Wejscie w życie: 8 grudnia 1993
Ostatnia Zmiana: 1 stycznia 2020
art. 1.
więcej
działalności gospodarczej, w szczególności produkcji przemysłowej i rolnej,
budownictwie, handlu i usługach – w interesie publicznym, przedsiębiorców oraz
klientów.
art. 2.
więcej
prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które
prowadząc, chociażby ubocznie, działalność zarobkową lub zawodową uczestniczą
w działalności gospodarczej.
art. 3.
więcej
lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy
lub klienta.
2. Czynami nieuczciwej konkurencji są w szczególności: wprowadzające w
błąd oznaczenie przedsiębiorstwa, fałszywe lub oszukańcze oznaczenie pochodzenia geograficznego towarów albo usług, wprowadzające w błąd oznaczenie towarów lub usług, naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa, nakłanianie do rozwiązania lub niewykonania umowy, naśladownictwo produktów,
pomawianie lub nieuczciwe zachwalanie, utrudnianie dostępu do rynku,
przekupstwo osoby pełniącej funkcję publiczną, a także nieuczciwa lub zakazana
reklama, organizowanie systemu sprzedaży lawinowej, prowadzenie lub
organizowanie działalności w systemie konsorcyjnym oraz nieuzasadnione
wydłużanie terminów zapłaty za dostarczane towary lub wykonane usługi.
art. 4.
więcej
wynikających z przepisów ustawy na podstawie umów międzynarodowych
obowiązujących Rzeczpospolitą Polską lub na zasadzie wzajemności.
art. 5.
więcej
przedsiębiorstwa, które może wprowadzić klientów w błąd co do jego tożsamości,
przez używanie firmy, nazwy, godła, skrótu literowego lub innego
charakterystycznego symbolu wcześniej używanego, zgodnie z prawem, do
oznaczenia innego przedsiębiorstwa.
art. 6.
więcej
może wprowadzić klientów w błąd co do tożsamości z innym przedsiębiorstwem,
które wcześniej używało podobnego oznaczenia, przedsiębiorca ten powinien
podjąć środki mające na celu usunięcie niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd
osób trzecich.
2. Na żądanie zainteresowanego sąd wyda orzeczenie nakazujące
przedsiębiorcy, który później zaczął używać tego oznaczenia, podjęcie stosownych
środków zapobiegających, polegających w szczególności na wprowadzeniu zmian
w oznaczeniu przedsiębiorstwa, ograniczeniu zakresu terytorialnego używania
oznaczenia lub jego używaniu w określony sposób.
art. 7.
więcej
przedsiębiorstwa powstanie wątpliwość, który z przedsiębiorców ma prawo
używać oznaczenia przedsiębiorstwa zlikwidowanego, podzielonego lub przekształconego, należy ustalić takie oznaczenia, które zapobiegną wprowadzeniu w błąd osób trzecich.
2. W razie sporu sąd, na żądanie zainteresowanego przedsiębiorcy, ustali
oznaczenia przedsiębiorstw, uwzględniając interesy stron oraz inne okoliczności
sprawy.
art. 8.
więcej
fałszywym lub oszukańczym oznaczeniem geograficznym wskazującym
bezpośrednio albo pośrednio na kraj, region lub miejscowość ich pochodzenia albo
używanie takiego oznaczenia w działalności handlowej, reklamie, listach
handlowych, rachunkach lub innych dokumentach.
art. 9.
więcej
a z pochodzeniem z określonego regionu lub miejscowości są związane ich
szczególne cechy lub właściwości, czynem nieuczciwej konkurencji jest fałszywe
lub oszukańcze używanie takich chronionych oznaczeń geograficznych i
chronionych nazw pochodzenia.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest także używanie oznaczeń i nazw, o
których mowa w ust. 1, nawet z dodatkiem „rodzaj”, „typ”, „metoda” albo
równoznacznym.
art. 10.
więcej
lub usług albo jego brak, które może wprowadzić klientów w błąd co do
pochodzenia, ilości, jakości, składników, sposobu wykonania, przydatności,
możliwości zastosowania, naprawy, konserwacji lub innych istotnych cech
towarów albo usług, a także zatajenie ryzyka, jakie wiąże się z korzystaniem z nich.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest również wprowadzenie do obrotu
towarów w opakowaniu mogącym wywołać skutki określone w ust. 1, chyba że
zastosowanie takiego opakowania jest uzasadnione względami technicznymi.
art. 11.
więcej
lub pozyskanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.
2. Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne,
technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające
wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze
ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o ile uprawniony
do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu
należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności.
3. Pozyskanie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa stanowi
czyn nieuczciwej konkurencji, w szczególności gdy następuje bez zgody
uprawnionego do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi i wynika z nieuprawnionego dostępu, przywłaszczenia, kopiowania dokumentów, przedmiotów,
materiałów, substancji, plików elektronicznych obejmujących te informacje lub
umożliwiających wnioskowanie o ich treści.
4. Wykorzystanie lub ujawnienie informacji stanowiących tajemnicę
przedsiębiorstwa stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, w szczególności gdy
następuje bez zgody uprawnionego do korzystania z informacji lub rozporządzania
nimi i narusza obowiązek ograniczenia ich wykorzystywania lub ujawniania
wynikający z ustawy, czynności prawnej lub z innego aktu albo gdy zostało
dokonane przez osobę, która pozyskała te informacje, dokonując czynu nieuczciwej
konkurencji.
5. Ujawnienie, wykorzystanie lub pozyskanie informacji stanowiących
tajemnicę przedsiębiorstwa stanowi czyn nieuczciwej konkurencji także wówczas,
gdy w chwili ich ujawnienia, wykorzystania lub pozyskania osoba wiedziała lub
przy zachowaniu należytej staranności mogła wiedzieć, że informacje zostały
pozyskane bezpośrednio lub pośrednio od tego, kto wykorzystał lub ujawnił je w
okolicznościach określonych w ust. 4.
6. Wykorzystywanie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa
polegające na produkowaniu, oferowaniu, wprowadzaniu do obrotu, a także
przywozie, wywozie i przechowywaniu w tych celach towarów stanowi czyn
nieuczciwej konkurencji, jeżeli osoba dokonująca wskazanej czynności wiedziała
lub przy zachowaniu należytej staranności mogła wiedzieć o tym, że właściwości
towarów, w tym estetyczne lub funkcjonalne, proces ich wytwarzania lub zbywania
zostały w znacznym stopniu ukształtowane w następstwie czynu określonego w ust.
1, dokonanego w okolicznościach określonych w ust. 4.
7. Pozyskanie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa nie
stanowi czynu nieuczciwej konkurencji, jeżeli nastąpiło w wyniku niezależnego
odkrycia lub wytworzenia albo obserwacji, badania, rozłożenia na części, testowania przedmiotu dostępnego publicznie lub posiadanego zgodnie z prawem przez osobę, która pozyskała informacje i której uprawnienie do pozyskania informacji nie było ograniczone w chwili ich pozyskania.
8. Ujawnienie, wykorzystanie lub pozyskanie informacji stanowiących
tajemnicę przedsiębiorstwa nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji, gdy
nastąpiło w celu ochrony uzasadnionego interesu chronionego prawem, w ramach
korzystania ze swobody wypowiedzi lub w celu ujawnienia nieprawidłowości,
uchybienia, działania z naruszeniem prawa dla ochrony interesu publicznego, lub
gdy ujawnienie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa wobec
przedstawicieli pracowników w związku z pełnieniem przez nich funkcji na
podstawie przepisów prawa było niezbędne dla prawidłowego wykonywania tych funkcji.
art. 12.
więcej
świadczącej na rzecz przedsiębiorcy pracę, na podstawie stosunku pracy lub innego
stosunku prawnego, do niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków
pracowniczych albo innych obowiązków umownych, w celu przysporzenia
korzyści sobie lub osobom trzecim albo szkodzenia przedsiębiorcy.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest także nakłanianie klientów
przedsiębiorcy lub innych osób do rozwiązania z nim umowy albo niewykonania
lub nienależytego wykonania umowy, w celu przysporzenia korzyści sobie lub
osobom trzecim albo szkodzenia przedsiębiorcy.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do, podejmowanych przez związki
zawodowe, działań zgodnych z przepisami o rozwiązywaniu sporów zbiorowych.
art. 13.
więcej
produktu, polegające na tym, że za pomocą technicznych środków reprodukcji jest
kopiowana zewnętrzna postać produktu, jeżeli może wprowadzić klientów w błąd
co do tożsamości producenta lub produktu.
2. Nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji naśladowanie cech
funkcjonalnych produktu, w szczególności budowy, konstrukcji i formy
zapewniającej jego użyteczność. Jeżeli naśladowanie cech funkcjonalnych
gotowego produktu wymaga uwzględnienia jego charakterystycznej formy, co może wprowadzić klientów w błąd co do tożsamości producenta lub produktu, naśladowca jest zobowiązany odpowiednio oznaczyć produkt.
art. 14.
więcej
nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd wiadomości o swoim lub innym
przedsiębiorcy albo przedsiębiorstwie, w celu przysporzenia korzyści lub
wyrządzenia szkody.
2. Wiadomościami, o których mowa w ust. 1, są nieprawdziwe lub
wprowadzające w błąd informacje, w szczególności o:
1) osobach kierujących przedsiębiorstwem;
2) wytwarzanych towarach lub świadczonych usługach;
3) stosowanych cenach;
4) sytuacji gospodarczej lub prawnej.
3. Rozpowszechnianiem wiadomości, o których mowa w ust. 1, jest również
posługiwanie się:
1) nieprzysługującymi lub nieścisłymi tytułami, stopniami albo innymi
informacjami o kwalifikacjach pracowników;
2) nieprawdziwymi atestami;
3) nierzetelnymi wynikami badań;
4) nierzetelnymi informacjami o wyróżnieniach lub oznaczeniach produktów lub usług.
art. 15.
więcej
przedsiębiorcom dostępu do rynku, w szczególności przez:
1) sprzedaż towarów lub usług poniżej kosztów ich wytworzenia lub
świadczenia albo ich odprzedaż poniżej kosztów zakupu w celu eliminacji
innych przedsiębiorców;
2) nakłanianie osób trzecich do odmowy sprzedaży innym przedsiębiorcom albo
niedokonywania zakupu towarów lub usług od innych przedsiębiorców;
3) rzeczowo nieuzasadnione, zróżnicowane traktowanie niektórych klientów;
4) pobieranie innych niż marża handlowa opłat za przyjęcie towaru do
sprzedaży;
5) działanie mające na celu wymuszenie na klientach wyboru jako kontrahenta
określonego przedsiębiorcy lub stwarzanie warunków umożliwiających podmiotom trzecim wymuszanie zakupu towaru lub usługi u określonego przedsiębiorcy.
2. Czyn, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, może polegać w szczególności na:
1) ograniczeniu w istotny sposób lub wyłączeniu możliwości dokonywania przez
klienta zakupu u innego przedsiębiorcy;
2) stworzeniu sytuacji powodujących pośrednio lub bezpośrednio narzucenie
klientom przez podmioty trzecie konieczności dokonania zakupu u danego
przedsiębiorcy lub u przedsiębiorcy, z którym dany przedsiębiorca pozostaje
w związku gospodarczym;
3) emisji, oferowaniu oraz realizacji znaków legitymacyjnych podlegających
wymianie na towary lub usługi oferowane przez jednego przedsiębiorcę lub
grupę przedsiębiorców pozostających w związku gospodarczym, w
okolicznościach wskazanych w pkt 1 lub 2.
3. Czynem nieuczciwej konkurencji jest także utrudnianie małym
przedsiębiorcom, w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. – Prawo
działalności gospodarczej (Dz. U. poz. 1178, z późn. zm.), dostępu do rynku
przez sprzedaż towarów lub usług w obiektach handlowych o powierzchni
sprzedaży powyżej 400 m2 po cenie nieuwzględniającej marży handlowej, z
zastrzeżeniem ust. 5.
4. Utrudnianiem dostępu do rynku, o którym mowa w ust. 3, jest również:
1) emitowanie oraz realizacja znaków legitymacyjnych podlegających wymianie
na towary lub usługi, oferowanych poniżej ich wartości nominalnej;
2) emitowanie oraz realizacja znaków legitymacyjnych podlegających wymianie
na towary lub usługi o cenie przewyższającej wartość nominalną znaku.
5. Nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji sprzedaż, o której mowa w ust.
3, jeżeli jest dokonywana w ramach:
1) wyprzedaży posezonowej, dokonywanej dwa razy w roku na koniec sezonu
letniego i zimowego, trwającej każdorazowo nie dłużej niż miesiąc;
2) wyprzedaży ze względu na upływający termin przydatności towarów do
spożycia lub upływającą datę minimalnej trwałości;
3) likwidacji obiektu handlowego, o ile sprzedaż taka trwa nie dłużej niż 3
miesiące od dnia podania do publicznej wiadomości informacji o likwidacji
tego obiektu, a w przypadku likwidacji wszystkich obiektów handlowych
przedsiębiorcy w związku z zaprzestaniem przez niego działalności handlowej
– nie dłużej niż rok.
Art. 15a. Czynem nieuczciwej konkurencji polegającym na przekupstwie
osoby pełniącej funkcję publiczną jest określone w art. 229 Kodeksu karnego
zachowanie osoby fizycznej:
1) będącej przedsiębiorcą;
2) działającej na rzecz przedsiębiorcy w ramach uprawnienia do jego
reprezentowania albo podejmowania w jego imieniu decyzji lub
wykonywania nad nim kontroli;
3) działającej na rzecz przedsiębiorcy, za zgodą osoby, o której mowa w pkt 2.
Art. 15b. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest wytwarzanie, import,
dystrybucja, sprzedaż, najem lub oddawanie do używania pod innym tytułem
prawnym oraz posiadanie, w celach zarobkowych, urządzeń niedozwolonych, w
rozumieniu przepisów o ochronie niektórych usług świadczonych drogą
elektroniczną opartych lub polegających na dostępie warunkowym.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest także instalacja, serwis lub wymiana
urządzeń niedozwolonych, w celach zarobkowych, oraz wykorzystywanie
przekazu informacji handlowej do promocji tych urządzeń lub związanych z nimi usług.
art. 16.
więcej
szczególności:
1) reklama sprzeczna z przepisami prawa, dobrymi obyczajami lub uchybiająca
godności człowieka;
2) reklama wprowadzająca klienta w błąd i mogąca przez to wpłynąć na jego
decyzję co do nabycia towaru lub usługi;
3) reklama odwołująca się do uczuć klientów przez wywoływanie lęku,
wykorzystywanie przesądów lub łatwowierności dzieci;
4) wypowiedź, która, zachęcając do nabywania towarów lub usług, sprawia
wrażenie neutralnej informacji;
5) reklama, która stanowi istotną ingerencję w sferę prywatności, w
szczególności przez uciążliwe dla klientów nagabywanie w miejscach
publicznych, przesyłanie na koszt klienta niezamówionych towarów lub
nadużywanie technicznych środków przekazu informacji.
6) (uchylony)
2. Przy ocenie reklamy wprowadzającej w błąd należy uwzględnić wszystkie
jej elementy, zwłaszcza dotyczące ilości, jakości, składników, sposobu wykonania,
przydatności, możliwości zastosowania, naprawy lub konserwacji reklamowanych
towarów lub usług, a także zachowania się klienta.
3. Reklama umożliwiająca bezpośrednio lub pośrednio rozpoznanie
konkurenta albo towarów lub usług oferowanych przez konkurenta, zwana dalej
„reklamą porównawczą”, stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, jeżeli jest
sprzeczna z dobrymi obyczajami. Reklama porównawcza nie jest sprzeczna z
dobrymi obyczajami, jeżeli łącznie spełnia następujące przesłanki:
1) nie jest reklamą wprowadzającą w błąd, o której mowa w ust. 1 pkt 2;
2) w sposób rzetelny i dający się zweryfikować na podstawie obiektywnych
kryteriów porównuje towary lub usługi zaspokajające te same potrzeby lub
przeznaczone do tego samego celu;
3) w sposób obiektywny porównuje jedną lub kilka istotnych,
charakterystycznych, sprawdzalnych i typowych cech tych towarów i usług,
do których może należeć także cena;
4) nie powoduje na rynku pomyłek w rozróżnieniu między reklamującym a jego
konkurentem, ani między ich towarami albo usługami, znakami towarowymi,
oznaczeniami przedsiębiorstwa lub innymi oznaczeniami odróżniającymi;
5) nie dyskredytuje towarów, usług, działalności, znaków towarowych, oznaczeń
przedsiębiorstwa lub innych oznaczeń odróżniających, a także okoliczności
dotyczących konkurenta;
6) w odniesieniu do towarów z chronionym oznaczeniem geograficznym lub
chronioną nazwą pochodzenia odnosi się zawsze do towarów z takim samym
oznaczeniem;
7) nie wykorzystuje w nieuczciwy sposób renomy znaku towarowego,
oznaczenia przedsiębiorstwa lub innego oznaczenia odróżniającego
konkurenta ani też chronionego oznaczenia geograficznego lub chronionej
nazwy pochodzenia produktów konkurencyjnych;
8) nie przedstawia towaru lub usługi jako imitacji czy naśladownictwa towaru
lub usługi opatrzonych chronionym znakiem towarowym, chronionym
oznaczeniem geograficznym lub chronioną nazwą pochodzenia albo innym
oznaczeniem odróżniającym.
4. Reklama porównawcza związana z ofertą specjalną powinna, w zależności
od jej warunków, jasno i jednoznacznie wskazywać datę wygaśnięcia tej oferty lub
zawierać informację, że oferta jest ważna do czasu wyczerpania zapasu towarów
bądź zaprzestania wykonywania usług, a jeżeli oferta specjalna jeszcze nie
obowiązuje, powinna wskazywać również datę, od której specjalna cena lub inne
szczególne warunki oferty będą obowiązywały.
art. 17.
więcej
również agencja reklamowa albo inny przedsiębiorca, który reklamę opracował.
Art. 17a. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest sprzedaż konsumentom
towarów lub usług połączona z przyznaniem wszystkim albo niektórym nabywcom
towarów lub usług nieodpłatnej premii, w postaci towarów lub usług odmiennych
od stanowiących przedmiot sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji sprzedaż, o której mowa w ust.
1, jeżeli premie stanowią towary lub usługi:
1) o niewielkiej wartości lub próbki towaru;
2) wygrane w loteriach promocyjnych, organizowanych na podstawie przepisów
o grach hazardowych, lub konkursach, których wynik nie zależy od
przypadku.
Art. 17b. (uchylony).
Art. 17c. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest organizowanie systemu
sprzedaży lawinowej, polegającego na proponowaniu nabywania towarów lub usług poprzez składanie nabywcom tych towarów lub usług obietnicy uzyskania
korzyści materialnych w zamian za nakłonienie innych osób do dokonania takich
samych transakcji, które to osoby uzyskałyby podobne korzyści materialne wskutek
nakłonienia kolejnych osób do udziału w systemie.
2. Nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji organizowanie systemu
sprzedaży, o którym mowa w ust. 1, jeśli spełnione zostaną następujące warunki:
1) korzyści materialne uzyskiwane z uczestnictwa w systemie sprzedaży
pochodzą ze środków uzyskiwanych z zakupu lub ze sprzedaży dóbr i usług
po cenie, której wartość nie może rażąco przekraczać rzeczywistej wartości
rynkowej tych dóbr i usług;
2) osoba rezygnująca z udziału w systemie sprzedaży ma prawo do odprzedaży
organizatorowi systemu za co najmniej 90% ceny zakupu wszystkich
nabytych od organizatora nadających się do sprzedaży towarów, materiałów
informacyjno-instruktażowych, próbek towarów lub zestawów
prezentacyjnych zakupionych w przeciągu 6 miesięcy poprzedzających datę
złożenia rezygnacji organizatorowi systemu sprzedaży.
Art. 17d. Czynem nieuczciwej konkurencji jest wprowadzanie do obrotu
przez sieci sklepów dyskontowych towarów w ilości przewyższającej 20% wartości
obrotów z markami stanowiącymi własność właściciela sieci lub podmiotów
zależnych.
Art. 17e. (uchylony).
Art. 17f. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest przekazanie przez
wierzyciela informacji gospodarczej do biura informacji gospodarczej
z naruszeniem ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji
gospodarczych i wymianie danych gospodarczych (Dz. U. z 2020 r. poz. 389) albo
niezażądanie przez wierzyciela aktualizacji albo usunięcia informacji gospodarczej
mimo zaistnienia obowiązku jej aktualizacji albo usunięcia zgodnie z tą ustawą.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest nieusunięcie albo niedokonanie przez
biuro informacji gospodarczej aktualizacji informacji gospodarczej w przypadkach,
gdy ustawa, o której mowa w ust. 1, nakłada na biuro obowiązek usunięcia albo
aktualizacji tej informacji.
Art. 17g. Czynem nieuczciwej konkurencji jest nieuzasadnione wydłużanie
terminów zapłaty za dostarczone towary lub wykonane usługi, polegające w
szczególności na:
1) naruszeniu przepisów ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu
nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz.
935 i 1086);
2) rażącym odstępstwie od dobrych praktyk handlowych, które narusza zasadę
działania w dobrej wierze i zasadę rzetelności;
3) niedostosowaniu do harmonogramu dostawy towarów lub harmonogramu
wykonania usługi;
4) nieuwzględnieniu właściwości towaru lub usługi, które są przedmiotem umowy.
art. 18.
więcej
którego interes został zagrożony lub naruszony, może żądać:
1) zaniechania niedozwolonych działań;
2) usunięcia skutków niedozwolonych działań;
3) złożenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści
i w odpowiedniej formie;
4) naprawienia wyrządzonej szkody, na zasadach ogólnych;
5) wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, na zasadach ogólnych;
6) zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na określony cel społeczny
związany ze wspieraniem kultury polskiej lub ochroną dziedzictwa
narodowego – jeżeli czyn nieuczciwej konkurencji był zawiniony.
1a. Przepis ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania do czynów nieuczciwej
konkurencji stanowiących naruszenie prawa konkurencji w rozumieniu ustawy
z dnia 21 kwietnia 2017 r. o roszczeniach o naprawienie szkody wyrządzonej przez
naruszenie prawa konkurencji (Dz. U. poz. 1132), do których stosuje się przepisy
wymienionej ustawy.
2. Sąd, na wniosek uprawnionego, może orzec również o wyrobach, ich
opakowaniach, materiałach reklamowych i innych przedmiotach bezpośrednio związanych z popełnieniem czynu nieuczciwej konkurencji. W szczególności sąd
może orzec ich zniszczenie lub zaliczenie na poczet odszkodowania.
3. W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na
naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa sąd, na wniosek uprawnionego, może
zobowiązać pozwanego do podania do publicznej wiadomości informacji o wyroku
albo treści wyroku, w oznaczony sposób i w oznaczonym zakresie, jeżeli jest to
uzasadnione ze względu na okoliczności dokonania czynu nieuczciwej
konkurencji, w szczególności sposób dokonania czynu, wartość informacji, których
dotyczył czyn, skutek czynu oraz prawdopodobieństwo dokonania czynu
nieuczciwej konkurencji w przyszłości, a w przypadku, jeżeli pozwanym jest osoba
fizyczna – jeżeli dodatkowo nie sprzeciwia się temu uzasadniony interes
pozwanego, w szczególności wzgląd na ochronę jego dóbr osobistych. Sposób i
zakres podania do publicznej wiadomości informacji o wyroku albo treści wyroku
nie może prowadzić do ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa.
4. W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na
naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa sąd, zamiast uwzględnienia żądania
określonego w ust. 1 pkt 1 lub 2 lub ust. 2, może, na wniosek pozwanego,
zobowiązać go do zapłaty na rzecz powoda stosownego wynagrodzenia, w
wysokości nie wyższej niż wynagrodzenie, które w chwili jego dochodzenia byłoby
należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z informacji,
przez czas nie dłuższy niż do ustania stanu tajemnicy, jeżeli:
1) pozwany w chwili wykorzystywania lub ujawniania informacji stanowiących
tajemnicę przedsiębiorstwa nie wiedział ani przy zachowaniu należytej
staranności nie mógł wiedzieć, że informacje te pozyskano od osoby, która je
wykorzystała lub ujawniła w okolicznościach określonych w art. 11 ust. 4;
2) uwzględnienie żądania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, spowodowałoby dla
pozwanego niewspółmierne szkody;
3) zobowiązanie do zapłaty wynagrodzenia nie narusza uzasadnionego interesu powoda.
5. W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na
naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa uprawniony może żądać, zamiast
odszkodowania określonego w ust. 1 pkt 4, naprawienia szkody przez zapłatę sumy
pieniężnej w wysokości odpowiadającej wynagrodzeniu, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.
Art. 18a. Ciężar dowodu prawdziwości oznaczeń lub informacji
umieszczanych na towarach albo ich opakowaniach lub wypowiedzi zawartych w
reklamie spoczywa na osobie, której zarzuca się czyn nieuczciwej konkurencji
związany z wprowadzeniem w błąd.
art. 19.
więcej
1) (uchylony)
2) krajowa lub regionalna organizacja, której celem statutowym jest ochrona
interesów przedsiębiorców.
3) (uchylony)
4) (uchylony)
2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do czynów nieuczciwej konkurencji
określonych w art. 5–7, art. 11, art. 14 i art. 15a.
art. 20.
więcej
przedawnieniu z upływem trzech lat. Bieg przedawnienia rozpoczyna się
oddzielnie co do każdego naruszenia.
2. Do przedawnienia roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej czynem
nieuczciwej konkurencji stosuje się przepis art. 4421 ustawy z dnia 23 kwietnia
1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 875).
3. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do roszczeń o naprawienie szkody
z tytułu czynów nieuczciwej konkurencji stanowiących naruszenie prawa
konkurencji w rozumieniu ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o roszczeniach
o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji, do których
stosuje się przepisy wymienionej ustawy.
4. Jeżeli czyn nieuczciwej konkurencji polegający na naruszeniu tajemnicy
przedsiębiorstwa stanowi jednocześnie zbrodnię albo występek, art. 4421 § 2
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny nie stosuje się. W takim
przypadku termin przedawnienia roszczenia o naprawienie szkody nie może skończyć się później niż z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa.
art. 21.
więcej
art. 22.
więcej
nieuczciwej konkurencji, sąd, na wniosek pozwanego, może nakazać powodowi
złożenie jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści
i w odpowiedniej formie.
2. Pozwany, u którego na skutek wniesienia powództwa, o którym mowa w
ust. 1, powstała szkoda, może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.
art. 23.
więcej
przedsiębiorcy, ujawnia innej osobie lub wykorzystuje we własnej działalności
gospodarczej informację stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa, jeżeli wyrządza
to poważną szkodę przedsiębiorcy,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności
do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto, uzyskawszy bezprawnie informację
stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa, ujawnia ją innej osobie lub wykorzystuje
we własnej działalności gospodarczej.
3. Karze określonej w ust. 1 podlega, kto ujawnia lub wykorzystuje informację
stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa, z którą zapoznał się, biorąc udział w
rozprawie lub w innych czynnościach postępowania sądowego dotyczącego
roszczeń z tytułu czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na naruszeniu
tajemnicy przedsiębiorstwa albo przez dostęp do akt takiego postępowania, jeżeli
w postępowaniu tym została wyłączona jawność rozprawy.
art. 24.
więcej
zewnętrzną postać produktu lub tak skopiowany wprowadza do obrotu, stwarzając tym możliwość wprowadzenia klientów w błąd co do tożsamości producenta lub produktu, czym wyrządza poważną szkodę przedsiębiorcy,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności
do lat 2.
Art. 24a. Kto organizuje system sprzedaży lawinowej lub takim systemem
kieruje, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
Art. 24b. (uchylony).
art. 25.
więcej
albo usług, wprowadza klientów w błąd co do pochodzenia, ilości, jakości,
składników, sposobu wykonania, przydatności, możliwości zastosowania,
naprawy, konserwacji lub innych istotnych cech towarów lub usług albo nie
informuje o ryzyku, jakie wiąże się z korzystaniem z nich, i naraża w ten sposób
klientów na szkodę, podlega karze aresztu albo grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu nieuczciwej konkurencji
w zakresie reklamy lub sprzedaży, o której mowa w art. 17a.
art. 26.
więcej
wiadomości o przedsiębiorstwie, w szczególności o osobach kierujących
przedsiębiorstwem, wytwarzanych towarach, świadczonych usługach lub
stosowanych cenach albo o sytuacji gospodarczej lub prawnej przedsiębiorstwa, w
celu szkodzenia przedsiębiorcy,
podlega karze aresztu albo grzywny.
2. Tej samej karze podlega, kto, w celu przysporzenia korzyści majątkowej
lub osobistej sobie, swojemu przedsiębiorstwu lub osobom trzecim,
rozpowszechnia nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd wiadomości o swoim
przedsiębiorstwie lub przedsiębiorcy, w szczególności o osobach kierujących
przedsiębiorstwem, wytwarzanych towarach, świadczonych usługach lub
stosowanych cenach albo o sytuacji gospodarczej lub prawnej przedsiębiorcy lub
przedsiębiorstwa.
art. 27.
więcej
następuje na wniosek pokrzywdzonego, a wykroczeń – na żądanie
pokrzywdzonego.
1a. (uchylony)
2. Z żądaniem ścigania wykroczenia przewidzianego w art. 25 mogą wystąpić
także podmioty, o których mowa w art. 19 ust. 1.
art. 28.
więcej
„Art. 8a. 1. Zabrania się prowadzenia reklamy wyrobów tytoniowych w telewizji i w radiu. Zakaz ten dotyczy także prasy dziecięcej i młodzieżowej. Reklama wyrobów tytoniowych, w formie graficznej, jest dozwolona tylko łącznie z widoczną i czytelną informacją dotyczącą ich szkodliwości.
2. Kto narusza zakaz lub nie dopełnia obowiązku, o których mowa w ust. 1,
podlega karze aresztu lub grzywny.
3. W przedsiębiorstwie odpowiedzialność przewidzianą w ust. 2 ponosi osoba kierująca przedsiębiorstwem, a jeżeli została wyznaczona osoba odpowiedzialna za prowadzenie reklamy - ta osoba.
4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej ustali, w drodze rozporządzenia, wzory informacji, o której mowa w ust. 1."
art. 29.
więcej
1) w art. 4:
a) w ust. 1 wyraz „Informacja" zastępuje się wyrazami „Reklama i informacja",
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zabrania się prowadzenia w środkach masowego przekazu reklamy leków wydawanych wyłącznie z przepisu lekarza. Nie dotyczy to specjalistycznych pism medycznych.",
2) art. 68 otrzymuje brzmienie:
„Art. 68. 1 Kto narusza zakaz przewidziany w art. 4 ust. 2, podlega karze aresztu lub grzywny.
2. W przedsiębiorstwie odpowiedzialność przewidzianą w ust. 1 ponosi osoba kierująca przedsiębiorstwem, a jeżeli została wyznaczona osoba odpowiedzialna za prowadzenie reklamy - ta osoba."
art. 30.
więcej
konkurencji (Dz. U. z 1930 r. poz. 467).
art. 31.
więcej
ogłoszenia, z wyjątkiem art. 28, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców