Data orzeczenia | 29 stycznia 2015 |
---|---|
Data uprawomocnienia | 29 stycznia 2015 |
Sąd | Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny |
Przewodniczący | Beata Wolfke-Kobzar |
Tagi | Depozyt sądowy |
Podstawa Prawna | 470kc 84prawo-upadlosciowe 470kc 98kpc 233kpc 366kpc 328kpc 102kpc 95prawo-bankowe 81kc 385kpc |
1. oddala apelację;
2. zasądza od powódki na rzecz Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa 2.700 zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.
Wyrokiem z dnia 7 września 2015 r. Sąd Okręgowy w Świdnicy oddalił powództwo T. K. przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego w D. o zapłatę i zasądził od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa koszty procesu w kwocie 3.600 zł. Powyższe Sąd Okręgowy uzasadnił tym, że powódka wniosła o zasądzenie od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w D. kwoty 100.000 zł za szkody wynikłe wskutek orzeczeń zapadłych przed Sądem Rejonowym w D., wskazując
W uzasadnieniu pozwu wskazała, iż działania sędziów Sądu Rejonowego w D. były niewłaściwe, a polegały na odmowie nadania biegu jej pismom kierowanym do tegoż Sądu. Zarzucała, że w toku postępowań toczących się przed pozwanym Sądem doszło do szeregu zaniedbań, wskutek czego doszło do wyrządzenia jej szkody moralnej i materialnej.
Strona pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości, kwestionując podstawę faktyczną i prawną żądań pozwu.
Uzasadniając swoje stanowisko wskazała, iż postanowienia, które zapadły w toku procesu toczącego się z udziałem powódki podlegały kontroli instancyjnej.
Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa pismem procesowym z dnia 31 lipca 2015 r. domagała się oddalenia powództwa w całości i zasądzenia od powódki kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa według norm przepisanych.
Motywując swoje stanowisko podniosła, iż w przedmiotowym stanie faktycznym nie ma zastosowania żadna z przesłanek odpowiedzialności Skarbu Państwa wynikająca z
Sąd Okręgowy ustalił, że w dniu 2 grudnia 2011 r. T. K. złożyła do Sądu Rejonowego w D. pozew przeciwko J. K. o zapłatę kwoty 19.999,99 zł, uiszczając opłatę od pozwu w wysokości 250 zł. Zarządzeniem z dnia 14 listopada 2011 r. wezwano powódkę do uiszczenia brakującej opłaty od pozwu w wysokości 750 zł – w terminie tygodniowym pod rygorem zwrotu pozwu. W odpowiedzi na powyższe wezwanie pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. powódka wniosła o zwolnienie jej od kosztów sądowych, tj. od opłaty w wysokości 750 zł. Zarządzeniem z dnia 20 grudnia 2011 r. pozew został zwrócony na podstawie
W sprawie prowadzonej pod sygn. akt V GC 939/11 T. K. składała liczne pisma, których treść w wielu przypadkach była nieprecyzyjna lub dotknięte były one brakami formalnymi i z tej przyczyny była ona wzywana do ich uzupełnienia lub sprecyzowania swego stanowiska.
W toku postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowym w D. pod sygn. akt V GC 939/11 T. K. wielokrotnie składała do Prezesa Sądu skargi i wnioski o wyłączenie sędziego referenta - P. J., wskazując, iż celowo pozbawia ją możliwości udziału w sprawie, jak i zarzucając opieszałość oraz bierność w podejmowaniu czynności, a także bezzasadność wezwań sądu do usunięcia przez powódkę rozmaitych braków formalnych składanych przez nią pism.
Prezes Sądu Rejonowego w D. nie uznał zasadności tych skarg.
Nadto domagała się wyłączenia sędziów Sądu Rejonowego w W. (...), jednak wobec niesprecyzowania, których sędziów wniosek dotyczy, został on powódce zwrócony.
Po dokonanym zwrocie pozwu T. K. składała kolejne pisma procesowe polemizując w nich z orzeczeniami dotychczas zapadłymi w sprawie, przedstawiając kolejne wnioski dowodowe, domagając się rozpoznania sprawy.
Pismami z dnia 4 października 2014 r. i 25 października 2014 r. kierowanymi do Prezesa Sądu Rejonowego w D. T. K. wniosła o objęcie nadzorem administracyjnym czynności procesowych w sprawie V GC939/11, wskazując, iż została pozbawiona obrony prawnej. Jednocześnie wezwała Sąd Rejonowy w D. do zapłaty na jej rzecz kwoty 100.000 zł.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie Prezes Sądu Rejonowego w D. stwierdziła brak podstaw do uwzględnienia wniosku powódki.
Pismem z dnia 26 maja 2014 r. T. K. złożyła skargę na przewlekłość postępowania prowadzonego przez Sąd Rejonowy w D. Wydział V Gospodarczy w sprawie V GC 939/11 z powództwa T. K. przeciwko J. K. o zapłatę kwoty 19.999,99 zł.
Pismem z dnia 12 września 2014 r. Prezes Sądu Rejonowego w D. odpowiadając na pismo powódki z dnia 8 września 2014 r. poinformował T. K., że nie może nadać sprawie biegu z uwagi na dokonany fizyczny zwrot pozwu.
Po dokonaniu powyższych ustaleń Sąd Okręgowy uznał, że powódka domagała się zasądzenia od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w D. kwoty 100.000 zł, wskazując przepis
Sąd I Instancji uznał, że podstawową zasadę odpowiedzialności Skarbu Państwa wyraża
Sąd I Instancji uznał także, że to na powódce spoczywał obowiązek udowodnienia ziszczenia się wszystkich trzech przesłanek, tj. wystąpienia zdarzenia wywołującego szkodę, szkoda i adekwatny związek przyczynowy między zdarzeniem wywołującym szkodę a szkodą. Powódce nie powiodła się próba wykazania żadnej z tych przesłanek. Zaakcentować trzeba, że powódka na poparcie swych twierdzeń nie przedstawiła żadnych dowodów wykazujących prawdziwość stawianych przez nią tez. Gołosłowne, niczym niepoparte twierdzenia powódki jakoby wskutek działań i zaniechań sędziów wyrządzona została jej szkoda ( nota bene powódka nie wykazała sposobu wyliczenia wysokości szkody), nie znajdują zatem uzasadnienia w zebranym materiale dowodowym.
Sąd Okręgowy, uznał, że iż powódka nie wskazała konkretnej normy prawnej, której zastosowanie, bądź zaniechanie zastosowania przez pozwanego uchybiałoby jego ustawowym obowiązkom wynikającym z przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Powódka sformułowała jedynie ogólnikowe zarzuty bezprawności w działaniach pozwanej, które przy tym nie zostały przez nią w ogóle wykazane i udowodnione.
Zdaniem Sądu I Instancji powódka nie udowodniła spełnienia się zasadniczej przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej, a mianowicie zdarzenia z którym system prawny wiąże obowiązek naprawienia szkody. W tym stanie rzeczy bezprzedmiotowe jest badanie w sprawie pozostałych przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej.
Kwestionowanie przez powódkę prawidłowości rozstrzygnięć zapadłych w toku procesu toczącego się przed Sądem Rejonowym w D. pod sygn. akt V GC 939/11, nie może odnieść zamierzonego skutku. Sąd I Instancji uznał, że w sprawie tej Sąd wykonywał czynności procesowe i działał zgodnie z uprawnieniami i obowiązkami określonymi w kodeksie postępowania cywilnego, tak więc działań podjętych przez niego w ramach tego postępowania nie można uznać za bezprawne. Zachowanie niezgodne z prawem to zachowanie sprzeczne z porządkiem prawnym, polegające na sprzeczności między zakresem kompetencji organu, sposobem jego postępowania i treścią rozstrzygnięcia wynikającymi z wzorca ustawowego a jego działaniem rzeczywistym. Przesłanka niezgodności z prawem musi być rozumiana w sposób właściwy dla prawa cywilnego, tj. jako sprzeczność działania lub zaniechania z porządkiem prawnym sensu largo, co wyklucza możliwość jakiejkolwiek dyferencjacji skali czy stopnia bezprawności zachowania. Bezprawność działania oznacza naruszenie przez władzę publiczną przepisów prawa, ale jedynie takie naruszenie, które stanowiło warunek konieczny do powstania szkody i którego normalnym następstwem w danych okolicznościach jest powstanie szkody. Tymczasem w odniesieniu do sprawy, na którą powołuje się powódka, stwierdzić trzeba, iż podejmowane w toku sprawy toczącej się pod sygn. V GC 939/11 czynności były zasadne i oparte o obowiązujące przepisy. Wezwania do usunięcia braków formalnych pozwu oraz uiszczenia opłaty od pozwu kierowane przez SR w D. do powódki nie wynikały ze złej woli pozwanego, czy zamiaru wyrządzenia powódce krzywdy bądź szkody, a konieczność takich działań Sądu wynikała wprost z uregulowań zawartych w przepisie
Ostatecznie Sąd Okręgowy uznał, że nie zachodziły przesłanki odpowiedzialności deliktowej z
O kosztach procesu Sąd orzekł w myśl
Z tym rozstrzygnięciem nie zgodziła się powódka, zaskarżając je w całości i wnosząc o jego zmianę i zasądzenie od Skarbu Państwa Prezesa Sądu Rejonowego w D. 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia, podając jako podstawę swojego roszczenia przepis
W odpowiedzi na apelację Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa wniosła o jej oddalenie i zasądzenie od powódki na rzecz Skarbu Państwa kosztów zastępstwa procesowego. Pozwana podniosła, że apelacja obarczona jest brakiem w postaci wskazania zarzutów oraz ich uzasadniani. Ponadto wskazuje, że apelacja nie wskazuje, jakie konkretne uchybienia poczynił Sąd I instancji wydając zaskarżone orzeczenie. Natomiast pozwany wskazał już merytorycznie, że w niniejszej sprawie twierdzenia powódki, jakoby doszło do spełnienia się przesłanek odpowiedzialności z
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Apelacja nie jest uzasadniona.
W przedmiotowej sprawie powódka wywodziła swoje roszczenie z przepisu
Mając na uwadze powyższe okoliczności, należało uznać, że powódka nie wywiązała się z obowiązku wynikającego z
Mając na uwadze powyższe okoliczności i wywody na podstawie
Orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego oparto na przepisieart. 98 k.p.c. w związku z
bp
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców