Art. 12. 1. Stopień dyplomatyczny można, z zastrzeżeniem ust. 2, art. 7 ust. 2
oraz art. 18 ust. 1, nadać członkowi służby zagranicznej, który:
1) odbył, z zastrzeżeniem art. 40 ust. 2, aplikację dyplomatyczno-konsularną, o
której mowa w art. 38, albo jest urzędnikiem służby cywilnej lub ukończył
Krajową Szkołę Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej Lecha Kaczyńskiego;
2) złożył egzamin dyplomatyczno-konsularny;
3) zna co najmniej dwa języki obce;
4) posiada tytuł magistra lub równorzędny;
5) wykazuje się odpowiednim stanem zdrowia psychicznego i fizycznego.
2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach członkowi służby zagranicznej
niespełniającemu wymagań określonych w ust. 1 pkt 1–4, w związku z
wykonywaniem zadań w placówce zagranicznej, można nadać stopień dyplomatyczny
na czas niezbędny do wykonywania tych zadań.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) rodzaje badań lekarskich, jakim podlega członek służby zagranicznej ubiegający
się o stopień dyplomatyczny,
2) rodzaje dokumentów potwierdzających spełnienie warunków, o których mowa w
ust. 1 pkt 3 i 5
– mając na względzie charakter zadań wykonywanych przez członków personelu
dyplomatyczno-konsularnego.

Ustawa o służbie zagranicznej art. 12

DODAJ