Art. 11. 1. Na podstawie ustaleń własnych, oddziałowego (wydziałowego) lub
grupowego społecznego inspektora pracy zakładowy społeczny inspektor pracy
wydaje kierownikowi zakładu pracy, w formie pisemnej, zalecenie usunięcia
w określonym terminie stwierdzonych uchybień.
2. W razie bezpośredniego zagrożenia mogącego spowodować wypadek przy
pracy, zakładowy społeczny inspektor pracy występuje do kierownika zakładu
pracy o natychmiastowe usunięcie tego zagrożenia, a w wypadku niepodjęcia
odpowiednich działań wydaje, w formie pisemnej, zalecenie wstrzymania pracy
danego urządzenia technicznego lub określonych robót, zawiadamiając o tym
równocześnie zakładowe organizacje związkowe.
3. Kierownik zakładu pracy może wnieść sprzeciw od zalecenia zakładowego
społecznego inspektora pracy do właściwego inspektora pracy Państwowej
Inspekcji Pracy. Sprzeciw od zalecenia, o którym mowa w ust. 1, wnosi się
w terminie 7 dni od dnia doręczenia zalecenia, a od zalecenia, o którym mowa
w ust. 2 – niezwłocznie.
4. W razie wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 3, inspektor pracy
Państwowej Inspekcji Pracy wydaje decyzję lub podejmuje inne środki prawne
przewidziane w przepisach o Państwowej Inspekcji Pracy.

Ustawa o społecznej inspekcji pracy art. 11

DODAJ