Teza brak tezy czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 73 u.k.w.h. właściciel nieruchomości niebędący dłużnikiem osobistym może podnieść wszystkie zarzuty, które mu przysługują osobiście przeciw wierzycielowi, chociażby zarzut dotyczący istnienia hipoteki, może też podnieść zarzuty przysługujące dłużnikowi osobistemu, w szczególności nieważności jego zobowiązania, przy czym zarzuty te może podnieść także wówczas, gdy dłużnik osobisty zrzekł się ich po ustanowieniu hipoteki. Wierzycielowi hipotecznemu przysługuje jedna wierzytelność, której zaspokojenia może dochodzić zarówno od dłużnika osobistego, jak i od dłużnika rzeczowego. Dłużnik osobisty odpowiada całym swoim majątkiem, zaś odpowiedzialność dłużnika rzeczowego jest ograniczona do nieruchomości, ale tak dłużnik osobisty, jak i dłużnik rzeczowy odpowiadają za jedną wierzytelność. czytaj dalej

Teza Jeżeli dłużnik złożył przedmiot świadczenia do depozytu sądowego, to nie może być uwzględnione powództwo o zasądzenie od tego dłużnika kwoty odpowiadającej sumie pieniężnej złożonej do depozytu. czytaj dalej

Teza Z punktu widzenia skuteczności złożenia świadczenia do depozytu sądowego (art. 470 kc) nie ma istotnego znaczenia, czy i kiedy dłużnik dopełnił obowiązku zawiadomienia o tej czynności wierzyciela (art. 468 § 1 kc). Stosownie do przepisu art. 470 kc, warunkiem uznania skuteczności złożenia świadczenia do depozytu sądowego, tj. uznania tej czynności za równoznaczną ze spełnieniem świadczenia jest, aby złożenie takie było ważne (art. 470 in principio kc). Czynność złożenia do depozytu będzie zatem ważna, jeżeli dokonana zostanie na podstawie przewidzianego ustawowo uprawnienia oraz zgodnie z treścią łączącego wierzyciela i dłużnika zobowiązania. czytaj dalej