Teza Osobie, wobec której stwierdzono nieważność orzeczenia albo wydano decyzję o internowaniu, przysługuje od Skarbu Państwa odszkodowanie za poniesioną szkodę i zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, wynikłe z wykonania orzeczenia albo decyzji. czytaj dalej

Teza Wskazana ustawa uzależnia w sposób jednoznaczny przyznanie odszkodowania i zadośćuczynienia od prowadzenia przez osobę represjonowaną działalności na rzecz niepodległościowej, a więc takiej, która zmierzała do odzyskania niepodległości, a więc niezawisłości, suwerenności terytorialnej i ustrojowej, przez Państwo Polskie. czytaj dalej

Teza Indywidualny charakter zadośćuczynienia przesądza jednak o tym, że ostateczne ustalenia, jaka konkretnie kwota jest "odpowiednia" z istoty swej należy do sfery swobodnego uznania sędziowskiego. czytaj dalej

Teza W przypadku stwierdzenia nieważności orzeczenia, osobie uprawnionej zwraca się mienie, którego przepadek lub konfiskatę orzeczono na rzecz Skarbu Państwa, oraz przedmioty zatrzymane w toku postępowania. czytaj dalej

Teza Konsekwentnie przyjmuje się, że szkoda i krzywda, o której mowa w ustawie lutowej, powinna w sposób bezpośredni wynikać z internowania lub pozbawienia wolności. czytaj dalej

Teza Ustalając rozmiar krzywdy należy mieć na względzie stopień i długotrwałość cierpień w całym okresie pozbawienia wolności. czytaj dalej

Teza Do uzyskania odszkodowania i zadośćuczynienia jest stwierdzenie związku przyczynowego pomiędzy szkodą i krzywdą a wykonaniem decyzji o internowaniu. czytaj dalej