Art. 100. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy
VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje
o dokonanych:
1) wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do
których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości
dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych
na potrzeby podatku od wartości dodanej,
2) wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub
art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych
na potrzeby podatku od wartości dodanej,
3) dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku
od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami,
zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4) usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od
wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami,
zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na
terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż
zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca,
5) przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock, o której
mowa w dziale II rozdziale 3b, oraz o zmianach w zakresie tej procedury
zawartych w informacjach
– zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.
2. Przepis ust. 1 pkt 2 w zakresie wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów,
o których mowa w art. 9 ust. 1, stosuje się również do osób prawnych niebędących
podatnikami w rozumieniu art. 15, zarejestrowanych jako podatnicy VAT UE.
3. Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, za pomocą
środków komunikacji elektronicznej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego
po miesiącu, w którym:
1) powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa
w ust. 1 pkt 1–4;
2) dokonano przemieszczenia towarów lub zmiany w zakresie procedury, o których
mowa w ust. 1 pkt 5.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. Informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:
1) nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą
oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym
przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował
dla transakcji i przemieszczeń, o których mowa w ust. 1;
2) właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji
wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla
podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim
podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod
stosowany dla podatku od wartości dodanej;
3) właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji
wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla
podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej –
w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
4) łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, łączną wartość
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość
dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych
usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 – w odniesieniu do poszczególnych
kontrahentów;
5) właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji
wewnątrzwspólnotowych podatnika podatku od wartości dodanej nadany mu
przez państwo członkowskie, na terytorium którego towary zostały
przemieszczone w procedurze magazynu typu call-off stock – w przypadku,
o którym mowa w ust. 1 pkt 5.
9. W przypadku transakcji, o której mowa w art. 136, informacja
podsumowująca powinna dodatkowo zawierać adnotację, że nabycie i dostawa zostały
dokonane w ramach wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych.
10. Na potrzeby ust. 1 pkt 4 zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości
dodanej na terytorium państwa członkowskiego, na którym, zgodnie z art. 28b, ma
miejsce świadczenie usług, jest usługobiorca, jeżeli podatnik, o którym mowa
w art. 15, będący usługodawcą nie posiada na terytorium tego państwa członkowskiego:
1) siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej;
2) siedziby działalności gospodarczej, posiada natomiast na tym terytorium stałe
miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym to stałe miejsce
prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia
działalności gospodarczej usługodawcy, jeżeli usługodawca posiada takie inne
miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na tym terytorium, nie
uczestniczy w tych transakcjach.
11. Na potrzeby określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o
którym mowa w ust. 3, w zakresie świadczenia usług wymienionych w ust. 1 pkt 4,
przepisy art. 19a ust. 1–3 i 8 stosuje się odpowiednio.
12. Przedstawiciel podatkowy, o którym mowa w art. 18d ust. 1, składa, za
okresy miesięczne, informacje podsumowujące zawierające zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, do rozliczenia których został upoważniony.

Ustawa o podatku od towarów i usług art. 100

DODAJ