Art. 134. Karami dyscyplinarnymi są:
1) upomnienie;
2) nagana;
3) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;
4) wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe;
5) obniżenie stopnia;
6) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby;
7) wydalenie ze służby.

Art. 134a. Kara upomnienia i kara nagany oznaczają wytknięcie ukaranemu
przez przełożonego dyscyplinarnego niewłaściwego postępowania.

Art. 134b. (uchylony).

Art. 134c. Kara ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym
stanowisku oznacza wytknięcie ukaranemu niewłaściwego postępowania
i uprzedzenie go, że jeżeli ponownie popełni przewinienie dyscyplinarne, zostanie
wyznaczony na niższe stanowisko służbowe lub ukarany surowszą karą dyscyplinarną.

Art. 134d. 1. Kara wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe oznacza
odwołanie lub zwolnienie z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego
i powołanie lub mianowanie na stanowisko służbowe niższe od dotychczas
zajmowanego. Wymierzenie kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe
powoduje utratę uprawnień, o których mowa w art. 6e ust. 3 i art. 103 ust. 2.
2. Przed zatarciem kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe policjanta
nie można powołać lub mianować na wyższe stanowisko służbowe.

Art. 134e. 1. Kara obniżenia stopnia oznacza obniżenie posiadanego stopnia policyjnego.
2. Karę obniżenia stopnia można wymierzyć tylko obok kary wyznaczenia na
niższe stanowisko służbowe, kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby albo
kary wydalenia ze służby.

Art. 134ea. Kara ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby oznacza
wytknięcie ukaranemu niewłaściwego postępowania i uprzedzenie go, że jeżeli
ponownie popełni przewinienie dyscyplinarne, zostanie wydalony ze służby.

Art. 134f. Kara wydalenia ze służby oznacza zwolnienie ze służby w Policji.

Art. 134g. 1. Za popełnione przewinienie dyscyplinarne można wymierzyć tylko
jedną karę dyscyplinarną.
2. Za popełnienie kilku przewinień dyscyplinarnych można wymierzyć jedną
karę dyscyplinarną, odpowiednio surowszą.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się z zastrzeżeniem art. 134e ust. 2.

Art. 134h. 1. Obwinionemu wymierza się karę dyscyplinarną współmierną do
popełnionego przewinienia dyscyplinarnego oraz stopnia zawinienia.
1a. Przy wymierzaniu kary dyscyplinarnej uwzględnia się okoliczności
popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, jego skutki, w tym następstwa negatywne
dla służby, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na obwinionym obowiązków, pobudki działania, zachowanie obwinionego przed popełnieniem przewinienia dyscyplinarnego i po jego popełnieniu, dotychczasowy przebieg służby, opinię
służbową, okres pozostawania w służbie, a także istotne w sprawie okoliczności,
zarówno łagodzące, jak i obciążające.
2. Na zaostrzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności
popełnienia przewinienia dyscyplinarnego:
1) działanie z motywacji zasługującej na szczególne potępienie, w stanie
nietrzeźwości albo w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka;
2) popełnienie przewinienia dyscyplinarnego przez policjanta przed zatarciem
wymierzonej mu kary dyscyplinarnej;
3) poważne skutki przewinienia dyscyplinarnego, zwłaszcza istotne zakłócenie
realizacji zadań Policji lub naruszenia dobrego imienia Policji;
4) działanie w obecności podwładnego, wspólnie z nim lub na jego szkodę.
3. Na złagodzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności
popełnienia przewinienia dyscyplinarnego:
1) nieumyślność jego popełnienia;
2) podjęcie przez policjanta starań o zmniejszenie jego skutków;
3) brak należytego doświadczenia zawodowego lub dostatecznych umiejętności zawodowych;
4) dobrowolne poinformowanie przełożonego dyscyplinarnego o popełnieniu
przewinienia dyscyplinarnego przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego.
4. Przełożony dyscyplinarny uwzględnia okoliczności, o których mowa w ust. 1–
3, wyłącznie w stosunku do policjanta, którego one dotyczą.

Art. 134ha. 1. Podstawę wszelkich rozstrzygnięć w postępowaniach
dyscyplinarnych stanowią ustalenia faktyczne.
2. Przełożony dyscyplinarny i rzecznik dyscyplinarny kształtują swoje
przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych
swobodnie, z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań
wiedzy i doświadczenia życiowego.
3. Przełożony dyscyplinarny i rzecznik dyscyplinarny rozstrzygają samodzielnie
zagadnienia faktyczne i prawne oraz nie są związani rozstrzygnięciem sądu lub innego organu. Prawomocne rozstrzygnięcia sądu kształtujące prawo lub stosunek prawny są jednak wiążące.

Art. 134i. 1. Przełożony dyscyplinarny, jeżeli zachodzi uzasadnione
przypuszczenie popełnienia przez policjanta przewinienia dyscyplinarnego:
1) wszczyna postępowanie dyscyplinarne:
a) z własnej inicjatywy,
b) na wniosek bezpośredniego przełożonego policjanta,
c) na polecenie wyższego przełożonego,
d) na żądanie sądu lub prokuratora,
e) wskutek złożenia sprzeciwu, o którym mowa w art. 132 ust. 4d;
2) może wszcząć postępowanie dyscyplinarne na wniosek innego zainteresowanego
organu, instytucji lub pokrzywdzonego.
1a. Wszczęcie postępowania dyscyplinarnego następuje w drodze
postanowienia, którego odpis niezwłocznie doręcza się obwinionemu.
1b. Pokrzywdzonym jest osoba, której dobro prawne zostało bezpośrednio
naruszone przez przewinienie dyscyplinarne.
2. Wyższy przełożony dyscyplinarny lub Komendant Główny Policji mogą
wszcząć lub przejąć do prowadzenia postępowanie dyscyplinarne przed wydaniem
orzeczenia, jeżeli w jego ocenie jest to konieczne z uwagi na charakter sprawy.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d i pkt 2, przełożony
dyscyplinarny lub Komendant Główny Policji zawiadamiają odpowiednio sąd lub
prokuratora oraz organ lub instytucję albo pokrzywdzonego o wszczęciu
postępowania dyscyplinarnego i wyniku tego postępowania. Materiały przekazane
przez sąd, prokuratora, organ, instytucję albo pokrzywdzonego włącza się do akt
postępowania dyscyplinarnego.
4. Jeżeli zachodzą wątpliwości co do popełnienia przewinienia dyscyplinarnego,
jego kwalifikacji prawnej albo tożsamości sprawcy, przed wszczęciem postępowania
dyscyplinarnego przełożony dyscyplinarny zleca przeprowadzenie czynności
wyjaśniających. Czynności te należy ukończyć w terminie 30 dni. W szczególnych
przypadkach ze względu na charakter sprawy czynności wyjaśniające za zgodą
przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych mogą być kontynuowane
w terminie nie dłuższym niż 60 dni od dnia wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 4a.
4a. Rozpoczęcie czynności wyjaśniających następuje w drodze postanowienia.
4b. Postanowienie, o którym mowa w ust. 4a, zawiera:
1) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe przełożonego dyscyplinarnego;
2) datę wydania;
3) podstawę prawną;
4) datę otrzymania przez przełożonego dyscyplinarnego informacji
uzasadniających przeprowadzenie czynności wyjaśniających;
5) określenie okoliczności stanowiących przedmiot czynności wyjaśniających;
6) wskazanie rzecznika dyscyplinarnego do prowadzenia czynności
wyjaśniających;
7) podpis przełożonego dyscyplinarnego i urzędową pieczęć jednostki
organizacyjnej Policji albo urzędową pieczęć ministra właściwego do spraw
wewnętrznych.
4c. Jeżeli w toku czynności wyjaśniających zostały ujawnione inne okoliczności
wskazujące na możliwość popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, rzecznik
dyscyplinarny za zgodą przełożonego dyscyplinarnego może poszerzyć zakres
okoliczności stanowiących przedmiot czynności wyjaśniających, o których mowa
w ust. 4b pkt 5.
4d. W toku czynności wyjaśniających nie przeprowadza się dowodu z opinii
biegłego ani czynności wymagających spisania protokołu.
4e. Z czynności wyjaśniających rzecznik dyscyplinarny sporządza
sprawozdanie, w którym w szczególności przedstawia wnioski dotyczące wszczęcia
postępowania dyscyplinarnego, odstąpienia od wszczęcia postępowania
dyscyplinarnego albo odstąpienia od wszczęcia postępowania dyscyplinarnego
i przeprowadzenia rozmowy dyscyplinującej ze sprawcą przewinienia dyscyplinarnego.
4f. W przypadku wszczęcia postępowania dyscyplinarnego materiały zebrane
podczas przeprowadzania czynności wyjaśniających stają się materiałami
postępowania dyscyplinarnego.
4g. Wyższy przełożony dyscyplinarny lub Komendant Główny Policji może
zlecić przeprowadzenie lub przeprowadzić czynności wyjaśniające w sprawach
dotyczących policjantów podległych przełożonym dyscyplinarnym, jeżeli w jego
ocenie jest to konieczne ze względu na charakter sprawy.
5. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się z dniem wydania postanowienia
o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego. Policjanta, co do którego wydano
postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, uważa się za obwinionego.
5a. Celem postępowania dyscyplinarnego jest w szczególności:
1) ustalenie, czy czyn, którego popełnienie zarzucono obwinionemu, został
popełniony i czy obwiniony jest jego sprawcą;
2) wyjaśnienie przyczyn i okoliczności popełnienia czynu, o którym mowa w pkt 1;
3) zebranie i utrwalenie dowodów w sprawie.
5b. Przełożony dyscyplinarny i wyższy przełożony dyscyplinarny badają swoją
właściwość przed podjęciem czynności w sprawach dyscyplinarnych, a w przypadku
stwierdzenia braku właściwości przekazują sprawę odpowiednio uprawnionemu
przełożonemu dyscyplinarnemu albo wyższemu przełożonemu dyscyplinarnemu.
5c. Rzecznik dyscyplinarny przekazuje niezwłocznie przełożonemu
dyscyplinarnemu dokumenty w sprawach dyscyplinarnych zastrzeżonych do jego właściwości.
6. Postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego zawiera:
1) oznaczenie przełożonego dyscyplinarnego;
2) datę wydania postanowienia;
3) stopień, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego;
4) opis przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu wraz z jego kwalifikacją prawną;
5) uzasadnienie faktyczne zarzucanego przewinienia dyscyplinarnego;
6) oznaczenie rzecznika dyscyplinarnego prowadzącego postępowanie;
7) podpis z podaniem stopnia, imienia i nazwiska przełożonego dyscyplinarnego;
8) pouczenie o uprawnieniach przysługujących obwinionemu w toku postępowania dyscyplinarnego;
9) datę otrzymania przez przełożonego dyscyplinarnego informacji uzasadniającej
podejrzenie popełnienia przez policjanta zarzucanego mu czynu.
7. W przypadku uchylenia w postępowaniu odwoławczym orzeczenia, o którym
mowa w art. 135fa ust. 1, i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia za dzień
wszczęcia postępowania dyscyplinarnego przyjmuje się dzień wydania orzeczenia,
o którym mowa w art. 135fa ust. 1.

Ustawa o Policji art. 134

Poprzedni

Art. 133. 1. Przełożonym dyscyplinarnym jest przełożony, o którym mowa w art. 32 ust. 1. Taką samą władzę dyscyplinarną posiada policjant, któremu powierzono pełnienie obowiązków na stanowisku służb...

Nastepny

Art. 135. 1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, jeżeli: 1) czynności wyjaśniające nie potwierdziły popełnienia czynu stanowiącego przewinienie dyscyplinarne; 2) upłynęły terminy określo...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji
  • Wejscie w życie 10 maja 1990
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 01 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka