Wyrok SR w Prudniku z 1 września 2016 r. w sprawie o kradzież z włamaniem.

Sygn. akt II K 444/16

WYROK

Dnia 1 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Prudniku II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Tomasz Ebel

Protokolant:

st.sekr.sądowy Ewa Mróz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej ---------

po rozpoznaniu w dniu 1 września 2016 r.

sprawy

Ł. Z.

s. (...) z domu G.

ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

W dniu 18 kwietnia 2016 roku w G., działając wspólnie i w porozumieniu z nieletnim D. L., wobec którego materiały przekazano do Sądu Rodzinnego w Prudniku, po uprzednim wybiciu szyby w drzwiach, włamał się do altany ogrodowej nr 3 na terenie ogrodów działkowych, z wnętrza której dokonał kradzieży kabli elektrycznych, kompletu kluczy płasko-oczkowych, komplety głośników komputerowych marki C., czym spowodował łączne straty w wysokości 605 zł, na szkodę J. S., przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z at. 283 kk

I.  uznaje oskarżonego Ł. Z. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu tj. przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk i za to na podstawie art. 283 kk przy zast. art. 37 a kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności;

II.  na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 kk i art. 35 § 1 kk nakłada na oskarżonego Ł. Z. obowiązek wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie;

III.  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 2 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 250 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w tym 180 zł tytułem opłaty.

Sygn. akt II K 444/16

UZASADNIENIE

Oskarżony Ł. Z. stanął pod zarzutem popełnienia przestępstwa z art.279 §1 kk w zw. z art.283 kk (przypadek mniejszej wagi), polegającego na kradzieży z włamaniem do altany ogrodowej na szkodę J. S.. Oskarżony Ł. Z. przyznał się w całości do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wobec postawy oskarżonego Prokuratura Rejonowa w Prudniku zawarła z nim porozumienie, co do wydania wyroku skazującego bez przeprowadzania rozprawy i wniosła o wymierzenie mu kary 8 miesięcy ograniczenia wolności (przy zastosowaniu art.37a kk), polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie. Oskarżony, wyraził nadto zgodę na naprawienie pokrzywdzonemu szkody w całości oraz na poniesienie kosztów sądowych.

Na posiedzeniu w trybie art.343 kpk (pod nieobecność stron), Sąd wydał wyrok skazujący bez przeprowadzania rozprawy. Uwzględniając okoliczność, że część skradzionego mienia została pokrzywdzonemu oddana (głośniki komputerowe), Sąd nie orzekł o obowiązku naprawienia szkody w pozostałej części, pomimo stosownego w tym zakresie wniosku oskarżyciela publicznego.

Oskarżony Ł. Z. jest kawalerem, ma dziecko w wieku 13 lat, nie pracuje, z zawodu jest piekarzem, nie ma majątku większej wartości. Był uprzednio sądownie karany za przestępstwa przeciwko mieniu.

Sąd zważył co następuje:

Wina i sprawstwo oskarżonego w zakresie przypisanego mu wyrokiem przestępstwa z art.279 §1 kk w zw. z art.283 kk nie budzą wątpliwości.

Postępowanie karne wykazało, że oskarżony w czasie i miejscu opisanym w akcie oskarżenia, działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, włamał się do altany ogrodowej J. S. skąd skradł kable elektryczne, komplet kluczy oczkowych oraz komplet głośników o łącznej wartości 605 zł, przy czym czyn ten stanowił wypadek mniejszej wagi.

Zgodnie z art.279 §1 kk kto kradnie z włamaniem, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10, a z art.283 kk, że w wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu określonego w art.279 §1 kk podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Z kolei art.37a kk stanowi, że jeżeli ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, można zamiast tej kary orzec grzywnę albo karę ograniczenia wolności, o której mowa w art.34 §1a pkt 1, 2 lub 4 (polegającej m.in. na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne).

Zgodnie z przepisami art.53 kk sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (§ 1); §2 stanowi zaś, że wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.

Uwzględniając powyższe dyrektywy Sąd uznał, że kara ośmiu miesięcy ograniczenia wolności polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie wdroży oskarżonego Ł. Z. do przestrzegania w przyszłości porządku prawnego. Sąd, wobec braku sprzeciwu pokrzywdzonych nie znalazł podstaw do nieuwzględnienia wniosku prokuratora dołączonego do aktu oskarżenia w trybie art.335 §2 kpk, błędnie wszak nie orzekając o obowiązku z art.46 §1 kk.

Orzeczenie o kosztach sądowych uzasadnia treść przepisów prawa cyt. w punkcie III wyroku, a nadto deklaracja oskarżonego o gotowości ich poniesienia.

Stosownie do treści art.423 §1a kpk oraz art.424 §3 kpk, w związku ze złożeniem wniosku o uzasadnienie wyroku tylko przez oskarżyciela publicznego, i to jedynie w części dotyczącej środka kompensacyjnego, Sąd ograniczył zakres uzasadnienia do tych tylko części wyroku, których wniosek dotyczy.