Teza Zgodnie z art. 217 § 3 k.p.c. Sąd nie musi przeprowadzić dowodu zgłoszonego przez stronę, jeżeli uzna, że okoliczności sporne zostały już dostatecznie wyjaśnione lub jeżeli strona powołuje dowody jedynie dla zwłoki Trafność tej oceny podlega kontroli w postępowaniu odwoławczym. Generalnie przyjmuje się, że okoliczności sporne zostały wyjaśnione, gdy zostały wyjaśnione zgodnie z twierdzeniami strony, która wniosek zgłosiła czytaj dalej

Teza Zgodnie z zasadą kontradyktoryjności, wyrażoną w art. 232 k.p.c., ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania cywilnego. To one, a nie sąd, są wyłącznym dysponentem toczącego się postępowania i one wreszcie ponoszą odpowiedzialność za jego wynik. czytaj dalej

Teza Okoliczności wypadku, któremu uległa powódka miał on miejsce w mieszkaniu powódki, gdzie spadła ona z taboretu, nie zaś przed klatką schodową. Powódka wszelkimi sposobami próbuje uzyskać „potwierdzenie” swojej wersji wydarzeń, jednak są to działania nieudolne i skutkujące niejednokrotnie popadaniem w sprzeczność. czytaj dalej

Teza Na gruncie art. 361 § 1 kc. w odniesieniu do pojęcia straty przyjmuje się, iż obejmuje ona nie tylko uszczuplenie aktywów, ale także przybycie pasywów - np. powstanie nowych zobowiązań albo ich zwiększenie. czytaj dalej

Teza Art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. zezwala bowiem na zakwestionowanie istnienia obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu, co może nastąpić przez wykazanie nieważności czynności prawnej, która stanowiła źródło powstania obowiązku, co do którego wykonania dłużnik poddał się w akcie notarialnym egzekucji. czytaj dalej

Teza Odpowiedzialność pozwanego szpitala może być oparta na zasadzie odpowiedzialności deliktowej z art. 415 k.c. jeżeli podczas leczenia w pozwanej placówce wskutek popełnionych zaniedbań dojdzie do szkody. W takiej sytuacji, zgodnie z treścią art. 6 k.c. na stronie powodowej ciążył obowiązek wykazania przesłanek tej odpowiedzialności. W przypadku błędu medycznego, przesłanki odpowiedzialności placówki medycznej na podstawie art. 430 k.c. w zw. z art. 415 k.c., które musi również wykazać powód to wyrządzenie szkody przez personel medyczny, zawinione działanie lub zaniechanie tego personelu, normalny związek przyczynowy pomiędzy tym działaniem lub zaniechaniem a wyrządzoną szkodą oraz wyrządzenie szkody przy wykonywaniu powierzonej czynności, przy czym do przypisania odpowiedzialności odszkodowawczej wystarczy choćby najmniejszy stopień winy. Zgodnie z treścią art. 415 k.c. i nie jest wymagane wykazanie przez poszkodowanego winy po stronie placówki medycznej, gdyż odpowiada ona za zasadzie ryzyka w sposób bezwzględny, wyłączający możliwość ekskulpacji. Przyjęcie odpowiedzialności podmiotu leczniczego na podstawie powyższego przepisu wymaga więc uprzedniego stwierdzenia, iż jego pracownik wyrządził szkodę w sposób zawiniony i odpowiada z tego tytułu na zasadach ogólnych. Odpowiedniość kwoty zadośćuczynienia, o której stanowi art. 445 § 1 k.c. ma służyć złagodzeniu doznanej krzywdy, a jednocześnie nie być źródłem wzbogacenia. Pojęcie „sumy odpowiedniej” użyte w art. 445 § 1 k.c. w istocie ma charakter niedookreślony. Stąd konieczne jest posiłkowanie się wskazywanymi wyżej a wypracowanymi w judykaturze kryteriami rekompensowania krzywdy. czytaj dalej

Teza Art. 67 § 2 zd. drugie k.p.c. został ukształtowany jako wyjątek od ogólnej reguły wyrażonej w zdaniu pierwszym tego przepisu. Z tego powodu w wypadkach określonych przez ustawodawcę - między innymi w art. 8 ust. 1 pkt 1 u.p.g.s.p. - zastępstwo procesowe Skarbu Państwa może być wykonywane wyłącznie przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa, nie zaś przez organy państwowych jednostek organizacyjnych. czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 19a ust.1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, w razie zawinionego naruszenia praw pacjenta m.in. w zakresie świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej (art. 19 ust. 1 pkt 1) sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 k.c. Przyjęcie w ramach zbiegu odpowiedzialności kontraktowej i deliktowej odpowiedzialności z tytułu czynów niedozwolonych, uzasadnia dochodzenie przez osobę poszkodowaną naprawienia szkody poprzez zasądzenie stosownego zadośćuczynienia. czytaj dalej

Teza Celem wprowadzenia art. 647 1 k.c. była ochrona podwykonawców przed nierzetelnymi kontrahentami, którzy powierzają im wykonanie zobowiązania wynikającego z umowy o roboty budowlane i nie płacą im wynagrodzenia. W takiej sytuacji podwykonawca, w świetle ogólnych zasad, miałby roszczenie wyłącznie względem swojego kontrahenta. W związku z tym, że podwykonawcy robót budowlanych mieli znaczne trudności w dochodzeniu roszczenia o zapłatę wynagrodzenia od ich kontrahentów, ustawodawca umożliwił im dochodzenie roszczenia o zapłatę wynagrodzenia także względem inwestora i wykonawcy, którzy z mocy art. 647 1 § 5 k.c. ponoszą solidarną odpowiedzialność z kontrahentem podwykonawcy za zapłatę wynagrodzenia za wykonane roboty budowlane. czytaj dalej

Teza Zgoda wyłączająca bezprawność działania naruszyciela dóbr osobistych musi być niewątpliwa, może zostać wyrażona w sposób wyraźny lub dorozumiany, ale nie można jej domniemywać ze sposobu zachowania powoda. czytaj dalej