Art. 10. 1. W przypadku gdy umowa ubezpieczenia lub umowa gwarancji
ubezpieczeniowej proponowane są w pakiecie wraz z towarem lub usługą
uzupełniającą, które nie są ubezpieczeniem ani gwarancją ubezpieczeniową,
dystrybutor ubezpieczeń informuje klienta o możliwości odrębnego zawarcia
poszczególnych umów, a jeżeli możliwość taka istnieje, przekazuje odpowiedni opis
poszczególnych umów składających się na pakiet, a także osobne zestawienie kosztów
i opłat dla każdej umowy.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli ryzyko lub zakres ubezpieczenia
lub gwarancji proponowanych w pakiecie różnią się od ryzyka lub zakresu związanych
z poszczególnymi umowami oddzielnie, dystrybutor ubezpieczeń przekazuje
odpowiedni opis poszczególnych umów składających się na pakiet i wskazuje, w jaki
sposób ich wzajemne związki wpływają na ryzyko lub zakres ubezpieczenia lub
gwarancji.
3. W przypadku gdy umowa ubezpieczenia lub umowa gwarancji
ubezpieczeniowej proponowana jest w pakiecie jako uzupełnienie towaru lub usługi,
które nie są ubezpieczeniem lub gwarancją ubezpieczeniową, dystrybutor ubezpieczeń
proponuje klientowi możliwość odrębnego zawarcia umowy dotyczącej zakupu tego
towaru lub świadczenia usługi.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się, w przypadku gdy umowa ubezpieczenia lub
umowa gwarancji ubezpieczeniowej jest uzupełnieniem:
1) usług, o których mowa w art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie
instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 2286, 2243 i 2244 oraz z 2019
r. poz. 730, 875 i 1655);
2) umowy o kredyt hipoteczny, o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 23 marca
2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu
hipotecznego i agentami (Dz. U. poz. 819 oraz z 2018 r. poz. 2245);
3) rachunku płatniczego w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 19 sierpnia
2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 659, 730 i 1495).
5. W przypadku gdy w pakiecie, o którym mowa w ust. 1 i 3, proponowana jest
umowa ubezpieczenia, o której mowa w grupie 3 działu I załącznika do ustawy
o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, pakiet w całości powinien być
odpowiedni do potrzeb klienta.

Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń art. 10

Poprzedni

Art. 9. 1. Dystrybutor ubezpieczeń przekazuje klientowi informacje: 1) o produkcie ubezpieczeniowym, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i 4, 2) o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2‒6 i ust. 2‒4 albo w a...

Nastepny

Art. 11. 1. Zakład ubezpieczeń, broker ubezpieczeniowy oraz agent ubezpieczeniowy, którzy tworzą produkt ubezpieczeniowy, stosują odpowiedni proces zatwierdzania produktu ubezpieczeniowego oraz isto...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń
  • Wejscie w życie 23 luty 2018
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 31 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka