Art. 11. 1. Przepisy art. 8, art. 9 i art. 10 mają odpowiednie zastosowanie
również wobec osób, co do których zachodzą przesłanki do stwierdzenia nieważności
orzeczenia, jeżeli oskarżonego uniewinniono lub postępowanie umorzono
z powodów, o których mowa w art. 17 § 1 pkt 1 i 2 Kodeksu postępowania karnego,
i nie zostało prawomocnie zasądzone odszkodowanie i zadośćuczynienie, a osoby te
były zatrzymane lub tymczasowo aresztowane. Roszczenia o odszkodowanie i zadośćuczynienie nie przedawniają się.
2. Przepis ust. 1 ma odpowiednie zastosowanie wobec osób pozbawionych życia
albo wolności przez organy, o których mowa w art. 1 ust. 1, bez przeprowadzenia
zakończonego orzeczeniem postępowania.
3. Przepisy art. 8b mają odpowiednie zastosowanie wobec dzieci osób, o których
mowa w ust. 1 i 2. Roszczenia o odszkodowanie i zadośćuczynienie nie przedawniają się.
Art. 10. 1. W przypadku stwierdzenia nieważności orzeczenia, osobie uprawnionej zwraca się mienie, którego przepadek lub konfiskatę orzeczono na rzecz Skarbu Państwa, oraz przedmioty zatrzymane w to...
Art. 12. Sprawy o czyny lub z powodu działalności określonych w art. 1, w których do dnia wejścia ustawy w życie nie rozpoznano wniesionej rewizji nadzwyczajnej lub złożonego wniosku o wznowienie po...
Powiązania
Powiązane orzeczenia (4) II AKa 335/12 Wyrok SA we Wrocławiu z 20 listopada 2012 r. w sprawie o odszkodowanie za niesłuszne skazanie. II AKa 196/18 Wyrok SA we Wrocławiu z 18 lipca 2018 r. w sprawie o zadośćuczynienie. II AKa 216/14 Wyrok SA we Wrocławiu z 14 sierpnia 2014 r. w sprawie o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne pozbawienie wolności. II AKa 195/12 Wyrok SA we Wrocławiu z 11 lipca 2012 r. w sprawie o odszkodowanie i zadośćuczynienie.Szczegóły
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców