Art. 18. 1. W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji, przedsiębiorca,
którego interes został zagrożony lub naruszony, może żądać:
1) zaniechania niedozwolonych działań;
2) usunięcia skutków niedozwolonych działań;
3) złożenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści
i w odpowiedniej formie;
4) naprawienia wyrządzonej szkody, na zasadach ogólnych;
5) wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, na zasadach ogólnych;
6) zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na określony cel społeczny
związany ze wspieraniem kultury polskiej lub ochroną dziedzictwa
narodowego – jeżeli czyn nieuczciwej konkurencji był zawiniony.
1a. Przepis ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania do czynów nieuczciwej
konkurencji stanowiących naruszenie prawa konkurencji w rozumieniu ustawy
z dnia 21 kwietnia 2017 r. o roszczeniach o naprawienie szkody wyrządzonej przez
naruszenie prawa konkurencji (Dz. U. poz. 1132), do których stosuje się przepisy
wymienionej ustawy.
2. Sąd, na wniosek uprawnionego, może orzec również o wyrobach, ich
opakowaniach, materiałach reklamowych i innych przedmiotach bezpośrednio związanych z popełnieniem czynu nieuczciwej konkurencji. W szczególności sąd
może orzec ich zniszczenie lub zaliczenie na poczet odszkodowania.
3. W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na
naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa sąd, na wniosek uprawnionego, może
zobowiązać pozwanego do podania do publicznej wiadomości informacji o wyroku
albo treści wyroku, w oznaczony sposób i w oznaczonym zakresie, jeżeli jest to
uzasadnione ze względu na okoliczności dokonania czynu nieuczciwej
konkurencji, w szczególności sposób dokonania czynu, wartość informacji, których
dotyczył czyn, skutek czynu oraz prawdopodobieństwo dokonania czynu
nieuczciwej konkurencji w przyszłości, a w przypadku, jeżeli pozwanym jest osoba
fizyczna – jeżeli dodatkowo nie sprzeciwia się temu uzasadniony interes
pozwanego, w szczególności wzgląd na ochronę jego dóbr osobistych. Sposób i
zakres podania do publicznej wiadomości informacji o wyroku albo treści wyroku
nie może prowadzić do ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa.
4. W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na
naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa sąd, zamiast uwzględnienia żądania
określonego w ust. 1 pkt 1 lub 2 lub ust. 2, może, na wniosek pozwanego,
zobowiązać go do zapłaty na rzecz powoda stosownego wynagrodzenia, w
wysokości nie wyższej niż wynagrodzenie, które w chwili jego dochodzenia byłoby
należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z informacji,
przez czas nie dłuższy niż do ustania stanu tajemnicy, jeżeli:
1) pozwany w chwili wykorzystywania lub ujawniania informacji stanowiących
tajemnicę przedsiębiorstwa nie wiedział ani przy zachowaniu należytej
staranności nie mógł wiedzieć, że informacje te pozyskano od osoby, która je
wykorzystała lub ujawniła w okolicznościach określonych w art. 11 ust. 4;
2) uwzględnienie żądania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, spowodowałoby dla
pozwanego niewspółmierne szkody;
3) zobowiązanie do zapłaty wynagrodzenia nie narusza uzasadnionego interesu powoda.
5. W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na
naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa uprawniony może żądać, zamiast
odszkodowania określonego w ust. 1 pkt 4, naprawienia szkody przez zapłatę sumy
pieniężnej w wysokości odpowiadającej wynagrodzeniu, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.

Art. 18a. Ciężar dowodu prawdziwości oznaczeń lub informacji
umieszczanych na towarach albo ich opakowaniach lub wypowiedzi zawartych w
reklamie spoczywa na osobie, której zarzuca się czyn nieuczciwej konkurencji
związany z wprowadzeniem w błąd.

Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji art. 18