Art. 139. (uchylony).

Art. 139a. 1. Zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy
w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa udziela się, gdy celem pobytu
cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest wykonywanie pracy
w jednostce przyjmującej, mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
w charakterze pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika
odbywającego staż, oraz są spełnione łącznie następujące warunki:
1) cudzoziemiec:
a) posiada adekwatne do przedmiotu działalności jednostki przyjmującej
kwalifikacje zawodowe i doświadczenie niezbędne w jednostce, do której
ma zostać przeniesiony przez pracodawcę macierzystego – w przypadku
pracy w charakterze pracownika kadry kierowniczej lub specjalisty – albo
dyplom ukończenia studiów wyższych – w przypadku pracy w charakterze
pracownika odbywającego staż,
b) posiada formalne kwalifikacje i spełnia inne warunki, które są wymagane,
w przypadku zamiaru wykonywania pracy w zawodzie regulowanym
w rozumieniu art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej,
c) bezpośrednio przed dniem przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa był
zatrudniony w ramach tego samego przedsiębiorstwa lub tej samej grupy
przedsiębiorstw nieprzerwanie przez okres wynoszący co najmniej:
– 12 miesięcy – w przypadku pracy w charakterze pracownika kadry
kierowniczej lub specjalisty,
– 6 miesięcy – w przypadku pracy w charakterze pracownika
odbywającego staż,
d) posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela
kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
e) ma zapewnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce
zamieszkania,
f) po zakończeniu okresu przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa będzie
mógł przenieść się z powrotem do pracodawcy macierzystego lub innego
przedsiębiorstwa należącego do tej samej grupy przedsiębiorstw, mającego
siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej;
2) umowa, na podstawie której cudzoziemiec ma wykonywać pracę, zawarta
w formie pisemnej, lub dokument wydany przez pracodawcę macierzystego,
stanowiący podstawę przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, określa:
a) okres przeniesienia cudzoziemca wewnątrz przedsiębiorstwa,
b) siedzibę jednostki przyjmującej,
c) stanowisko cudzoziemca w jednostce przyjmującej,
d) wynagrodzenie i inne warunki pracy cudzoziemca w jednostce
przyjmującej.
2. Cudzoziemiec, którego celem pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
jest wykonywanie pracy w charakterze pracownika odbywającego staż w ramach
przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, poza spełnianiem warunków, o których
mowa w ust. 1, posiada umowę dotyczącą odbywania stażu w jednostce przyjmującej,
która określa:
1) program stażu;
2) czas trwania stażu;
3) warunki nadzoru nad cudzoziemcem podczas odbywania przez niego stażu.
3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. d, jest:
1) wyższe niż dochód uprawniający do świadczeń pieniężnych z pomocy
społecznej określonych w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej
w odniesieniu do cudzoziemca oraz każdego członka rodziny pozostającego na
jego utrzymaniu;
2) nie niższe niż wynagrodzenia pracowników wykonujących na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w tym samym wymiarze czasu pracy pracę
porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku;
3) nie niższe niż 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto
w gospodarce narodowej w województwie, w którym jednostka przyjmująca ma
siedzibę, w roku poprzedzającym złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia,
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie
art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach
popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1020, 1540 i
2529 oraz z 2019 r. poz. 1309 i 1622).
4. Do dokumentu potwierdzającego spełnianie warunku, o którym mowa
w ust. 1 pkt 1 lit. c, nie stosuje się przepisu art. 8 ust. 2.

Art. 139b. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw pracy oraz ministrem właściwym do spraw
gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, limit udzielanych w danym roku
kalendarzowym po raz pierwszy zezwoleń, o których mowa w art. 139a ust. 1, który
może obejmować poszczególne województwa, zawody lub rodzaje działalności
jednostek przyjmujących.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
wewnętrznych uwzględni potrzeby rynku pracy oraz względy bezpieczeństwa państwa
i porządku publicznego.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych ogłasza osiągnięcie limitów,
o których mowa w ust. 1, w danym roku kalendarzowym w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia.

Art. 139c. 1. Zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1, w przypadku gdy
celem pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest wykonywanie
pracy w charakterze pracownika odbywającego staż w ramach przeniesienia wewnątrz
przedsiębiorstwa, udziela się na okres do 1 roku.
2. Okres ważności zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1, uwzględnia
okresy, w których cudzoziemiec planuje korzystać z mobilności na terytorium innych
państw członkowskich Unii Europejskiej.

Art. 139d. Uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1, nie
zwalnia od spełnienia określonych odrębnymi przepisami wymogów dotyczących
wykonywania zawodów regulowanych lub działalności.

Art. 139e. Odmawia się wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia
cudzoziemcowi zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1, gdy:
1) pierwszy lub najdłuższy pobyt cudzoziemca na terytorium Unii Europejskiej
w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa ma mieć miejsce na
terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub
2) cudzoziemiec w dniu złożenia wniosku o udzielenie tego zezwolenia:
a) ubiega się o zezwolenie, o którym mowa w art. 144, lub posiada takie
zezwolenie lub
b) ubiega się o zezwolenie, o którym mowa w art. 151, lub posiada takie
zezwolenie, lub
ba) ubiega się o zezwolenie, o którym mowa w art. 151b, lub posiada takie
zezwolenie, lub
c) jest pracownikiem przedsiębiorstwa mającego siedzibę w innym państwie
członkowskim Unii Europejskiej i jest czasowo oddelegowany przez
pracodawcę w celu świadczenia usług na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, lub
d) prowadzi działalność gospodarczą, lub
e) jest zatrudniony przez agencję pracy tymczasowej lub inne
przedsiębiorstwo zajmujące się udostępnianiem pracowników do pracy pod
nadzorem i kierownictwem innego przedsiębiorstwa lub jest przenoszony
wewnątrz przedsiębiorstwa przy udziale podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług pośrednictwa pracy, lub
f) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że ubiega się
o udzielenie kolejnego zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1,
i bezpośrednio przed złożeniem wniosku o jego udzielenie przebywał na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie tego zezwolenia, lub
g) przebywa na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Art. 139f. 1. Poza przypadkami, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1–4,
udzielenia zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1, odmawia się, gdy:
1) jednostka przyjmująca została ustanowiona głównie w celu ułatwiania wjazdu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pracownikom przenoszonym wewnątrz
przedsiębiorstwa lub
2) wjazd cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego pobyt na
tym terytorium może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, lub
3) w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia osoba składająca wniosek
w imieniu i na rzecz jednostki przyjmującej:
a) złożyła wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe
informacje lub dołączyła do niego dokumenty zawierające takie dane lub
informacje lub
b) zeznała nieprawdę lub zataiła prawdę albo podrobiła lub przerobiła
dokument w celu użycia go jako autentycznego lub takiego dokumentu
używała jako autentycznego, lub
4) podmiot będący pracodawcą macierzystym lub jednostką przyjmującą:
a) jest zarządzany lub kontrolowany przez osobę fizyczną prawomocnie:
– ukaraną za wykroczenie, o którym mowa w art. 120 ust. 1 ustawy
z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy, która w ciągu 2 lat od ukarania została ponownie ukarana za
podobne wykroczenie, lub
– ukaraną za wykroczenia, o których mowa w art. 120 ust. 3–5 ustawy
z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy, lub
– skazaną za przestępstwo, o którym mowa w art. 218–221 Kodeksu
karnego, lub
b) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, lub
c) zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków gdy uzyskał
przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych
płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu,
lub
d) nie prowadzi działalności gospodarczej albo została ogłoszona jego
upadłość, lub
5) w danym roku kalendarzowym został osiągnięty dotyczący cudzoziemca
przenoszonego w ramach przedsiębiorstwa limit udzielonych zezwoleń,
o których mowa w art. 139a ust. 1, określony w przepisach wydanych
na podstawie art. 139b ust. 1.
2. Poza przypadkami, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3 i 4 oraz
w art. 100 ust. 1 pkt 1–4 i 8, udzielenia kolejnego zezwolenia, o którym mowa
w art. 139a ust. 1, odmawia się, gdy:
1) okoliczności sprawy wskazują, że poprzedzające je zezwolenie na pobyt czasowy
było wykorzystane w innym celu niż cel, w jakim zostało udzielone, lub
2) upłynął okres przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa na terytorium Unii
Europejskiej, który wynosi:
a) 3 lata – w przypadku pracy w charakterze pracownika kadry kierowniczej
lub specjalisty albo
b) 1 rok – w przypadku pracy w charakterze pracownika odbywającego staż,
lub
3) wniosek o udzielenie tego zezwolenia został złożony podczas nielegalnego
pobytu cudzoziemca, któremu ma być ono udzielone, na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 139g. Poza przypadkami, o których mowa w art. 101 pkt 1 lub 2,
zezwolenie, o którym mowa w art. 139a ust. 1, cofa się, gdy:
1) okoliczności sprawy wskazują, że jest wykorzystywane w innym celu niż cel,
w jakim zostało udzielone, lub
2) wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa
w art. 100 ust. 1 pkt 2, 4 lub 8, lub
3) wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 139f
ust. 1 pkt 1, 3 lub 4.

Art. 139h. W decyzji o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia, o którym mowa
w art. 139a ust. 1, określa się okres ważności tego zezwolenia i wskazuje się:
1) jednostkę przyjmującą;
2) stanowisko, na jakim cudzoziemiec ma wykonywać pracę;
3) najniższe wynagrodzenie, jakie może otrzymywać cudzoziemiec na danym
stanowisku, określone w umowie lub w dokumencie, o których mowa
w art. 139a ust. 1 pkt 2;
4) wymiar czasu pracy cudzoziemca.

Art. 139i. 1. Zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1, udziela lub
odmawia jego udzielenia wojewoda właściwy ze względu na siedzibę jednostki
przyjmującej, w drodze decyzji.
2. Decyzję w sprawie udzielenia zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1,
wydaje się w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku w tej sprawie wraz
z dokumentami niezbędnymi do potwierdzenia danych zawartych we wniosku
i okoliczności uzasadniających ubieganie się o udzielenie tego zezwolenia.
3. Jeżeli do wniosku o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1,
nie zostały dołączone dokumenty niezbędne do potwierdzenia danych zawartych we
wniosku i okoliczności uzasadniających ubieganie się o udzielenie tego zezwolenia,
bieg terminu, o którym mowa w ust. 2, zawiesza się do dnia ich doręczenia
wojewodzie.

Art. 139j. 1. Szef Urzędu przekazuje wojewodzie, który udzielił zezwolenia,
o którym mowa w art. 139a ust. 1, informacje dotyczące cudzoziemca, któremu
zostało ono udzielone, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 8a lit. c tiret pierwsze, lub
zawiadomienie, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 8a lit. f tiret pierwsze, oraz
informacje o sprzeciwie wobec mobilności, której dotyczy to zawiadomienie,
uzyskane od innych państw członkowskich Unii Europejskiej.
2. Jeżeli cudzoziemcowi, który korzysta z mobilności krótkoterminowej lub
długoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika
odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa w innym
państwie członkowskim Unii Europejskiej, cofnięto zezwolenie, o którym mowa
w art. 139a ust. 1, wojewoda przekazuje Szefowi Urzędu kopię decyzji w sprawie
cofnięcia tego zezwolenia.
3. Szef Urzędu niezwłocznie przekazuje informację o cofnięciu zezwolenia,
o którym mowa w art. 139a ust. 1, organom państw członkowskich Unii Europejskiej,
w których, zgodnie z przekazanymi informacjami, cudzoziemiec, któremu zostało
udzielone to zezwolenie, korzysta z mobilności krótkoterminowej lub
długoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika
odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa.

Art. 139k. 1. W postępowaniu w sprawie udzielenia zezwolenia, o którym
mowa w art. 139a ust. 1, stroną postępowania jest wyłącznie jednostka przyjmująca.
2. W postępowaniu w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia, o którym
mowa w art. 139a ust. 1, jednostka przyjmująca zawiadamia niezwłocznie pisemnie
wojewodę o każdej zmianie okoliczności mających wpływ na warunki udzielenia tego
zezwolenia.
3. W postępowaniu w sprawie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 139a
ust. 1, stroną postępowania jest jednostka przyjmująca oraz cudzoziemiec, któremu
zostało ono udzielone.

Art. 139l. 1. Jednostka przyjmująca składa wniosek o udzielenie kolejnego
zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1, nie później niż w ostatnim dniu
legalnego pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepis art. 108 stosuje się
odpowiednio.

Art. 139m. 1. Jednostka przyjmująca zawiadamia pisemnie wojewodę, który
udzielił zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1, w terminie 15 dni roboczych,
o każdej zmianie okoliczności mających wpływ na warunki udzielonego zezwolenia.
2. Jeżeli zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1, udzielił Szef Urzędu
w drugiej instancji, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, kieruje się do wojewody,
który orzekał w sprawie udzielenia zezwolenia, o którym mowa w art. 139a ust. 1,
w pierwszej instancji.

Art. 139ma. Jednostka przyjmująca mająca siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zawiadamia o zamiarze korzystania z mobilności
krótkoterminowej lub długoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty
lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz
przedsiębiorstwa w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej przez cudzoziemca posiadającego zezwolenie, o którym mowa w art. 139a ust. 1, właściwy
organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym cudzoziemiec
zamierza korzystać z tej mobilności, oraz Szefa Urzędu, jeżeli przepisy obowiązujące
w tym państwie członkowskim przewidują wymóg takiego zawiadomienia.

Art. 139n. 1. Mobilność krótkoterminowa pracownika kadry kierowniczej,
specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz
przedsiębiorstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalna,
w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:
1) celem pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemca będącego
pracownikiem kadry kierowniczej, specjalistą lub pracownikiem odbywającym
staż jest wykonywanie pracy w jednostce przyjmującej mającej siedzibę
w Rzeczypospolitej Polskiej w charakterze pracownika kadry kierowniczej,
specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia
wewnątrz przedsiębiorstwa;
2) posiadany przez cudzoziemca dokument pobytowy, o którym mowa
w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, wydany przez inne państwo
członkowskie Unii Europejskiej, zawiera adnotację „ICT”;
3) Szef Urzędu otrzymał zawiadomienie od jednostki przyjmującej mającej siedzibę
w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, które wydało temu
cudzoziemcowi dokument pobytowy, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a
rozporządzenia nr 1030/2002, zawierający adnotację „ICT”, o zamiarze
korzystania przez cudzoziemca z tej mobilności i nie wydał decyzji o sprzeciwie
w terminie 20 dni.
2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, sporządza się w języku
polskim i wnosi się je w formie pisemnej, w postaci papierowej albo w postaci
elektronicznej wnoszonej na elektroniczną skrzynkę podawczą Szefa Urzędu, o której
mowa w art. 3 pkt 17 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730, 848 i
1590). Zawiadomienie to zawiera następujące dane lub informacje dotyczące
cudzoziemca:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) datę i miejsce urodzenia;
3) płeć;
4) obywatelstwo;
5) stanowisko, na którym cudzoziemiec będzie wykonywał pracę;
6) planowany okres lub okresy wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
7) nazwę państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które wydało cudzoziemcowi
dokument pobytowy, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia
nr 1030/2002, z adnotacją „ICT”;
7a) okres ważności dokumentu pobytowego, o którym mowa
w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, z adnotacją „ICT”;
8) nazwę i adres jednostki przyjmującej mającej siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oraz pracodawcy macierzystego cudzoziemca;
9) imię, nazwisko, stanowisko służbowe oraz podpis osoby lub osób uprawnionych
do reprezentowania jednostki przyjmującej mającej siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, jednostka przyjmująca
mająca siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej dołącza:
1) dowód, że jednostka przyjmująca mająca siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej spełnia warunki, o których mowa w art. 3 pkt 5b;
2) dowód, że cudzoziemiec posiada formalne kwalifikacje i spełnia inne warunki,
które są wymagane w przypadku zamiaru wykonywania pracy w zawodzie
regulowanym w rozumieniu art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r.
o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach
członkowskich Unii Europejskiej;
3) umowę, na podstawie której cudzoziemiec ma wykonywać pracę, zawartą
w formie pisemnej, lub dokument, o którym mowa w art. 139a ust. 1 pkt 2;
4) kopię ważnego dokumentu podróży cudzoziemca.
4. Dokumenty, o których mowa w ust. 3, sporządzone w języku obcym dołącza
się wraz z tłumaczeniem przysięgłym na język polski.
5. Termin, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, liczy się od dnia doręczenia Szefowi
Urzędu zawiadomienia wraz ze wszystkimi dokumentami, o których mowa w ust. 3,
i pod warunkiem spełnienia wymogu, o którym mowa w ust. 4.
6. Szef Urzędu wydaje decyzję o sprzeciwie, w przypadku gdy:
1) jednostka przyjmująca mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
nie spełnia warunków, o których mowa w art. 3 pkt 5b, lub
2) cudzoziemiec nie posiada formalnych kwalifikacji lub nie spełnia innych
warunków, które są wymagane w przypadku zamiaru wykonywania pracy
w zawodzie regulowanym w rozumieniu art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 22 grudnia
2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach
członkowskich Unii Europejskiej, lub
3) wynagrodzenie określone w umowie, na podstawie której cudzoziemiec ma
wykonywać pracę, lub w dokumencie, o którym mowa w art. 139a ust. 1 pkt 2,
jest niższe niż wynagrodzenie pracowników wykonujących na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej pracę porównywalnego rodzaju i na porównywalnym
stanowisku, lub
4) okres ważności posiadanego przez cudzoziemca dokumentu pobytowego,
o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, wydanego
przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej, zawierającego adnotację
„ICT”, nie obejmuje okresu planowanej mobilności krótkoterminowej
pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż,
w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, lub
5) przemawiają za tym względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub
ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, lub
6) zawiadomienie zawiera nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje
lub dołączone do niego dokumenty zawierają takie dane lub informacje, lub
zostały podrobione lub przerobione, lub
7) obowiązuje wpis danych cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, lub
8) dane cudzoziemca znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów
odmowy wjazdu.
7. Po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, Szef Urzędu
zwraca się do Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego
Policji, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w razie potrzeby także do
innych organów, o przekazanie informacji, czy zachodzą okoliczności, o których
mowa w ust. 6 pkt 5.
8. Organy, o których mowa w ust. 7, przekazują informację, o której mowa
w ust. 7, w terminie 15 dni od dnia otrzymania wniosku.
9. Jeżeli organ obowiązany do przekazania informacji, o której mowa w ust. 7,
nie przekaże informacji w terminie, o którym mowa w ust. 8, uznaje się, że wymóg
uzyskania informacji został spełniony.
10. Wymiana informacji między Szefem Urzędu a organami, o których mowa
w ust. 7, może odbywać się za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
11. Decyzja Szefa Urzędu o sprzeciwie jest ostateczna.
12. Szef Urzędu niezwłocznie informuje organ państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, które wydało cudzoziemcowi dokument pobytowy, o którym mowa
w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, wydany przez inne państwo
członkowskie Unii Europejskiej, z adnotacją „ICT”, o wydaniu decyzji o sprzeciwie.

Art. 139o. 1. Zezwolenia na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej
pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż,
w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa udziela się cudzoziemcowi
będącemu pracownikiem kadry kierowniczej, specjalistą lub pracownikiem
odbywającym staż, gdy celem jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
jest wykonywanie pracy w jednostce przyjmującej mającej siedzibę w
Rzeczypospolitej Polskiej w charakterze pracownika kadry kierowniczej, specjalisty
lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz
przedsiębiorstwa oraz spełnione są łącznie następujące warunki:
1) cudzoziemiec:
a) posiada formalne kwalifikacje i spełnia inne warunki, które są wymagane
w przypadku zamiaru powierzenia mu wykonywania pracy w zawodzie
regulowanym w rozumieniu art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r.
o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach
członkowskich Unii Europejskiej,
aa) posiada dokument pobytowy, o którym mowa
w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, z adnotacją „ICT”,
wydany przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej,
b) posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
c) ma zapewnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsce
zamieszkania,
d) po zakończeniu okresu przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa będzie
mógł przenieść się z powrotem do pracodawcy macierzystego lub innego
przedsiębiorstwa należącego do tej samej grupy przedsiębiorstw, mającego
siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej;
2) umowa, na podstawie której cudzoziemiec ma wykonywać pracę, zawarta
w formie pisemnej, lub dokument wydany przez pracodawcę macierzystego,
stanowiący podstawę przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, określa:
a) okres przeniesienia cudzoziemca wewnątrz przedsiębiorstwa,
b) siedzibę jednostki przyjmującej,
c) stanowisko cudzoziemca w jednostce przyjmującej,
d) wynagrodzenie i inne warunki pracy cudzoziemca w jednostce
przyjmującej.
2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. d, jest:
1) wyższe niż dochód uprawniający do świadczeń pieniężnych z pomocy
społecznej określonych w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej
w odniesieniu do cudzoziemca oraz każdego członka rodziny pozostającego na
jego utrzymaniu;
2) nie niższe niż wynagrodzenie pracowników wykonujących na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w tym samym wymiarze czasu pracy pracę
porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku;
3) nie niższe niż 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto
w gospodarce narodowej w województwie, w którym jednostka przyjmująca ma
siedzibę, w roku poprzedzającym złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia,
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie
art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach
popierania budownictwa mieszkaniowego.

Art. 139p. 1. Zezwolenia, o którym mowa w art. 139o ust. 1, udziela się na okres
nie dłuższy niż okres ważności posiadanego przez cudzoziemca dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, z adnotacją „ICT”, wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej.
2. Zezwolenia, o którym mowa w art. 139o ust. 1, w przypadku gdy celem
pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest wykonywanie pracy
w charakterze pracownika odbywającego staż w ramach przeniesienia wewnątrz
przedsiębiorstwa, udziela się na okres do 1 roku, z tym że okres ten nie może być
dłuższy niż okres ważności posiadanego przez cudzoziemca dokumentu pobytowego,
o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, z adnotacją „ICT”,
wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Art. 139q. Uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w art. 139o ust. 1, nie
zwalnia od spełnienia określonych odrębnymi przepisami wymogów dotyczących
wykonywania zawodów regulowanych lub działalności.

Art. 139r. Odmawia się wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia
cudzoziemcowi zezwolenia, o którym mowa w art. 139o ust. 1, gdy cudzoziemiec
w dniu złożenia wniosku o udzielenie tego zezwolenia:
1) ubiega się o zezwolenie, o którym mowa w art. 144, lub posiada takie zezwolenie
lub
2) ubiega się o zezwolenie, o którym mowa w art. 151, lub posiada takie
zezwolenie, lub
2a) ubiega się o zezwolenie, o którym mowa w art. 151b, lub posiada takie
zezwolenie, lub
3) jest pracownikiem przedsiębiorstwa mającego siedzibę w innym państwie
członkowskim Unii Europejskiej i jest czasowo oddelegowany przez pracodawcę
w celu świadczenia usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
4) prowadzi działalność gospodarczą, lub
5) jest zatrudniony przez agencję pracy tymczasowej lub inne przedsiębiorstwo
zajmujące się udostępnianiem pracowników do pracy pod nadzorem
i kierownictwem innego przedsiębiorstwa lub jest przenoszony wewnątrz
przedsiębiorstwa przy udziale podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą
w zakresie świadczenia usług pośrednictwa pracy.

Art. 139s. 1. Poza przypadkami, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1–4 i 8,
udzielenia zezwolenia, o którym mowa w art. 139o ust. 1, odmawia się, gdy:
1) upłynął okres ważności posiadanego przez cudzoziemca dokumentu
pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002,
z adnotacją „ICT”, wydanego przez inne państwo członkowskie Unii
Europejskiej lub
2) w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia osoba składająca wniosek
w imieniu i na rzecz jednostki przyjmującej:
a) złożyła wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe
informacje lub dołączyła do niego dokumenty zawierające takie dane lub
informacje, lub
b) zeznała nieprawdę lub zataiła prawdę albo podrobiła lub przerobiła
dokument w celu użycia go jako autentycznego lub takiego dokumentu
używała jako autentycznego, lub
3) podmiot będący pracodawcą macierzystym lub jednostką przyjmującą:
a) jest zarządzany lub kontrolowany przez osobę fizyczną prawomocnie:
– ukaraną za wykroczenie, o którym mowa w art. 120 ust. 1 ustawy
z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy, która w ciągu 2 lat od ukarania została ponownie ukarana za
podobne wykroczenie, lub
– ukaraną za wykroczenia, o których mowa w art. 120 ust. 3–5 ustawy
z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy, lub
– skazaną wyrokiem za przestępstwo, o którym mowa w art. 218–
221 Kodeksu karnego, lub
b) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, lub
c) zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków gdy uzyskał
przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych
płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu,
lub
d) nie prowadzi działalności gospodarczej albo została ogłoszona jego
upadłość, lub
4) upłynął okres przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa na terytorium Unii
Europejskiej, który wynosi:
a) 3 lata – w przypadku pracy w charakterze pracownika kadry kierowniczej
lub specjalisty albo
b) 1 rok – w przypadku pracy w charakterze pracownika odbywającego staż,
lub
5) wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy został złożony podczas
nielegalnego pobytu cudzoziemca, któremu ma być ono udzielone, na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Poza przypadkami, o których mowa w ust. 1 oraz art. 100 ust. 1 pkt 1–4 i 8,
udzielenia kolejnego zezwolenia, o którym mowa w art. 139o ust. 1, odmawia się,
gdy:
1) jednostka przyjmująca została ustanowiona głównie w celu ułatwiania wjazdu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pracownikom przenoszonym wewnątrz
przedsiębiorstwa lub
2) okoliczności sprawy wskazują, że poprzedzające je zezwolenie na pobyt czasowy
było wykorzystane w innym celu niż cel, w jakim zostało udzielone.

Art. 139t. 1. Jednostka przyjmująca składa wniosek o udzielenie zezwolenia,
o którym mowa w art. 139o ust. 1, cudzoziemcowi, który przebywa na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, nie później niż w ostatnim dniu jego legalnego pobytu na
tym terytorium.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 108 stosuje się
odpowiednio.
3. W przypadku gdy jednostka przyjmująca składa wniosek o udzielenie
zezwolenia, o którym mowa w art. 139o ust. 1, cudzoziemcowi, który przebywa poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepisy art. 108 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 stosuje się
odpowiednio, w razie zgodnego z prawem wjazdu cudzoziemca na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej po złożeniu tego wniosku.
Art. 139u. Do zezwolenia, o którym mowa w art. 139o ust. 1, stosuje się
odpowiednio przepisy art. 139g, art. 139h, art. 139i, art. 139j ust. 3, art. 139k
i art. 139m.

Art. 139w. 1. Wojewoda przekazuje Szefowi Urzędu kopię decyzji o udzieleniu
lub cofnięciu zezwolenia, o którym mowa w art. 139o ust. 1.
2. Szef Urzędu przekazuje wojewodzie, który udzielił zezwolenia, o którym
mowa w art. 139o ust. 1, informacje dotyczące cudzoziemca, któremu zostało ono
udzielone, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 8a lit. d tiret pierwsze.

Ustawa o cudzoziemcach art. 139

DODAJ