Data orzeczenia | 26 lutego 2014 |
---|---|
Data uprawomocnienia | 26 lutego 2014 |
Sąd | Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny |
Przewodniczący | Małgorzata Bohun |
Tagi | Uchwały wspólnoty mieszkaniowej |
Podstawa Prawna | 23wlasnosc-lokali 25wlasnosc-lokali 98kpc 199kc 102kpc 19wlasnosc-lokali 195kc 221kc 18wlasnosc-lokali 33wlasnosc-lokali 23wlasnosc-lokali 22wlasnosc-lokali 108koszty-sadowe-w-sprawach-cywilnych 385kpc |
oddala apelację.
Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze oddalił powództwo Z. W. przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości położonejw m. (...) i przeciwko R. W. o uchylenie uchwały właścicielinr (...) z dnia 29.01.2013 r. oraz zasądził od powódki na rzecz każdejz pozwanych koszty procesu (odpowiednio 180 zł i 197 zł).
Istotne dla rozstrzygnięcia ustalenia faktyczne, poczynione przez Sąd Okręgowy, przedstawiały się następująco.
Nieruchomość położona w (...) w gminie M. składasię z 17 lokali. Powódka jest właścicielką lokalu mieszkalnego numer (...). W skład zarządu pozwanej wspólnoty mieszkaniowej wchodzą A. J., A. K. i B. K..
W dniu 29.01.2013 r. uchwałą nr (...), właściciele uchwalili, począwszy od 01.02.2013 r., ponoszenie miesięcznych zaliczek na pokrycie kosztów nieruchomości wspólnej w postaci opłaty na koszt zarządu nieruchomością wspólną 0,40 zł/m 2 miesięcznie, wynagrodzenie administratora na 0,45 zł/m 2 miesięcznie i opłatyna koszty remontu na 1,20 zł/m 2 miesięcznie.
Uchwałę podjęto na zebraniu wspólnoty w dniu 29.01.2013 r. oraz w trybie indywidualnego zbierania głosów. Za przyjęciem uchwały zagłosowało 9 właścicieli lokali, których udziały stanowiły 57,50% sumy wszystkich udziałów. Przeciwko uchwale zagłosowała powódka (4 %), a głosów wstrzymujących się nie było.
Uchwałą numer (...) właściciele lokali uchwalili powierzenie obowiązków administratora nieruchomości wspólnej pozwanej R. W., zobowiązując zarząd do podpisania stosownej umowy.
Stawki wynagrodzenia administratorów kształtują się na poziomie od 0,35-0,60 zł/m 2.
W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy uznał, że powództwo podlegało oddaleniu – w stosunku do pozwanej ad. 1 z uwagi na brak podstaw do uchylenia uchwały, określonych w przepisie
Odnosząc się do zarzutów, podniesionych przez powódkę na poparcie jej twierdzeń o istnieniu przesłanek uchylenia uchwały, Sąd Okręgowy uznał, że:
−kognicja Sądu ograniczyła się do zbadania wyłącznie uchwały nr (...) z dnia 29.01.2013 r.;
−uchwała mogła zapaść bez zgody wszystkich właścicieli – wystarczające było uzyskanie większości głosów, co miało miejsce;
−uchwała spełniała wymogi formalne;
−uchwała nie naruszała zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną, gdyż określone w niej stawki opłat za zarządzanie nieruchomością wspólną odpowiadały cenom lokalnym.
Koszty procesu należały się wygrywającym pozwanym w oparciu o przepisart. 98 § 1 k.p.c.
Od powyższego wyroku apelację wywiodła powódka, domagając się jego zmiany przez uchylenie zaskarżonej uchwały. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzuciła prowadzenie procesu w sposób nieobiektywny, naruszający prawa powódkii nieuwzględniający jej interesów oraz wadliwych działań pozwanej ad. 2, naruszenie przepisów
Sąd Apelacyjny przyjął za własne ustalenia faktyczne, poczynione przez Sąd Okręgowy i zważył, co następuje:
Apelacja podlegała oddaleniu jako pozbawiona uzasadnionych podstaw.
Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do dokonania oceny dowodów odmiennej niż ta, którą przedstawił Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. W szczególności należało zaakcentować, że Sąd pierwszej instancji prawidłowo określił zakres własnej kognicji i przez to zakres postępowania dowodowego, wskazując, że ogranicza się ono do przeprowadzenia dowodów tylko na te okoliczności, które ściśle związane były z podstawą faktyczną żądania pozwu, tj. z tymi zarzutami, które dotyczyły prawidłowości podjęcia zaskarżonej uchwałyoraz jej wpływu na zarządzanie nieruchomością wspólną i na interesy powódki. Wobec konsekwentnie prezentowanej przez powódkę postawy, należało zaakcentować, że obecny proces miał na celu kontrolę jedynie uchwały nr (...) z dnia 29.01.2013 r. nie zaś dokonanie ogólnej (zbiorczej) oceny pracy administratora, jego profesjonalizmu, a także – relacji wewnątrzwspólnotowychoraz sposobu odnoszenia się do powódki. Wyraźnego zaznaczenia wymagałoprzy tym – wobec zarzutów wyartykułowanych w uzasadnieniu apelacji – żeSąd Okręgowy odmówił rozpoznania tylko tych zarzutów, podniesionych przez powódkę, które nie miały związku z zaskarżoną uchwałą, a dotyczyły uchwałz 2011 r. Wobec braku skutecznego zaskarżenia uchwał poprzedzających podjęcie uchwały nr (...) z dnia 29.01.2013 r. (w szczególności tych o wyborze zarządu oraz powierzeniu pozwanej ad. 2 administrowania nieruchomością wspólną) należało też podkreślić, że uchwały te funkcjonują w obrocie prawnym i wspólnota możesię na nie skutecznie powoływać – tak wobec powódki, jak i wobec podmiotów trzecich oraz organów i instytucji. Obszerne dywagacje, zawarte w uzasadnieniu apelacji, wskazujące na błędne zrównywanie przez powódkę pojęć zarządu w ujęciu podmiotowym i zarządu w ujęciu funkcjonalnym, nie mogły ukierunkować postępowania w sposób oczekiwany przez powódkę i doprowadzić do nieuprawnionego rozszerzenia procesu pod względem przedmiotowym.
Powódka, poza obszernie przedstawionymi zastrzeżeniami, dotyczącymi funkcjonowania wspólnoty oraz kompetencji, predyspozycji i cech pozwanej ad. 2, nie przedstawiła jakiejkolwiek merytorycznej polemiki z dokonaną przez Sąd Okręgowy oceną dowodów i poczynionymi na jej podstawie ustaleniami faktycznymi. Sam zaś brak zgody powódki, nawet wyrażany konsekwentnie i kategorycznie,na przyjęty wolą właścicieli sposób zarządzania nieruchomością wspólną i jego realizację, nie prowadził w sposób automatyczny do przypisania Sądowi błędów proceduralnych i logicznych, na które wskazywała powódka. Nie dowodził teżbraku obiektywizmu Sądu. W tej sytuacji Sąd Apelacyjny zaakceptował w całości ustalenia faktyczne, poczynione przez Sąd Okręgowy i przyjął je za własne, czyniąc je podstawą swego rozstrzygnięcia.
W poprawnie ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy nie dopuściłsię naruszenia przepisów prawa materialnego.
Za nieporozumienie należało uznać konsekwentne odwoływanie się przez powódkę do przepisów
Nieuprawniony pozostawał zatem wniosek powódki o nieistnieniu uchwały.Na marginesie należało tylko zaznaczyć, że gdyby uchwała w istocie nie istniała, powództwo o jej uchylenie a priori podlegałoby oddaleniu – nie można bowiem uchylić uchwały, która nie istnieje.
Nie sposób było też zaakceptować zastrzeżeń apelującej, dotyczących redakcji zaskarżonej uchwały. Wszystkie ujęte w niej kwestie przekraczały zakres zwykłego zarządu (wyliczenie zawarte w przepisie
Na uwzględnienie nie zasługiwały też zarzuty powódki, dotyczące braku poinformowania jej o treści uchwały – skoro powódka zaskarżyła w ustawowym terminie sporną uchwałę, a nadto podjęła z nią obszerną polemikę, to kwestia ewentualnych uchybień formalnych, mających nastąpić po podjęciu uchwały, traciła na znaczeniu.
Wobec powyższego należało zgodzić się z Sądem Okręgowym co do tego,że nie istniały podstawy do uwzględnienia powództwa. W stosunku do pozwanejad. 2, jak słusznie zauważył Sąd Okręgowy, podlegało ono oddaleniu z uwagina brak legitymacji biernej pozwanej (będącej administratorem nieruchomości wspólnej w pozwanej wspólnocie mieszkaniowej), a zarzuty powódki, dotyczące osobowości, kwalifikacji i umiejętności pozwanej ad. 2, nie podlegały analizie.
W stosunku do pozwanej ad. 1 nie zaistniały podstawy do uchylenia uchwały, o których mowa w przepisie
Sąd Apelacyjny nie znalazł też podstaw do zmiany rozstrzygnięcia o kosztach procesu i do rozliczenia ich w oparciu o przepis
Reasumując – brak było w sprawie do rozliczenia kosztów procesu w oparciu o przepis
Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd Apelacyjny oddalił apelację powódki jako bezzasadną
KP
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców