Orzecznictwo dla art. 237 Kodeks Pracy

II K 878/09 Wyrok SR w Kędzierzynie Koźlu z 29 listopada 2012 r. w sprawie o przestępstwo z art. 220 § 1 kk.
#Ciężki uszczerbek na zdrowiu

Teza Jak stanowi przepis art. 157 § 1 k.k., kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Z kolei w świetle § 3 art. 157 k.k., jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 (…) działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Natomiast stosownie do dyrektywy zawartej w treści art. 220 § 1 k.k., kto będąc odpowiedzialny za bezpieczeństwo i higienę pracy, nie dopełnia wynikającego stąd obowiązku i przez to naraża pracownika na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. czytaj dalej

III AUa 1036/17 Wyrok SA we Wrocławiu z 5 grudnia 2017 r. w sprawie o emeryturę pomostową.
#Emerytura pomostowa

Teza Warunkiem nabycia emerytury pomostowej w świetle wykładni językowej ustawy o emeryturach pomostowych jest legitymowanie się określonym stażem w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze oraz kontynuowanie pracy w tych warunkach po wejściu w życie ustawy o emeryturach pomostowych. czytaj dalej

III APa 7/12 Wyrok SA we Wrocławiu z 17 maja 2012 r. w sprawie o odszkodowanie, zadośćuczynienie, wynagrodzenie i koszty leczenia.
#Świadczenia pieniężne

Teza Przypisanie pozwanemu odpowiedzialności deliktowej wymaga stwierdzenia winy i bezprawności działania pracodawcy. Wina i bezprawność działania pracodawcy mogła by się przejawiać jedynie poprzez nie zachowanie przez pracodawcę zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. czytaj dalej

III APa 15/12 Wyrok SA w Poznaniu z 30 sierpnia 2012 r. w sprawie o zapłatę
#Zadośćuczynienie

Teza Zgodnie z treścią art. 445 § 1 k.c. w wypadkach przewidzianych w art. 444 k.c. sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Kwestia uwzględniania przy określaniu zadośćuczynienia świadczenia z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia poszkodowanego, jest w orzecznictwie i doktrynie sporna. Uzasadnieniem kumulacji świadczeń jest otrzymanie ich od innych podmiotów niż osoby zobowiązane do naprawienia szkody. Takie bowiem sytuacje nie powinny nawet częściowo zwalniać sprawcy od odpowiedzialności. Przyjmuje się jednak również, że otrzymane świadczenia mogą mieć wpływ na określenie wysokości zadośćuczynienia z art. 445 § 1 k.c., czy stosownego odszkodowania z art. 446 § 3 k.c. czytaj dalej

Wyszukiwarka