Wyrok SA we Wrocławiu z 24 lipca 2013 r. w sprawie o zapłatę.

UZASADNIENIE

M. B. wniosła o zasądzenie od (...) S.A. w W. kwoty 75.349,90 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w jej wypłacie, w związku z wypadkiem samochodowym jakiemu uległa w dniu 5.11.2009 r., którego sprawcą był kierowca ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej.

Na dochodzoną należność składały się:

- kwota 53.000 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 28.12.2009 r., z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę psychiczną i fizyczną,

- kwota 4.600 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 29.04.2010 r., z tytułu zwrotu kosztów opieki sprawowanej nad nią przez osoby trzecie,

- kwota 16.697,19 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 28.12.2009 r., z tytułu zwrotu kosztów leczenia,

- kwota 1.051,96 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1.05.2010 r., z tytułu zwrotu kosztów przejazdu męża powódki z zagranicy.

Ponadto domagała się ustalenia odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciela za skutki wypadku dla jej zdrowia mogące się ujawnić w przyszłości, a także zasądzenia na jej rzecz kosztów procesu.

W odpowiedzi pozwany wniósł o oddalenia powództwa w całości i zasądzenia na jego rzecz od powódki zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał, że w zakresie zadośćuczynienia uznał roszczenia powódki, co do zasady, jednakże kwota, jakiej się domagała była zawyżona. Ponadto zarzucił, że powódka nie wykazała zasadności roszczenia ponad uznaną przez niego już wysokość, zarówno w odniesieniu do żądanego zadośćuczynienia jak i wypłaty odszkodowania. Wskazał przy tym, że wypłacił na rzecz powódki należne jej świadczenia, z uwzględnieniem faktu jej przyczynienia się do powstania szkody (określając ten stopień na 30%), którego upatrywał w braku zapięcia przez nią pasów bezpieczeństwa w momencie wypadku.

W piśmie z dnia 19.01.2012 r. powódka, w związku z poniesieniem dalszych kosztów leczenia i rehabilitacji wniosła o zasądzenie kwoty 10.758 zł ponad kwotę wskazaną w pozwie wraz z odsetkami od daty rozszerzenia powództwa [łącznie żądnie powódki w tym zakresie wynosiło 26.374,70 zł (k. 252 – 254)].

W piśmie z dnia 08.01.2013 r. powódka rozszerzyła żądanie pozwu i wniosła o zasądzenie dalszej kwoty 250 zł z tytułu poniesionych kosztów leczenia stomatologicznego, kwoty 100 zł z tytułu zwrotu kosztów usługi stomatologicznej, kwoty 2.700 zł z tytułu poniesionych kosztów usługi stomatologicznej i protetycznej, wraz z odsetkami ustawowymi liczonym i od daty rozszerzenia żądania (k. 357 – 358).

W piśmie procesowym z dnia 14.01.2013 r. powódka rozszerzyła powództwo, o kwotę 1.200 zł, z tytułu zwrotu kosztów zniszczonego w wypadku zegarka marki T. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 01.05.2010 r. (k. 367 – 369).

W piśmie z dnia 06.02.2013 r. powódka sprecyzowała, że domaga się zasądzenia kwoty 87.558 zł, a nie jak dotychczas 89.276,66 zł i w zakresie błędnie wyliczonej kwoty cofnęła powództwo ze zrzeczeniem się roszczenia. Wyjaśniła przy tym, że na dochodzoną kwotę składają się następujące należności: 53.000 zł z tytułu zadośćuczynienia, 4.600 zł z tytułu kosztów opieki, 27.705,19 zł kosztów leczenia oraz 1.051,91 zł z tytułu kosztów przejazdu męża powódki z Wielkiej Brytanii do Polski oraz 1.200 zł, z tytułu odszkodowania za zniszczony w wypadku zegarek (k. 411 – 412).

Wyrokiem z dnia 21.03.2013 r. sygn. akt I C 403/11, Sąd Okręgowy we Wrocławiu: umorzył postępowanie, co do kwoty 1.718,66 zł (pkt I), zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 68.549,77 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi do dnia zapłaty od 42.000 zł. od dnia 4.01.2010 r., od 40 zł od dnia 29.04.2010 r. od 25.457,81 zł od dnia 8.02.2013 r., od 1.051,96 zł od dnia 1.05.2010 r. (pkt II), ustalił, że strona pozwana ponosi wobec powódki odpowiedzialność na przyszłość za skutki wypadku z dnia 5.11.2009 r. (pkt III), a w pozostałym zakresie powództwo oddalił (pkt IV). Ponadto zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 5.636,56 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt V), nakazał powódce, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Okręgowego we Wrocławiu) kwotę 177,89 zł, tytułem brakującej części wynagrodzenia biegłego sądowego i opłaty sądowej (pkt VI), nakazał stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Okręgowego we Wrocławiu) kwotę 630,74 zł, tytułem brakującej części wynagrodzenia biegłego sądowego i opłaty sądowej (pkt VII).

Powódka zaskarżyła niniejszy wyrok w pkt IV wyroku, w części oddalającej powództwo o zapłatę kwoty 3.536 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi, od kwoty 2336 zł od dnia 29.04. 2010 r. i od kwoty 1.200 zł od dnia 1.05. 2010 r., jak również, co do pkt V, VI i VII, poprzez rozstrzygnięcie o kosztach procesu, stosownie do ostatecznego jego wyniku.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

1)  naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 444 § 1 k.p.c., poprzez niewłaściwe zastosowanie i zasądzenie przez Sąd I Instancji jedynie kwoty 40 zł wraz z odsetkami tytułem odszkodowania za koszty opieki osób trzecich, podczas gdy w świetle ustalonego przez Sąd stanu faktycznego, powinien był on zasądzić kwotę 2.336 zł wraz z odsetkami,

2)  wyprowadzenie przez sąd z prawidłowo ustalonego stanu faktycznego błędnych wniosków poprzez przyjęcie, jako odszkodowania wypłaconego przez pozwaną na etapie postępowania likwidacyjnego innej kwoty, niż wynikającej z ustalonego przez sąd stanu faktycznego, co w konsekwencji doprowadziło do zaniżenia zasądzonego odszkodowania,

3)  błędną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego polegającą na uznaniu, że powódka nie udowodniła związku przyczynowego pomiędzy zniszczonym zegarkiem, a wypadkiem z dnia 5.11.2009 r. oraz wartości zniszczonego zegarka, podczas gdy prawidłowa ocena dowodów przy wzajemnym ich skonfrontowaniu i przy uwzględnieniu skutków wypadku dają uzasadnioną podstawę do przyjęcia, iż zachodzi związek przyczynowy pomiędzy wypadkiem, a zniszczeniem zegarka, jak również że powódka udowodniła wartość zegarka, co w konsekwencji winno skutkować zasądzeniem od strony pozwanej na rzecz powódki odszkodowania z tytułu zniszczonego w wyniku wypadku zegarka w kwocie 1.200 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1.05.2010 r. do dnia zapłaty,

4)  naruszenie art. 6 Kodeksu cywilnego polegające na nieprawidłowym uznaniu uznaniu przez sąd, iż powódka nie udowodniła związku przyczynowego pomiędzy zniszczonym zegarkiem, a wypadkiem, jak również wartości zniszczonego zegarka, podczas gdy prawidłowa ocena dowodów przy wzajemnym skonfrontowaniu z pozostałymi dają uzasadnioną podstawę do zasądzenia od strony pozwanej na rzecz powódki odszkodowania z tytułu zniszczonego w wyniku wypadku zegarka w kwocie 1.200 zł wraz z odsetkami.

W oparciu o powyższe zarzuty domagała się zmiany wyroku w zaskarżonej części poprzez uwzględnieniu żądania pozwu w zakresie objętym apelacją oraz zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie od powódki na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała w części na uwzględnienie.

Podstawą jej rozpoznania były ustalenia faktyczne, poczynione przez Sąd Okręgowy na stronach 4 − 11 pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku (k: 429 – 436), bowiem znajdowały one pełną podstawę w zgromadzonym w niniejszej sprawie materiale dowodowym, a co istotne nie były one również kwestionowane przez apelującą.

Zwrócić należy jednakże w tym miejscu uwagę, że jak trafnie zarzuciła powódka, w części obejmującej rozważania (strona 15 uzas. – k: 440) Sąd I instancji poczynił ustalenia, które pozostawały w sprzeczności, z ustaleniami dokonanymi w części obejmującej stan faktyczny sprawy, w odniesieniu do dokonanych przez pozwanego w toku postępowania likwidacyjnego wpłat na poczet jej roszczeń, z tytułu poniesionych przez nią kosztów opieki w zakresie objętym żądaniem pozwu.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego, analiza dowodów zgromadzonych w niniejszej sprawie nie daje podstaw do poczynienia ustaleń, że na poczet roszczeń powódki z tego tytułu pozwana dokonała zapłaty kwoty wyższej, aniżeli 1.176 zł. W szczególności należy zwrócić uwagę, że ostatecznie wyraziła ona swoje stanowisko w tym przedmiocie w piśmie z dnia 27.09.2010 r. (k: 59) oraz zestawieniu jakie sporządziła odnośnie żądań powódki, stanowiącego jego załącznik (akta szkodowe), z których wynika, że w zakresie roszczeń przez nich zgłoszonych z tego tytułu na kwotę 5776 zł (pismo z 30.03.2010 r.), uznała za zasadne ich wyliczenie do kwoty 1.680 zł, z tego do wypłaty, przy uwzględnieniu 30% przyczynienia się poszkodowanej, uznała kwotę 1.176 zł. Brak jest przy tym innych dowodów świadczących o tym, że w toku likwidacji szkody wypłaciła powódce wyższą kwotę. Zwrócić również uwagę, że już w odpowiedzi na pozew wskazała, że uznała roszczenia powódki z tego tytułu w kwocie 1.680 zł (k: 154)

Uznając za w pełni zasadne stanowisko Sądu Okręgowego odnośnie żądania powódki o zwrot kosztów opieki zarówno, co do zasady, wymiaru godzin, ich wyceny, jak również wymagalności należności z tego tytułu, powództwo należał uznać za uzasadnione do kwoty 2.376 zł [2.176 zł (34 x 8 x 8) + 1.376 (86 x 2 x 8) = 3.552 zł – 1.176 zł = 2376 zł] wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 29.04.2010 r.

Za bezzasadną należało natomiast uznać apelację odnośnie oddalenia przez Sąd Okręgowy żądania powódki, co do zapłaty kwoty 1.200 zł, tytułem odszkodowania za zniszczony w trakcie wypadku zegarek, wobec braku udowodnienia roszczenia w tym zakresie.

Jak wynika z dokumentacji szkodowej strony pozwanej, okoliczności dotyczące faktu posiadania przez powódkę zegarka w momencie zdarzenia, jak również tego jaki był to zegarek oraz jaka była jego wartość, były sporne między stronami. Rozszerzając powództwo w tym zakresie, powódka przedłożyła na uzasadnienie swoich twierdzeń jedynie fragment bransoletki oraz wydruk ze strony internetowej, obejmującej ofertę sprzedaży jednego z modeli zegarka marki “T.”. Strona pozwana w świetle tych dowodów podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, Sąd Okręgowy w pełni trafnie uznał w/w dowody za niewystarczające dla wykazania zasadności powództwa w tym zakresie, mimo tego, że powódka słusznie podnosiła, że wymaganie od niej, aby zadbała o zachowanie pozostałości zniszczonego zegarka, w sytuacji tak drastycznych skutków wypadku jakiemu uległa, jest nieżyciowe i nie mogło stanowić samo przez się podstaw jego oddalenia. Nie zwalniało to jej jednakże od wskazania innych dowodów na poparcie jej twierdzeń w tym zakresie, jak chociażby dowodu z zeznań jej męża na okoliczność zakupu tego zegarka, jego modelu, poniesionych z tego tytułu kosztów oraz okoliczności jego utraty. Przedstawione przez powódkę w/w dowody, żadnej z tych okoliczności nie wykazywały.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny, na podstawie art. 386 §1 k.p.c., dokonał zmiany zaskarżonego wyroku orzekając jak w pkt 1, a dalej idącą apelację, na podstawie art. 385 k.p.c., oddalił.

Należy w tym miejscu wskazać, że zmiana odnośnie rozstrzygnięcia o kosztach procesu, wynikała wyłącznie z faktu, że ostatecznie powódka wygrała proces w 81%, dlatego też w tych proporcjach, na podstawie przepisów wskazanych przez Sąd Okręgowy, należało orzec zarówno o kosztach procesu między stronami, jak również o niepokrytych kosztach sądowych.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. oraz § 6 ust. 3 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 2 rozp. Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (...), mając na uwadze, że powódka wygrała ten etap postępowania w 66%, ponosząc przy tym koszty w kwocie 627 zł, a pozwana w 34%, ponosząc koszty w kwocie 450 zł.

MR-K