Postanowienie SA w Poznaniu z 24 września 2012 r. w sprawie o zapłatę

Teza Nie ulega wątpliwości, że skarżąca w ramach niniejszego postępowania dochodzi zapłaty kwoty 50.000,00 zł. Dla tego roszczenia, zgodnie z art. 16 k.p.c. w zw. z art. 17 pkt 4) k.p.c., zastrzeżona jest właściwość sądu rejonowego. Sądy okręgowe rozpoznają bowiem sprawy o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa 75.000,00 zł. W konsekwencji przekazanie niniejszej sprawy do rozpoznania sądowi niższej instancji było prawidłowe.
Data orzeczenia 24 września 2012
Data uprawomocnienia 24 września 2012
Sąd Sąd Apelacyjny w Poznaniu I Wydział Cywilny i Własności Intelektualnej
Przewodniczący Mikołaj Tomaszewski
Tagi Właściwość sądu
Podstawa Prawna 200kpc 17kpc 16kpc 67kpc 29kpc 44kpc 385kpc 397kpc 350kpc 391kpc

Rozstrzygnięcie
Sąd

1.  sprostować oczywistą omyłkę w komparycji zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że w miejsce słów: „Sąd Okręgowy w Gdańsku” wpisać: „Sąd Okręgowy w Zielonej Górze”,

2.  oddalić zażalenie.



SSA M. Głowacka SSA M. Tomaszewski SSA K. Ratajczak


UZASADNIENIE


Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy stwierdził swoją niewłaściwość rzeczową i przekazał sprawę według właściwości Sądowi Rejonowemu w Świebodzinie. W motywach rozstrzygnięcia wyjaśnił, że sądy okręgowe rozpoznają sprawy o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa 75.000,00 zł. Powódka natomiast wystąpiła z roszczeniem o zapłatę kwoty 50.000,00 zł, a to uzasadniało właściwość sądu rejonowego.


Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła powódka, zaskarżając je, jak wynika z treści pisma, w całości i wnosząc o jego uchylenie. Wskazała, iż Sąd Rejonowy w Świebodzinie jest stroną pozwaną, zatem sprawa nie powinna toczyć się przed tym sądem.


Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:


Zażalenie powódki nie zasługiwało na uwzględnienie.


Nie ulega wątpliwości, że skarżąca w ramach niniejszego postępowania dochodzi zapłaty kwoty 50.000,00 zł. Dla tego roszczenia, zgodnie z art. 16 k.p.c. w zw. z art. 17 pkt 4) k.p.c., zastrzeżona jest właściwość sądu rejonowego. Sądy okręgowe rozpoznają bowiem sprawy o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa 75.000,00 zł. W konsekwencji przekazanie niniejszej sprawy do rozpoznania sądowi niższej instancji było prawidłowe.


Trafnie również przyjął Sąd Okręgowy, że właściwym miejscowo jest Sąd Rejonowy w Świebodzinie. Powódka wystąpiła ze swoim roszczeniem przeciwko Skarbowi Państwa – Sądowi Rejonowemu w Świebodzinie, za który czynności procesowe, w myśl art. 67 § 2 k.p.c., podejmuje Prezes Sądu Rejonowego w Świebodzinie. Zgodnie natomiast z art. 29 k.p.c. powództwo przeciwko Skarbowi Państwa wytacza się według siedziby państwowej jednostki organizacyjnej, z której działalnością wiąże się dochodzone roszczenie.


Bez znaczenia dla niniejszego rozstrzygnięcia pozostaje natomiast fakt, że zgłoszone roszczenie wiąże się z działalnością sądu właściwego do rozpoznania sprawy. Okoliczność ta nie stanowi przeszkody do rozpoznania sprawy przez Sąd Rejonowy w Świebodzinie, o której mowa w art. 44 k.p.c., gdyż ustrojowo przewidziane są odpowiednie mechanizmy, zapewniające niezawisłość, bezstronność i niezależność sądów oraz sędziów rozstrzygających spór.


Z uwagi na powyższe zażalenie powódki podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. – pkt 2 postanowienia.


Jednocześnie Sąd Apelacyjny, w oparciu o treść art. 350 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 391 § 2 k.p.c., sprostował oczywistą omyłkę w oznaczeniu sądu rozpoznającego sprawę, którym – co wynika z akt sprawy – jest Sąd Okręgowy w Zielonej Górze, a nie Sąd Okręgowy w Gdańsku - pkt 1 postanowienia.


SSA M. Głowacka SSA M. Tomaszewski SSA K. Ratajczak

Wyszukiwarka