Art. 110. § 1. (uchylony)
§ 1a. (uchylony)
§ 2. (uchylony)
§ 3. (uchylony)
§ 3a. Organ egzekucyjny podejmuje czynności egzekucyjne związane
z egzekucją administracyjną z nieruchomości po otrzymaniu zaliczki na pokrycie
przewidywanych wydatków od wierzyciela niebędącego naczelnikiem urzędu
skarbowego, państwem członkowskim, państwem trzecim lub Państwową Inspekcją
Pracy, zwanego dalej „wierzycielem finansującym”. Przepis art. 29a stosuje się
odpowiednio.
§ 4. Wierzyciel finansujący wpłaca zaliczkę do organu egzekucyjnego
sukcesywnie, w miarę podejmowania przez ten organ kolejnych czynności
egzekucyjnych. Wysokość poszczególnych wpłat zaliczki określa organ egzekucyjny
na podstawie przewidywanych wydatków, z tym że jeżeli do egzekucji
z nieruchomości przystąpili kolejni wierzyciele finansujący – również dla tych
wierzycieli, rozdzielając kwotę zaliczki między wszystkich wierzycieli finansujących
w proporcji odpowiadającej stosunkowi ich należności pieniężnych do łącznej kwoty
należności pieniężnych wierzycieli finansujących, z zastrzeżeniem § 5.
§ 5. Łączna kwota zaliczki należna od jednego wierzyciela finansującego nie
może być większa niż 5% egzekwowanej należności pieniężnej wraz z odsetkami
z tytułu niezapłacenia jej w terminie i nie większa niż 11 400 zł, z tym że kwotę
odsetek przyjmuje się na dzień ustalenia pierwszej zaliczki.
§ 6. Organ egzekucyjny zwraca zaliczkę wierzycielowi przy podziale kwot
uzyskanych z egzekucji do wysokości wyegzekwowanych kwot na pokrycie
wydatków egzekucyjnych.
§ 7. W przypadku niewpłacenia zaliczki, o której mowa w § 4, organ
egzekucyjny wzywa wierzyciela finansującego do jej wpłacenia w terminie 7 dni od
dnia doręczenia wezwania, a po bezskutecznym upływie tego terminu nie przystępuje
do egzekucji z nieruchomości.

Art. 110a. Jeżeli nieruchomość położona jest na obszarze działania kilku
organów egzekucyjnych, organ prowadzący egzekucję powiadamia o wszczęciu,
a następnie o ukończeniu egzekucji inne organy egzekucyjne, na których obszarze
działania nieruchomość jest położona.

Art. 110b. Uczestnikami postępowania egzekucyjnego z nieruchomości są:
1) zobowiązany;
2) wierzyciele egzekwujący;
3) osoby, którym przysługują ograniczone prawa rzeczowe lub roszczenia albo
prawa osobiste zabezpieczone na nieruchomości;
4) organ, który zawarł umowę o oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste,
jeżeli przedmiotem egzekucji jest użytkowanie wieczyste.

Art. 110c. § 1. Organ egzekucyjny przystępuje do egzekucji administracyjnej
z nieruchomości przez zajęcie nieruchomości.
§ 2. Zajęcie następuje przez wezwanie zobowiązanego, aby zapłacił
egzekwowaną należność pieniężną wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia jej
w terminie i kosztami egzekucyjnymi w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania,
pod rygorem przystąpienia do opisu i oszacowania wartości nieruchomości.
Zobowiązanemu wraz z wezwaniem doręcza się odpis tytułu wykonawczego, o ile nie
został wcześniej doręczony.
§ 2a. W przypadku egzekucji z nieruchomości wchodzącej w skład majątku
wspólnego wezwanie, o którym mowa w § 2, doręcza się również małżonkowi
zobowiązanego.
§ 2b. W przypadku egzekucji z nieruchomości, obciążonej hipoteką
przymusową zabezpieczającą należność pieniężną i odsetki z tytułu niezapłacenia jej
w terminie, której prawo własności zostało przeniesione na inny podmiot niż
zobowiązany, wezwanie, o którym mowa w § 2, doręcza się również temu
podmiotowi.
§ 3. Równocześnie z wysłaniem wezwania zgodnie z § 2–2b, organ egzekucyjny
składa do sądu właściwego do prowadzenia księgi wieczystej wniosek o wpis
o wszczęciu egzekucji lub o złożenie tego wniosku do zbioru dokumentów wraz
z odpisem tego wezwania.
§ 4. Zajęcie nieruchomości jest dokonane z chwilą doręczenia wezwania zgodnie
z § 2–2b, z tym że odpowiednio dla zobowiązanego, małżonka zobowiązanego
i innego podmiotu, na który przeniesiono prawo własności nieruchomości, którym nie
doręczono wezwania, jak też w stosunku do osób trzecich, nieruchomość jest zajęta z chwilą dokonania wpisu w księdze wieczystej lub złożenia wniosku organu
egzekucyjnego do zbioru dokumentów wraz z odpisem wezwania, z zastrzeżeniem § 5.
§ 5. Dla każdego, kto wiedział o wszczęciu egzekucji, skutki zajęcia powstają
z chwilą, gdy o wszczęciu egzekucji powziął wiadomość, chociażby wezwanie nie
zostało jeszcze zobowiązanemu wysłane ani wpis w księdze wieczystej nie był jeszcze dokonany.
§ 6. W przypadku gdy miejsce pobytu zobowiązanego lub innego uczestnika
postępowania egzekucyjnego nie jest znane, organ egzekucyjny występuje do
właściwego sądu o ustanowienie kuratora do zastępowania osoby nieobecnej. Kurator
wykonuje swoje czynności także w interesie innych osób, którym w dalszym toku
postępowania doręczenia nie będą mogły być dokonane. Kurator może jednak
reprezentować równocześnie tylko osoby, których interesy nie są sprzeczne.

Art. 110d. § 1. Organ egzekucyjny łączy postępowania egzekucyjne
prowadzone co do kilku nieruchomości tego samego zobowiązanego lub co do kilku
części tej samej nieruchomości, jak również postępowania egzekucyjne dotyczące
części nieruchomości i jej całości, jeżeli odpowiada to celowi egzekucji i nie ma
przeszkód natury prawnej lub gospodarczej.
§ 2. Jeżeli nieruchomości są położone na obszarze działania różnych organów
egzekucyjnych, połączenie zarządza ten organ, który pierwszy wszczął egzekucję.
§ 3. Postępowanie egzekucyjne można rozdzielić, jeżeli w dalszym jego toku
odpadną przyczyny, które spowodowały połączenie.

Art. 110e. § 1. Zajęcie obejmuje nieruchomość i to wszystko, co może stanowić
przedmiot obciążenia hipoteką, a także pożytki z nieruchomości.
§ 2. Jeżeli egzekucję prowadzi się w celu dochodzenia należności z umów
ubezpieczenia lub wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, zajęcie obejmuje także
prawa wynikające z umów ubezpieczenia przedmiotów wymienionych w § 1.

Art. 110f. § 1. (uchylony)
§ 2. Rozporządzenia przedmiotami podlegającymi zajęciu razem
z nieruchomością po ich zajęciu są nieważne. Nie dotyczy to rozporządzeń zarządcy
nieruchomości w zakresie jego ustawowych uprawnień.
§ 3. Rozporządzenie opróżnionym miejscem hipotecznym po zajęciu
nieruchomości jest nieważne.

Art. 110g. § 1. Zajętą nieruchomość pozostawia się w zarządzie zobowiązanego,
do którego stosuje się wówczas przepisy o zarządcy.
§ 2. Jeżeli prawidłowe sprawowanie zarządu tego wymaga, organ egzekucyjny
odbiera zobowiązanemu zarząd i ustanawia innego zarządcę.
§ 3. Przepis § 2 stosuje się również do zarządcy ustanowionego przez organ
egzekucyjny.
§ 4. Zarządca może zatrudnić zobowiązanego i jego rodzinę za wynagrodzeniem.
§ 5. Zobowiązanemu, któremu odebrano zarząd, pozostawia się pomieszczenia
w zajętej nieruchomości, jeżeli z nich korzystał w chwili zajęcia. Organ egzekucyjny
może jednak zarządzić, w formie postanowienia, odebranie pomieszczeń, jeżeli
zobowiązany lub jego domownik przeszkadza zarządcy w wykonywaniu zarządu.
§ 6. Zobowiązany, w stosunku do którego organ egzekucyjny zarządził
odebranie pomieszczeń, może wytoczyć powództwo o pozostawienie pomieszczeń
w jego użytkowaniu. Do powództwa stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu
postępowania cywilnego dotyczące powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu od
egzekucji administracyjnej.
§ 7. Jeżeli sąd oddalił powództwo, o którym mowa w § 6, organ egzekucyjny
występuje z wnioskiem o odebranie pomieszczeń do właściwego organu
egzekucyjnego w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze
niepieniężnym. Podstawą wszczęcia egzekucji jest orzeczenie sądowe oddalające
powództwo, zaopatrzone w klauzulę wykonalności.
§ 8. Organ egzekucyjny wydaje w sprawach dotyczących ustanowienia bądź
odebrania zarządu postanowienie, na które przysługuje zażalenie.

Art. 110h. § 1. Jeżeli zarządca przy obejmowaniu zarządu napotyka przeszkody,
organ egzekucyjny wprowadza go w zarząd nieruchomością. Do wprowadzenia
w zarząd nieruchomością stosuje się odpowiednio art. 46.
§ 2. Po ustanowieniu zarządcy organ egzekucyjny wzywa osoby korzystające
z nieruchomości, aby przypadające od nich zaległe, bieżące i przyszłe świadczenia,
które stanowią dochód z nieruchomości, uiszczały do rąk zarządcy. W wezwaniu należy uprzedzić, że uiszczenie do rąk zobowiązanego będzie bezskuteczne w stosunku do wierzyciela.

Art. 110i. § 1. Zarządca zajętej nieruchomości jest obowiązany wykonywać
czynności potrzebne do prowadzenia prawidłowej gospodarki. Ma on prawo pobierać
zamiast zobowiązanego wszelkie pożytki z nieruchomości, rozporządzać nimi
w granicach zwykłego zarządu oraz prowadzić sprawy, które przy wykonywaniu
takiego zarządu okażą się potrzebne. W sprawach wynikających z zarządu
nieruchomością zarządca może pozywać i być pozywany.
§ 2. Zarządcy wolno zaciągać tylko takie zobowiązania, które mogą być
zaspokojone z pożytków z nieruchomości i są gospodarczo uzasadnione.
§ 3. Czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu zarządca może
wykonywać tylko za zgodą zobowiązanego, a w jej braku – za zezwoleniem organu
egzekucyjnego, który przed wydaniem postanowienia wysłuchuje zobowiązanego
i zarządcę, chyba że zwłoka groziłaby powstaniem szkody.
§ 4. Zarząd nie ma wpływu na umowy dotyczące nieruchomości obowiązujące
w chwili jego ustanowienia. Zarządcy wolno jednak wypowiadać takie umowy
z zachowaniem obowiązujących przepisów oraz zawierać umowy na czas określony.
Do zawarcia umowy dotyczącej nieruchomości jest wymagana zgoda zobowiązanego,
a w jej braku – zezwolenie organu egzekucyjnego.

Art. 110j. § 1. Zarządca składa organowi egzekucyjnemu w wyznaczonych
przez ten organ terminach, co najmniej raz w roku oraz po ukończeniu zarządu,
sprawozdania ze swoich czynności oraz udokumentowane sprawozdania rachunkowe.
§ 2. Organ egzekucyjny po wysłuchaniu wierzycieli, zobowiązanego i zarządcy
oraz po rozpatrzeniu sprawozdań zatwierdza sprawozdania zarządcy albo odmawia ich
zatwierdzenia w całości lub w części.
§ 3. W przypadku odmowy zatwierdzenia sprawozdania przepisy art. 110g § 2
i 3 stosuje się odpowiednio.
§ 4. Zarządca jest odpowiedzialny względem wszystkich uczestników za
należyte wykonywanie swoich obowiązków.

Art. 110k. § 1. Zarządca może żądać wynagrodzenia oraz zwrotu wydatków,
które w związku z zarządem poniósł z własnych środków. Wysokość wynagrodzenia określa organ egzekucyjny odpowiednio do nakładu pracy i dochodowości nieruchomości.
§ 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, nie należy się zarządcy, który jest
zobowiązanym. Może on tylko pokrywać z pożytków z nieruchomości
najkonieczniejsze potrzeby własne i rodziny w rozmiarze, jaki oznacza organ
egzekucyjny, oraz swoje wydatki związane z zarządem.
§ 3. Organ egzekucyjny w sprawach dotyczących wynagrodzenia oraz zwrotu
wydatków zarządcy wydaje postanowienie, na które przysługuje zażalenie.
§ 4. Roszczenia o wynagrodzenie za sprawowanie zarządu i o zwrot
poniesionych w związku z zarządem wydatków przedawniają się po upływie 30 dni
od dnia ustąpienia z zarządu lub jego ustania.

Art. 110l. § 1. Z pożytków z nieruchomości zarządca pokrywa w następującej
kolejności:
1) koszty egzekucji wraz ze swoim wynagrodzeniem oraz zwrot własnych
wydatków;
2) bieżące należności pracowników zatrudnionych w nieruchomości lub
w znajdującym się na niej przedsiębiorstwie należącym do zobowiązanego;
3) bieżąco przypadające w czasie zarządu alimenty przyznane prawomocnym
wyrokiem sądu od zobowiązanego, z wyjątkiem alimentów przysługującym
członkom rodziny zobowiązanego pozostającym z nim we wspólnym gospodarstwie domowym w chwili wszczęcia egzekucji;
4) bieżące zobowiązania podatkowe oraz bieżące należności z tytułu ubezpieczenia
społecznego pracowników, o których mowa w pkt 2;
5) zobowiązania związane z wykonywaniem zarządu;
6) należności z tytułu ubezpieczenia nieruchomości, jej przynależności i pożytków.
§ 2. Nadwyżkę dochodów, po pokryciu zobowiązań, o których mowa w § 1,
zarządca przekazuje do depozytu organu egzekucyjnego. Nadwyżkę dołącza się do
kwoty uzyskanej przez organ egzekucyjny za sprzedaż nieruchomości. Jeżeli
egzekucja ulega umorzeniu, nadwyżkę tę otrzymuje zobowiązany.

Art. 110m. § 1. Po upływie terminu określonego w wezwaniu zobowiązanego
do zapłaty dochodzonych należności organ egzekucyjny dokonuje opisu
i oszacowania wartości zajętej nieruchomości.
§ 2. Przed przystąpieniem do opisu i oszacowania wartości zajętej
nieruchomości organ egzekucyjny żąda od właściwych organów:
1) wyciągu – a w przypadku potrzeby odpisu księgi wieczystej albo zaświadczenia
sądu wystawionego na podstawie zbioru dokumentów prowadzonego dla
nieruchomości, zawierającego wskazanie jej właściciela i wykaz ujawnionych
w tym zbiorze obciążeń, jeżeli zaś nieruchomość jest objęta ewidencją gruntów
i budynków – także wyciągu z ich rejestru;
2) podania adresów miejsc zamieszkania uczestników postępowania.
§ 3. Jeżeli nieruchomość nie ma księgi wieczystej lub zbioru dokumentów, organ
egzekucyjny jest obowiązany uzyskać inny dokument stwierdzający własność
nieruchomości zobowiązanego.

Art. 110n. § 1. Jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze przeznaczonym
w planie miejscowym na cele publiczne, organ egzekucyjny przed przystąpieniem do
opisu i oszacowania wartości nieruchomości wzywa właściwą jednostkę samorządu
terytorialnego do oświadczenia w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia wezwania,
czy skorzysta z prawa pierwokupu. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego nie
skorzystała z prawa pierwokupu albo organowi egzekucyjnemu w wyznaczonym
terminie nie zostanie doręczone oświadczenie w tej sprawie, prawo pierwokupu wygasa.
§ 2. Jeżeli oświadczenie, o którym mowa w § 1, zostało doręczone organowi
egzekucyjnemu w wyznaczonym terminie, organ ten oznacza cenę nabycia
w wysokości odpowiadającej wartości zajętej nieruchomości, określonej przez
rzeczoznawcę majątkowego.
§ 3. Postanowienie w sprawie wysokości ceny nabycia wywiera skutki przybicia.
Do ceny nabycia stosuje się odpowiednio art. 112 § 1.
§ 4. Postanowienie w sprawie wysokości ceny nabycia doręcza się jednostce,
o której mowa w § 1, zobowiązanemu i wierzycielowi. Na postanowienie to
przysługuje zażalenie.
§ 5. Jeżeli jednostce samorządu terytorialnego nie przysługuje prawo
pierwokupu nieruchomości lub prawo to wygasło, przepisy § 1–4 stosuje się
odpowiednio do prawa pierwokupu wpisanego do księgi wieczystej na rzecz innych osób.

Art. 110o. § 1. O terminie opisu i oszacowania wartości nieruchomości organ
egzekucyjny zawiadamia znanych mu uczestników postępowania egzekucyjnego.
§ 2. Organ egzekucyjny wzywa ponadto, przez obwieszczenie publiczne
wywieszone w siedzibie urzędu skarbowego oraz urzędu właściwej jednostki
samorządu terytorialnego, uczestników, o których nie ma wiadomości, oraz inne
osoby, które roszczą sobie prawa do nieruchomości i jej przynależności, aby przed
ukończeniem opisu zgłosiły swoje prawa.
§ 3. Zawiadomienia i obwieszczenia dokonywane są nie później niż na 14 dni
przed rozpoczęciem opisu.

Art. 110p. § 1. Na wniosek zobowiązanego, zgłoszony nie później niż podczas
opisu i oszacowania wartości nieruchomości, jak również z urzędu, może być
wystawiona na licytację wydzielona na podstawie przepisów o gospodarce
nieruchomościami część zajętej nieruchomości, której cena wywoławcza wystarcza na
zaspokojenie wierzyciela egzekwującego. O prowadzeniu egzekucji z wydzielonej
części nieruchomości organ egzekucyjny rozstrzyga po oszacowaniu wartości nieruchomości.
§ 2. Na postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie prowadzenia egzekucji
z wydzielonej części nieruchomości i oszacowania jej wartości przysługuje zażalenie.
§ 3. W przypadku prowadzenia egzekucji z wydzielonej części nieruchomości
dalsze postępowanie co do reszty nieruchomości zawiesza się do czasu zakończenia
licytacji wydzielonej części.

Art. 110r. § 1. W protokole opisu i oszacowania wartości nieruchomości organ
egzekucyjny podaje:
1) oznaczenie nieruchomości, w tym numer ewidencyjny działki, obręb,
powierzchnię, a także oznaczenie księgi wieczystej lub w przypadku jej braku –
zbioru dokumentów;
2) obiekty budowlane ze wskazaniem ich przeznaczenia gospodarczego oraz
przynależności nieruchomości, jak również zapasy objęte zajęciem;
3) stwierdzone prawa i obciążenia;
4) umowy ubezpieczenia;
5) osoby, w których posiadaniu znajduje się nieruchomość, jej przynależności i pożytki;
6) sposób korzystania z nieruchomości przez zobowiązanego;
7) określenie wartości nieruchomości z podaniem jego podstaw;
8) zgłoszone prawa do nieruchomości;
9) inne okoliczności istotne dla oznaczenia lub oszacowania wartości nieruchomości.
§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy sposób przeprowadzenia opisu i oszacowania wartości
nieruchomości, mając na uwadze zapewnienie prawidłowej wyceny nieruchomości
i uwzględniając przepisy o gospodarce nieruchomościami.

Art. 110s. § 1. Do oszacowania wartości zajętej nieruchomości organ
egzekucyjny wyznacza rzeczoznawcę majątkowego, o którym mowa w przepisach
o gospodarce nieruchomościami.
§ 2. Przy oszacowaniu wartości nieruchomości podaje się wartość:
1) gruntów;
2) obiektów budowlanych;
3) przynależności i pożytków.
§ 3. W przypadku, o którym mowa w art. 110p, przy oszacowaniu wartości
nieruchomości podaje się wartość składników określonych w § 2 w odniesieniu do
wydzielonej części nieruchomości.
§ 4. Wartości, o których mowa w § 2 i 3, podaje się z uwzględnieniem oraz bez
uwzględnienia praw, które pozostają w mocy bez zaliczenia na cenę nabycia, oraz
wartości praw nieokreślonych sumą pieniężną obciążających nieruchomość,
w szczególności świadczeń z tytułu takich praw.

Art. 110t. Jeżeli zostały zgłoszone prawa osób trzecich do gruntu, obiektów
budowlanych, przynależności lub pożytków albo gdy składniki takie znajdują się we
władaniu osób trzecich, oznacza się:
1) wartość spornego składnika i wartość całości nieruchomości po wyłączeniu tego
składnika;
2) wartość całości nieruchomości z uwzględnieniem i bez uwzględnienia praw,
które pozostają w mocy bez zaliczenia na cenę nabycia;
3) wartości praw nieokreślonych sumą pieniężną, obciążających nieruchomość,
w szczególności świadczeń z tytułu takich praw.

Art. 110u. § 1. Zarzuty do opisu i oszacowania wartości nieruchomości mogą
być wnoszone przez wszystkich uczestników postępowania egzekucyjnego w terminie
14 dni od dnia ukończenia opisu i oszacowania wartości nieruchomości. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie opisu i oszacowania wartości
nieruchomości przysługuje zażalenie.
§ 2. Jeżeli w stanie nieruchomości, w okresie pomiędzy sporządzeniem opisu
i oszacowaniem jej wartości a wyznaczonym terminem licytacji, zajdą istotne zmiany,
organ egzekucyjny może przeprowadzić dodatkowy opis i oszacowanie wartości nieruchomości.

Art. 110w. § 1. Zajętą nieruchomość organ egzekucyjny sprzedaje w drodze
licytacji publicznej.
§ 2. Termin licytacji nie może być wyznaczony wcześniej niż po upływie 30 dni
od dnia doręczenia zobowiązanemu opisu i oszacowania wartości nieruchomości.
§ 3. O licytacji organ egzekucyjny zawiadamia przez publiczne obwieszczenie,
w którym podaje:
1) termin i miejsce licytacji;
2) oznaczenie nieruchomości, która ma być sprzedana, ze wskazaniem miejsca jej
położenia i przeznaczenia gospodarczego oraz księgi wieczystej lub zbioru
dokumentów ze wskazaniem sądu, w którym są prowadzone;
3) oszacowaną wartość nieruchomości i cenę wywoławczą;
4) firmę lub imię i nazwisko zobowiązanego;
5) wysokość wadium, jakie licytant przystępujący do przetargu powinien złożyć,
z zaznaczeniem że wadium składa się w gotówce albo w postaci czeku
potwierdzonego wystawionego na organ egzekucyjny;
6) czas, w którym w terminie 14 dni przed dniem licytacji będzie wolno oglądać
nieruchomość oraz przeglądać w urzędzie skarbowym akta postępowania
egzekucyjnego;
7) wzmiankę, że prawa osób trzecich nie będą przeszkodą do licytacji i przyznania
nabywcy własności nieruchomości bez zastrzeżeń, jeżeli osoby te nie wystąpiły
wcześniej o wyłączenie nieruchomości lub jej przynależności spod egzekucji;
8) wyjaśnienie, że użytkowanie, służebności i prawa dożywotnika, jeżeli nie są
ujawnione w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru
dokumentów i nie zostaną zgłoszone najpóźniej na 3 dni przed rozpoczęciem
licytacji, nie będą uwzględnione w dalszym toku egzekucji i wygasną z chwilą,
w której postanowienie o przyznaniu własności stanie się ostateczne.
§ 4. Obwieszczenie o licytacji doręcza się:
1) uczestnikom postępowania;
2) właściwej jednostce samorządu terytorialnego oraz organom ubezpieczeń
społecznych z wezwaniem, aby najpóźniej w dniu licytacji zgłosiły zestawienie
podatków i innych danin publicznych, należnych na dzień licytacji;
3) osobom mającym prawo pierwokupu nieruchomości, jeżeli prawo to zostało
wpisane do księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości.
§ 5. Obwieszczenie o licytacji wywiesza się w siedzibach urzędu skarbowego
oraz urzędu właściwej jednostki samorządu terytorialnego co najmniej na 30 dni przed
jej terminem, a jeżeli wartość nieruchomości została oszacowana na kwotę wyższą niż
83 600 zł – także w dzienniku poczytnym w danej miejscowości.
§ 6. Na wniosek i koszt zobowiązanego lub wierzyciela organ egzekucyjny może
zarządzić ogłoszenie o licytacji również w inny wskazany przez nich sposób.
§ 7. W ogłoszeniu w dzienniku podaje się oznaczenie nieruchomości, termin
i miejsce licytacji, oszacowaną wartość nieruchomości i cenę wywoławczą oraz
wysokość wadium, jakie licytant powinien złożyć.
§ 8. Jeżeli egzekucja dotyczy jednej lub kilku nieruchomości położonych na
obszarze działania różnych organów egzekucyjnych, obwieszczenie wywiesza się
ponadto w siedzibach właściwych urzędów skarbowych, a jeżeli obwieszczenie ma być także ogłoszone w prasie, ogłasza się je w dziennikach poczytnych w miejscowościach, w których te urzędy się znajdują.

Art. 110y. § 1. Z chwilą obwieszczenia o licytacji nieruchomości wchodzącej
w skład gospodarstwa rolnego współwłaścicielowi tej nieruchomości, który nie jest
dłużnikiem osobistym, przysługuje prawo przejęcia nieruchomości na własność za
cenę nie niższą od oszacowanej wartości nieruchomości. Wniosek o przejęcie składa
się nie później niż 3 dnia poprzedzającego dzień licytacji.
§ 2. Jeżeli kilku współwłaścicieli zgłosi wniosek o przejęcie, pierwszeństwo
przysługuje temu z nich, który prowadzi gospodarstwo rolne lub pracuje w nim. Jeżeli
warunek ten spełnia kilku współwłaścicieli albo nie spełnia go żaden z nich, organ
egzekucyjny przyznaje pierwszeństwo temu współwłaścicielowi, który daje najlepszą
gwarancję należytego prowadzenia gospodarstwa rolnego.
§ 3. O pierwszeństwie przejęcia nieruchomości rozstrzyga organ egzekucyjny,
wydając postanowienie o przybiciu. Na postanowienie to przysługuje zażalenie.
§ 4. Jeżeli nikt nie skorzysta z prawa przejęcia nieruchomości na podstawie
przepisów § 1–3, albo jeżeli przedmiotem egzekucji nie jest nieruchomość wchodząca
w skład gospodarstwa rolnego, organ egzekucyjny po dokonaniu obwieszczeń
przedstawia akta organowi nadzoru. W przypadku spostrzeżenia niedokładności lub
wadliwości postępowania organ nadzoru poleci organowi egzekucyjnemu ich usunięcie.

Art. 110z. § 1. Na czynności organu egzekucyjnego dotyczące obwieszczenia
o licytacji przysługuje skarga. Skargę można wnieść w terminie 14 dni od dnia
ogłoszenia o licytacji.
§ 2. W sprawie skargi, o której mowa w § 1, postanowienie wydaje organ egzekucyjny.
§ 3. Na postanowienie organu egzekucyjnego oddalające skargę przysługuje zażalenie.

Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji art. 110

Poprzedni

Art. 109. § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczególny tryb postępowania przy: 1) sprzedaży zajętych ruchomości ulegających szybkiemu zepsuciu, z...

Nastepny

Art. 111. § 1. Wadium wynosi jedną dziesiątą części oszacowanej wartości nieruchomości. § 2. Z zastrzeżeniem § 5 i 6, wadium składa: 1) przystępujący do licytacji; 2) osoba, która składa wniosek o...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
  • Wejscie w życie 1 stycznia 1967
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka