Orzecznictwo dla art. 427 Kodeks Cywilny

I ACa 704/17 Wyrok SA w Białymstoku z 17 stycznia 2018 r. w sprawie o zapłatę.
#Odszkodowanie

Teza Dla przyjęcia odpowiedzialności osoby prawnej za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym na podstawie art. 416 k.c. muszą być spełnione następujące przesłanki: szkoda musi zostać wyrządzona przez organ osoby prawnej, organ osoby prawnej wyrządzającej szkodę musi działać w ramach swych uprawnień, organowi osoby prawnej należy przypisać winę, między czynnościami organu osoby prawnej i szkodą musi zachodzić normalny związek przyczynowy. czytaj dalej

I ACa 663/18 Wyrok SA w Białymstoku z 1 marca 2019 r. w sprawie o zadośćuczynienie.
#Apelacja #Zadośćuczynienie

Teza Art. 427 k.c. wprowadza domniemanie winy w nadzorze oraz domniemanie adekwatnego związku przyczynowego między szkodą a nienależytym sprawowaniem nadzoru. Poszkodowany musi zatem udowodnić rozmiar szkody oraz normalny związek przyczynowy między działaniem osoby pozostającej pod nadzorem a poniesionym uszczerbkiem. Domniemanie winy w nadzorze dotyczy m.in. takiego przypadku, gdy podopieczny wyrządził szkodę innemu podopiecznemu pozostającemu pod nadzorem tego samego podmiotu. Na poszkodowanym nie ciąży ciężar udowodnienia winy osoby zobowiązanej do nadzoru, gdyż przepis wprowadza zaostrzoną odpowiedzialność w stosunku do ogólnych zasad odpowiedzialności deliktowej poprzez zastosowanie ułatwień dowodowych. czytaj dalej

I ACa 476/13 Wyrok SA w Białymstoku z 23 października 2013 r. w sprawie o zapłatę.
#Apelacja #Zadośćuczynienie

Teza Przepis art. 445 § 1 k.c. nie precyzuje przesłanek, które należy uwzględniać przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Wskazuje jedynie, że zadośćuczynienie to winno być „odpowiednie”. Kryteriów pomocnych dla takiej oceny dostarcza bogate w tym zakresie orzecznictwo. Określenie wysokości zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w razie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia stanowi istotne uprawnienie sądu merytorycznie rozstrzygającego sprawę w pierwszej instancji, który przeprowadzając postępowanie dowodowe może dokonać wszechstronnej oceny okoliczności sprawy. Korygowanie przez sąd odwoławczy wysokości zasądzonego już zadośćuczynienia uzasadnione jest tylko wówczas, gdy przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, mających wpływ na jego wysokość, jest ono nieodpowiednie jako rażąco – wygórowane lub rażąco niskie czytaj dalej

I ACa 416/14 Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 7 listopada 2014 r. w sprawie o ochronę dóbr osobistych i zadośćuczynienie.
#Apelacja #Zadośćuczynienie #Dobra osobiste

Teza Dobrem chronionym prawnie w art. 23 k.c. jest cześć człowieka. Można stwierdzić, że powszechnie w piśmiennictwie i judykaturze wskazuje się na dwa aspekty czci – tzw. zewnętrzny (dobre imię) i wewnętrzny (godność osobistą). Rozróżnienie to znajduje swój wyraz także na gruncie prawa karnego, które osobno reguluje odpowiedzialność za zniesławienie (art. 212 k.k.) i znieważenie (art. 216 k.k.), przy czym w pierwszym przypadku przedmiotem ochrony jest dobre imię pokrzywdzonego, a w drugim jego godność osobista. Przepis art. 11 k.p.c. statuuje zasadę związania ustaleniami wyroku karnego ze skutkami erga omnes, co oznacza, że nikt nie może wykazywać, że wyrok skazujący, jako wadliwy, nie wiąże w zakresie swoich ustaleń. Zdanie drugie artykułu nie uchyla wskazanej reguły, daje tylko wyraz temu, że zasada związania ustaleniami wyroku skazującego nie przesądza, sama przez się, w świetle przepisów prawa cywilnego, odpowiedzialności osoby tzw. cywilnie odpowiedzialnej. czytaj dalej

I C 271/11 Wyrok SR w Strzelcach Opolskich z 12 marca 2013 r. w sprawie o zapłatę.
#Odszkodowanie

Teza Z zasady nieodpowiedzialności deliktowej osób poniżej trzynastego roku życia nie można wyprowadzić, na drodze wnioskowania a contrario, ogólnej tezy, że osoby małoletnie powyżej trzynastego roku życia mają pełną zdolność deliktową i odpowiadają za wyrządzoną szkodę tak samo, jak osoby pełnoletnie. Dlatego małoletni, pomimo ukończenia 13 roku życia, jeśli nie ma jeszcze dostatecznego rozeznania i odbiega od normy rozwoju umysłowego, winien być traktowany jak osoba niepoczytalna. O jego odpowiedzialności decyduje natomiast fakt osiągnięcia dostatecznego stopnia dojrzałości w zakresie rozeznania, swobodnej decyzji i jej wyrażania. Zdaniem Sądu, o czym niżej, małoletni w chwili zdarzenia posiadał odpowiednie rozeznanie i świadomość podejmowanych decyzji, co przesądziło o przypisaniu mu winy za spowodowanie zdarzenia. czytaj dalej

I ACa 1078/15 Wyrok SA we Wrocławiu z 8 października 2015 r. w sprawie o zapłatę.
#Zadośćuczynienie

Teza Kto z mocy ustawy lub umowy jest obowiązany do nadzoru nad osobą, której z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego winy poczytać nie można, ten obowiązany jest do naprawienia szkody wyrządzonej przez tę osobę. czytaj dalej

I ACa 1428/13 Wyrok SA we Wrocławiu z 17 stycznia 2014 r. w sprawie o zapłatę.
#Zadośćuczynienie

Teza Zadośćuczynienie winno kompensować całościowo doznane cierpienia fizyczne i psychiczne (a także te które wystąpią w przyszłości) oraz ustalone okoliczności. czytaj dalej

Wyszukiwarka