Art. 11. 1. Na stanowisko komornika może zostać powołana osoba, która:
1) posiada obywatelstwo polskie;
2) ma pełną zdolność do czynności prawnych;
3) jest nieskazitelnego charakteru;
4) nie była karana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
5) nie jest podejrzana o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub
przestępstwo skarbowe;
6) ukończyła wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała
tytuł magistra prawa lub zagraniczne studia prawnicze uznane
w Rzeczypospolitej Polskiej;
7) jest zdolna, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków komornika;
8) odbyła aplikację komorniczą, zwaną dalej „aplikacją”;
9) złożyła egzamin komorniczy;
10) pracowała w charakterze asesora przez okres co najmniej 2 lata;
11) ukończyła 28 lat.
2. Wymogi, o których mowa w ust. 1 pkt 8–10, nie dotyczą osób, które:
1) uzyskały tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora
habilitowanego nauk prawnych;
2) po uzyskaniu stopnia naukowego doktora nauk prawnych przez okres co
najmniej 4 lat, w okresie nie dłuższym niż 6 lat przed dniem złożenia wniosku
o powołanie na stanowisko komornika, były zatrudnione na podstawie umowy
o pracę na stanowiskach związanych ze stosowaniem lub tworzeniem prawa;
3) zajmowały stanowisko sędziego lub prokuratora;
4) zajmowały stanowisko asesora sądowego przez okres co najmniej 2 lat;
5) zajmowały stanowisko referendarza sądowego przez okres co najmniej 2 lat;
6) wykonywały zawód adwokata, radcy prawnego lub notariusza przez okres co
najmniej 2 lat;
7) zajmowały stanowisko radcy Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej
Polskiej przez okres co najmniej 2 lat.
3. Wymogi, o których mowa w ust. 1 pkt 8 i 9, nie dotyczą osób, które
ukończyły aplikację sędziowską, prokuratorską, adwokacką, radcowską lub
notarialną i zdały egzamin sędziowski, prokuratorski, adwokacki, radcowski lub
notarialny, oraz osób, które były zatrudnione na stanowisku referendarza
sądowego.
4. Wymóg, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, nie dotyczy osób:
1) które w okresie nie dłuższym niż 6 lat przed dniem złożenia wniosku
o dopuszczenie do egzaminu komorniczego przez okres co najmniej 3 lat
wykonywały obowiązki aplikanta sądowego i aplikanta prokuratorskiego lub
były zatrudnione na stanowisku asystenta prokuratora, starszego asystenta
prokuratora, asystenta sędziego, starszego asystenta sędziego lub były
zatrudnione w Sądzie Najwyższym, Naczelnym Sądzie Administracyjnym,
Trybunale Konstytucyjnym lub międzynarodowym organie sądowym,
w szczególności Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub
Europejskim Trybunale Praw Człowieka, i wykonywały zadania
odpowiadające czynnościom asystenta sędziego;
2) które po ukończeniu wyższych studiów prawniczych przez okres co najmniej
3 lat, w okresie nie dłuższym niż 6 lat przed dniem złożenia wniosku
o dopuszczenie do egzaminu komorniczego, wykonywały, na podstawie
umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, wymagające wiedzy prawniczej
czynności bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez
adwokata lub radcę prawnego w kancelarii adwokackiej, zespole
adwokackim, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej lub
komandytowo-akcyjnej, o której mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja
1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2019 r. poz. 1513, 1673 i 2020), lub
kancelarii radcy prawnego, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej,
komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o której mowa w art. 8 ust. 1
ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2115
i 2193 oraz z 2019 r. poz. 730, 1673 i 2020);
3) które po ukończeniu wyższych studiów prawniczych przez okres co najmniej
3 lat, w okresie nie dłuższym niż 6 lat przed dniem złożenia wniosku
o dopuszczenie do egzaminu komorniczego, wykonywały, na podstawie
umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane z czynnościami wykonywanymi przez notariusza w kancelarii notarialnej;
4) które w terminie określonym w art. 16 nie złożyły wniosku o powołanie na
stanowisko komornika.
5. Okresy zatrudnienia, o których mowa w ust. 4 pkt 1–3, ustala się jako sumę
okresów obliczonych z zachowaniem proporcjonalności ich wymiaru.

Ustawa o komornikach sądowych art. 11

Poprzedni

Art. 10. 1. W sprawach, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1–2a, wierzyciel ma prawo wyboru komornika na obszarze właściwości sądu apelacyjnego, na którym znajduje się siedziba kancelarii komornika ...

Nastepny

Art. 12. 1. Minister Sprawiedliwości na wniosek zainteresowanego powołuje go na stanowisko komornika, w drodze decyzji, po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby komorniczej o zainteresowanym. Rada...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2019
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 04 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka