
W takim przypadku wybory przeprowadza się niezwłocznie po zakończeniu
obowiązywania tego stanu.

Ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych art. 14