Art. 140. 1. Zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy przez
cudzoziemca delegowanego przez pracodawcę zagranicznego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej udziela się cudzoziemcowi, jeżeli:
1) posiada zezwolenie na pracę w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r.
o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy albo pisemne oświadczenie
pracodawcy o zamiarze powierzenia mu pracy, jeżeli zezwolenie na pracę nie jest
wymagane;
2) posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia
cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) posiada źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie
kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego
utrzymaniu;
4) ma zapewnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania.
2. Do ustalenia, czy cudzoziemiec ubiegający się o udzielenie zezwolenia,
o którym mowa w ust. 1, posiada dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, stosuje się
przepis art. 114 ust. 2.

Ustawa o cudzoziemcach art. 140

Poprzedni

Art. 139. (uchylony). Art. 139a. 1. Zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa udziela się, gdy celem pobytu cudzoziemca na terytorium R...

Nastepny

Art. 141. Przepisu art. 100 ust. 1 pkt 9 nie stosuje się do cudzoziemca czasowo oddelegowanego w celu świadczenia usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez pracodawcę mającego siedzibę na ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
  • Wejscie w życie 1 maj 2014
  • Ost. zmiana ustawy 27 kwietnia 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 29 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka