Postanowienie SA we Wrocławiu z 21 czerwca 2013 r. w sprawie o ochronę dóbr osobistych i zapłatę.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący zwrócił pozew z uwagi na to, że powódka nie usunęła w zakreślonym terminie braków formalnych pozwu, tj. nie wskazała adresu zamieszkania pozwanej ani treści przeprosin, których złożenia się domaga. Sąd Okręgowy podkreślił, że podanie przez powódkę adresu zakładu pracy pozwanej nie czyniło zadość wymaganiom formalnym pozwu, w związku z czym takie działanie powódki nie stanowiło usunięcia braków formalnych pozwu.

Na powyższe zarządzenie zażalenie złożyła powódka (k. 25), podnosząc, że usunęła brak formalny pozwu, podając adres zakładu pracy pozwanej, czerpiąc o nim informację bezpośrednio od pracodawcy pozwanej. W oparciu o powyższy zarzut powódka wniosła o uchylenie zaskarżonego zarządzenia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie podlegało oddaleniu jako pozbawione uzasadnionych podstaw.

Jakkolwiek Przewodniczący w Sądzie Okręgowym nie miał racji, uznając, że powódka nie usunęła braków formalnych pozwu przez wskazanie treści żądanych przeprosin ( vide: k. 10), to jednak trafnie ocenił, że wskazanie przez powódkę adresu urzędu, w którym pozwana świadczy pracę, nie jest tożsame z podaniem miejsca zamieszkania pozwanej, co musiało skutkować zwrotem pozwu na podstawie przepisu art. 130 § 2 k.p.c. Niewskazanie miejsca zamieszkania pozwanej uniemożliwia bowiem nadanie sprawie biegu, a Sąd nie ma obowiązku poszukiwania adresu, wyręczając tym samym powódkę w jej obowiązkach procesowych. W sytuacji, gdy pozwaną w sprawie jest urzędnik (nie zaś lekarz, jak błędnie wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia), a powódce nie było wiadome, jaki jest adres zamieszkania przeciwnika procesowego, musiała liczyć się ze zwrotem pozwu z powodu nieusunięcia braków formalnych. Nie miała przy tym racji skarżąca, twierdząc, że uzupełniła brak formalny pozwu, podając adres zakładu pracy (urzędu), w którym pozwana jest zatrudniona, gdyż czynność taka nie stanowiła spełnienia wymogu formalnego pozwu, o którym mowa w przepisie art. 126 § 2 k.p.c. w zw. z art. 187 § 1 k.p.c. Wymóg podania siedziby pozwanego odnosi się bowiem jedynie do osób prawnych, a w sytuacji, gdy powódka pozwała osobę fizyczną, powinna ona podać jej miejsce zamieszkania – bez względu na zawód wykonywany przez pozwaną, a także miejsce zdarzenia, w którym powódka obecnie upatrywała źródła swojej krzywdy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie jako bezzasadne (art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. w zw. z art. 398 k.p.c.).

Z.:

(...)

(...)

(...)

bp