Art. 143. 1. Poza przypadkami, o których mowa w art. 100, udzielenia
zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej
w okolicznościach, o których mowa w art. 142 ust. 3, cudzoziemcowi odmawia się,
gdy w danym roku kalendarzowym został osiągnięty dotyczący tego cudzoziemca
limit udzielonych zezwoleń określony w przepisach wydanych na podstawie art. 142a
ust. 1.
2. Do odmowy udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy w celu
prowadzenia działalności gospodarczej w okolicznościach, o których mowa
w art. 142 ust. 3, stosuje się przepisy art. 117 pkt 1 i 2.

Art. 143a. W decyzji o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy
w celu prowadzenia działalności gospodarczej w okolicznościach, o których mowa
w art. 142 ust. 3, określa się okres ważności tego zezwolenia i wskazuje się:
1) podmiot powierzający cudzoziemcowi wykonywanie pracy;
2) stanowisko, na jakim cudzoziemiec ma wykonywać pracę.

Ustawa o cudzoziemcach art. 143

Poprzedni

Art. 142. 1. Zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej udziela się cudzoziemcowi, jeżeli celem jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest prowadzenie dzi...

Nastepny

Art. 144. 1. Zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach udziela się cudzoziemcowi, gdy celem jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest podjęcie lub kontynuacja stud...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
  • Wejscie w życie 1 maj 2014
  • Ost. zmiana ustawy 27 kwietnia 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 29 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka