Art. 113. § 1. Obwiniony może ustanowić obrońcę spośród sędziów,
prokuratorów, adwokatów lub radców prawnych.
§ 2. Jeżeli obwiniony nie może brać udziału w postępowaniu przed sądem
dyscyplinarnym z powodu choroby, prezes sądu dyscyplinarnego albo sąd
dyscyplinarny wyznacza, na uzasadniony wniosek obwinionego, obrońcę z urzędu
spośród adwokatów lub radców prawnych. We wniosku obwiniony jest
obowiązany wykazać poprzez złożenie zaświadczenia wystawionego przez lekarza
sądowego, że jego stan zdrowia uniemożliwia mu udział w postępowaniu
dyscyplinarnym.
§ 3. W wyjątkowych przypadkach, gdy z okoliczności wynika, że niezłożenie
wniosku nastąpiło z przyczyn niezależnych od obwinionego, obrońcę z urzędu
można wyznaczyć bez wniosku, o którym mowa w § 2.
§ 4. Po ustaniu niemożności wzięcia udziału w postępowaniu dyscyplinarnym
przez obwinionego, prezes sądu dyscyplinarnego albo sąd dyscyplinarny zwalnia
obrońcę z jego obowiązków, chyba że ujawniły się inne okoliczności uzasadniające
udział obrońcy w postępowaniu.

Art. 113a. Czynności związane z wyznaczeniem obrońcy z urzędu oraz
podjęciem przez niego obrony nie wstrzymują biegu postępowania.

Art. 113b. W sprawach uregulowanych w niniejszym rozdziale nie stosuje
się przepisu art. 117 § 2 Kodeksu postępowania karnego, chyba że ustawa nakazuje
zawiadomienie uczestnika o terminie czynności procesowej, a brak jest dowodu, że
został on o nim powiadomiony.

Prawo o ustroju sądów powszechnych art. 113

DODAJ