Orzecznictwo dla art. 13 Kodeks Karny
Teza Zagadnienie zwrotu nakładów pomiędzy posiadaczem rzeczy a jej właścicielem reguluje art. 226 kc. W literaturze prawniczej oraz w orzecznictwie sądowym przyjmuje się, iż zawarte w nim regulacje stanowią przepisy szczególne do ogólnych norm o bezpodstawnym wzbogaceniu i posiadacz nieruchomości, który dokonał na nią nakładów, nie może po upływie terminu przedawnienia przewidzianego w art. 229 kc dochodzić ich równowartości na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. czytaj dalej
Teza Zgodnie z art. 85 k.k., który stanowi, że „ jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju, albo inne podlegające łączeniu sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa”. czytaj dalej
Teza Z naruszeniem posiadania stanowiącym przesłankę powstania roszczenia posesoryjnego mamy do czynienia wtedy, gdy doszło do wkroczenia w sferę faktycznego władztwa nad rzeczą sprawowanego przez posiadacza bezpośrednio lub za pośrednictwem innych osób. Wkroczenie w sferę faktycznego władztwa nad rzeczą może nastąpić zarówno w wyniku uniemożliwienia lub ograniczenia sprawowania fizycznego władztwa nad rzeczą (naruszenie posiadania w sferze corpus), jak i w wyniku ujawnienia woli sprawowania faktycznego władztwa nad rzeczą we własnym interesie w zakresie niedającym się pogodzić z zakresem faktycznego władztwa nad rzeczą sprawowanego przez posiadacza (naruszenie posiadania w sferze animus). Sposób, w jaki dochodzi do wkroczenia w sferę faktycznego władztwa nad rzeczą sprawowanego przez posiadacza, nie ma, co do zasady, znaczenia dla powstania roszczenia posesoryjnego. Wkroczenie w jakikolwiek sposób w sferę faktycznego władztwa nad rzeczą sprawowanego przez posiadacza może skutkować powstaniem roszczenia posesoryjnego. czytaj dalej
Teza Przepis art.279 §1 kk. stanowi, że jeżeli sprawca uprzednio skazany w warunkach określonych w art.64 §1, który odbył łącznie co najmniej rok kary pozbawienia wolności i w ciągu 5 lat po odbyciu w całości lub części ostatniej kary popełnia ponownie umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu, przestępstwo zgwałcenia, rozboju, kradzieży z włamaniem lub inne przestępstwo przeciwko mieniu popełnione z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia, sąd wymierza karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a może ją wymierzyć do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. czytaj dalej
Teza Art.286 §1 kk stanowi, że kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Z kolei art.13 §1 kk, że odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje czytaj dalej
Teza Zmiana kary w instancji odwoławczej nie może nastąpić w każdym wypadku, w którym jest możliwa wedle własnej oceny Sądu Odwoławczego, lecz wtedy tylko, gdy kara orzeczona nie daje się zaakceptować z powodu różnicy pomiędzy nią a karą sprawiedliwą. czytaj dalej
Teza Sposób „bezpośrednio zagrażający życiu” wypełnia znamiona przestępstwa, niezbędne jest wykazanie, że na skutek jego działania życie pokrzywdzonego było realnie i faktycznie zagrożone, a więc że sprawca przez swoje działanie stworzył konkretne i bezpośrednie zagrożenie dla życia pokrzywdzonego. czytaj dalej
Teza Ustalenie czy oskarżony działał w stanie silnego wzburzenia, nie dotyczy okoliczności wymagającej wiadomości specjalnych i może być dokonane przez Sąd, bez potrzeby uciekania się do pomocy biegłych. czytaj dalej
Teza Sprawca działa z zamiarem ewentualnym popełnienia przestępstwa także wtedy, gdy ma on świadomość możliwości nastąpienia skutku przestępczego i na to się godzi, to znaczy wprawdzie nie chce, aby skutek taki nastąpił, ale zarazem nie chce, żeby nie nastąpił, a więc gdy wykazuje całkowitą obojętność wobec uświadomionej sobie możliwości nastąpienia skutku przestępczego. czytaj dalej
Teza Bezbronność to stan, w którym zachowanie sprawców w postaci manifestowania przewagi fizycznej i wywierana presja psychiczna doprowadza pokrzywdzonego do poddania się ich działaniom sprawców. czytaj dalej
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców