Wyrok SA we Wrocławiu z 31 sierpnia 2012 r. w sprawie o uchylenie uchwał.

Sygn. akt I ACz 1576/12

POSTANOWIENIE

Dnia 31 sierpnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SA:

Małgorzata Bohun (spr.)

Sędzia SA:

Sędzia SA:

Iwona Biedroń

Aleksandra Marszałek

po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy z powództwa: R. G., A. S. i B. M.

przeciwko: Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z/s we W.

o uchylenie uchwał

na skutek zażalenia powoda A. S.

na postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu

z dnia 28 czerwca 2012 r., sygn. akt I C 881/12

p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił wniosek powodów o udzielenie zabezpieczenia roszczenia uchylenia dwóch uchwał Walnego Zgromadzenia Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w przedmiocie „zaciągnięcia kredytu” i „wyboru Rady Nadzorczej”, poprzez wstrzymanie ich wykonania w taki sposób, by pozwany nie podejmował żadnych działań, ewentualnie wstrzymanie dotychczasowych działań i czynności, które generowałyby jakiekolwiek obciążenia finansowe nieruchomości położonej we W. przy ul . (...) oraz wstrzymania pozwolenia na budowę z dnia 15 maja 2012 r. oraz, by zaskarżony skład Rady Nadzorczej nie podejmował żadnych czynności wynikających z zakresu działań określonych w statucie, aż do rozpoznania pozwu i uprawomocnienia się wyroku w sprawie.

Żaląc się na to postanowienie powód A. S. wniósł o jego uchylenie oraz wydanie zawnioskowanego zabezpieczenia. W zażaleniu powód używa określeń „zaskarżamy”, „wnosimy” itd., jednak z akt sprawy nie wynika, by powód A. S. miał uprawnienie do występowania w sprawie w imieniu pozostałych powodów stąd należy uznać, że zażalenie złożone zostało tylko przez powoda A. S..

W zażaleniu zarzucił, że postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia nie zostało wydane „niezwłocznie”, że Sąd I instancji pominął i nie uwzględnił naruszenia art. 42 i art. 59 § 2 ust.3 ustawy prawo Spółdzielcze, nie zauważył naruszenia zapisów statutowych przez stronę pozwaną, pominięcie przez sąd, iż w zawiadomieniach o walnym zgromadzeniu brak jest obowiązkowych wskazań o wysokości zaciąganych kredytach. Dalej zarzucił, że Sąd I instancji zbagatelizował następstwa nieudzielania zabezpieczenia, błędnie przyjął, że przed Walnym Zgromadzeniem były dostępne materiały związane z przedmiotem projektów uchwał i błędnymi wnioskami stąd wypływającymi. W ocenie autora zażalenia Sąd I instancji „wyrokował” już na tym etapie postępowania, wcielając się w rolę obrońcy z urzędu, co budzi obawy o bezstronność sądu, a nadto niesłusznie zakwestionował istnienie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia.

Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia.

Na wstępie należy wskazać, że bez znaczenia dla oceny zaskarżonego postanowienia jest podnoszona przez autora zażalenia okoliczność, że Sąd I instancji wydał je z opóźnieniem.

Wbrew zarzutom zażalenia podziela Sąd Apelacyjny stanowisko Sądu I instancji, że wniosek o zabezpieczenie zgłoszony przez powodów nie mógł zostać uwzględniony wobec tego, że na obecnym etapie sprawy powodowie nie uprawdopodobnili swojego roszczenia, a nawet nie wykazali istnienia interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Uprawdopodobnienia roszczenia w postępowaniu zabezpieczającym oznacza, że uprawniony przedstawił i należycie uzasadnił twierdzenia, które stanowią podstawę dochodzonego roszczenia. To uprawdopodobnienie dotyczy dwóch aspektów: odnosi się do okoliczności faktycznych, na których opiera się roszczenie i które powinny być przedstawione, a ich istnienie prawdopodobne w świetle dowodów wskazywanych przez uprawnionego, jak i podstawy prawnej roszczenia, która również powinna być prawdopodobna. Jak wskazał to Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 9 września 1961 r. (IV CZ 54/61, OSN 1963, nr 6, poz. 114) sąd w postępowaniu zabezpieczającym jest uprawniony oceniać wagę przesłanek uwiarygodniających roszczenie przez ich porównanie z przesłankami, które podważają uprawdopodobnienie powództwa. Uwzględnić przy tym sąd musi znajdujący się w aktach sprawy, w dacie rozpoznawania wniosku o zabezpieczenie, materiał dowodowy. Tak też uczynił Sąd I instancji dochodząc do wniosku, że na obecnym etapie postępowania, to roszczenie nie jest uprawdopodobnione. W żadnym razie nie świadczy to stanowisko Sądu I instancji o jego bezstronności, a tylko o ocenie prawdopodobieństwa roszczenia w dacie wydawania postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia.

Analizując treść zażalenia, w szczególności jego uzasadnienie można odnieść wrażenie, że w przekonaniu powoda skoro wytoczone zostało powództwo o uchylenie uchwał Walnego Zgromadzenia, a w pozwie zawarte zostało uzasadnienie tego żądania, to już ten fakt stanowić winien dostateczny argument za uwzględnieniem wniosku o zabezpieczenie tego powództwa, które zresztą nie odbiegałoby istotnie od ewentualnego przyszłego orzeczenia, gdyby sąd orzekający uznał zgłoszone w pozwie żądania za zasadne i udowodnione. Takie stanowisko powoda nie jest trafne. Nie stanowi bowiem uprawdopodobnienia roszczenia sam fakt, że wytoczono o nie powództwo.

Podzielając zatem argumentację Sądu I instancji, co do braku uprawdopodobnienia roszczenia i wskazując, że nie spełnienie tylko tej jednej przesłanki skutkuje koniecznością oddalenia wniosku o zabezpieczenie Sąd Apelacyjny podziela też wątpliwości Sądu I instancji, co do nie wykazania przez powodów istnienia interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Ma rację Sąd I instancji wskazując w motywach skażonego postanowienia, iż na obecnym etapie postępowania twierdzenia powodów o szkodliwych i nieodwracalnych skutkach podjętych uchwał maja charakter hipotetyczny.

Mając powyższe na względzie Sąd Apelacyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia i orzekł jak na wstępie (art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc)

bp