Art. 14. 1. W przypadku wypłaty świadczeń z tytułu roszczeń określonych
w art. 12 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a–c i lit. g łączna kwota świadczeń za okres jednego
miesiąca nie może przekraczać przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującego na dzień złożenia zbiorczego wykazu,
o którym mowa w art. 15 ust. 1, lub wykazu uzupełniającego, o którym mowa
w art. 15 ust. 2, albo na dzień złożenia wniosku, o którym mowa w art. 16 ust. 1.
2. W przypadku wypłaty świadczenia z tytułu roszczeń określonych
w art. 12 ust. 2 pkt 2 lit. e łączna kwota świadczenia nie może przekraczać kwoty
przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1.
3. W przypadku wypłaty świadczenia z tytułu roszczenia określonego w art. 12
ust. 2 pkt 2 lit. d lub lit. f świadczenie nie może przekraczać kwoty przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, lub jego wielokrotności,
w przypadku gdy roszczenie stanowi wielokrotność wynagrodzenia stanowiącego
podstawę do jego ustalenia.
4. W przypadku gdy sędzia-komisarz wyda, zgodnie z przepisami Prawa
upadłościowego, postanowienie, że określona część wynagrodzenia za pracę
pracownika wykonującego zadania w zakresie zarządu przedsiębiorstwem lub
wynagrodzenie osoby świadczącej usługi związane z zarządem przedsiębiorstwem
upadłego, określone w umowie o pracę lub umowie o świadczenie usług zawartej
przed ogłoszeniem upadłości, lub określona część świadczeń przysługujących
w związku z rozwiązaniem stosunku pracy albo umowy o usługi związane z zarządem
przedsiębiorstwem jest bezskuteczna w stosunku do masy upadłości, a wysokości
części w stosunku do niej skutecznych są niższe niż przeciętne miesięczne
wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 – wysokość wypłacanych świadczeń nie
może odpowiednio przekraczać wysokości roszczenia skutecznego do masy upadłości.

Art. 14a. (uchylony).

Ustawa o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy art. 14

Poprzedni

Art. 13. W przypadku ponownego zaistnienia niewypłacalności, o której mowa w art. 3–6 i art. 8, w odniesieniu do danego pracodawcy przepisy dotyczące zaspokajania roszczeń ze środków Funduszu nie mo...

Nastepny

Art. 15. 1. W okresie miesiąca od daty niewypłacalności pracodawcy, pracodawca, zarządca, syndyk, likwidator lub inna osoba sprawująca zarząd majątkiem pracodawcy sporządza i składa marszałkowi woje...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy
  • Wejscie w życie 1 października 2006
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 18 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka